Bölüm 717: Musibeti Ortadan Kaldırmak

Klan liderinin anlatışına göre Li Qiye Simya Krallığı ile düşman olmak isteyen ve kendi yıkımını davet eden iğrenç bir katildi. Oğlu Huangfu Hao da kendini Simya Krallığı'nın şanı için feda eden bir kahramandı. Ölümünden önce bile krallığa tamamen sadıktı.

“Sözlerinizi duydum.” Hoş ses köşkten geldi. Her ne kadar figürü görülmese de sesinden bile ne kadar güzel olduğu kolayca hayal edilebilirdi.

Ming Yexue devam etti: "Huangfu Klanı Lideri, şimdi geri dönebilir. Simya Krallığı bu konuyla ilgilenecek.”

"Ama..." Huangfu Klanı Lideri bu kadar çaba harcadıktan sonra daha fazla şey söylemek istedi.

"Lütfen dönün." Köşkün içindeki ses daha fazla şey konuşmadı. Sarayın içindeki yaşlı bir kadın klan liderini durdurdu ve onu geri döndürdü.

Klan lideri başka ne yapabilirdi? Onun gibi bir karakter bile bu yerde pervasızca hareket edemezdi.

Gittikten sonra yaşlı kadın köşkteki figüre sordu: "Genç Leydi bu problem ile ilgilenmek mi istiyor?"

"Huangfu Klanı'nın ne istediğinden eminim.” Ming Yexue yanıtladı: "Huangfu Hao ölümle Kur yaptı. Bu dünyada gücendirmeyi kaldıramayacağınız kişiler vardır."

"Bu mesele ile kendilerinin ilgilenmesine izin verelim, Huangfu Klanı zaten övgüye değer bir tarikat değil." Yaşlı kadın yorumladı.

Cevap olarak Ming Yexue konuştu: "Huangfu Klanı bu kadar kolay pes etmeyecek. Simya Krallığı'nda bazı etkileri var.”

"Pervasızca hareket etmeye cesaret ederlerse, o zaman kendi yıkımlarını istiyorlar demektir!” Yaşlı kadın soğukça belirtti.

***

"Boom-boom!” Alp Dağı'nın en derin bölgesindeki son yıldırım da sonundaLi Qiye tarafından emildi.

O anda Li Qiye'nin Kader Sarayı'nın içindeki yaşam sütunu tamamen çatlak doluydu. Li Qiye bedenindeki yıldırımlar ile yıldırım tanrısını andırıyordu.

En sonunda başarılı olduğunda boyutsal girdabı geri çektikten sonra iç çekmeden edemedi. Li Qiye Ağaç Ata'nın durumunu daha önce analiz etmişti. Bu musibetin kalıntılarını defedecek başka yöntemleri vardı ama bunlar daha fazla zaman gerektiriyordu. Antik rün kullanıp onları emmek çok daha basitti. Üstelik bunu yaparak kudretli gücü olan bir yıldırım tanrısına benzer bir şey olacaktı.

Ağaç Ata rahatlama nefesi çekti ve Li Qiye'nin başarılı olduğunu gördükten sonra gülümsedi, sanki sırtından bir yük kalkmıştı. Li Qiye sadece onu değil tüm Alp Dağı'nı kurtarmıştı. Daha önemlisi artık Dokuz Dünya'da kısıtlama olmaksızın dolaşabilirdi. Onun dış dünyayı görme zamanı gelmişti.

Ana kökünü kestikten sonra sadece bir nesil daha yaşayabilirdi. Ömrü solduğu an diğer gelişimciler gibi ölecekti. Ancak pişmanlık duymadı.

Yıllar boyu yaşamış ve nesiller geçirmişti. Kendisi zirveye ulaşmıştı ve tüm varlıklara tepeden bakabilirdi. Aynı zamanda her yerde öğrencisi vardı ve birçoğu ünlüydü.

Ancak yıllar boyu dağdan ayrılmamak bir utançtı. Bu nedenle erken ölmesi gerekse bile bunu pişmanlık duymadan yapmıştı.

"Bu..." Yıldırımlar emildikten sonra çevre boşaldı. Ancak Li Qiye orada süzülen bir eşya buldu.

Li Qiye uzandı ve onu aldı. Avucunu açıp baktığında onun çok küçük bir göze benzediğini fark etti. Üstelik bu sıradan bir göz değildi, çok sayıda yıldırım yayından oluşan bir şey gibiydi.

Yıldırım ipeklerinden oluşmuş ve birleşerek göz şeklini almış gibiydi. Gözün içinde bir patlama gerçekleştiğinde sanki tüm gökyüzünü sonsuz yıldırım ile doldurabilecek görkemli bir manzara oluşturabilirdi.

Ağaç Ata bu gürleyen göze baktı ve şaşkınca sordu: "O da ne?"

Daha önce bu yaşam daralma musibetini bastırmıştı ama bu yerde böyle bir şey olduğunu bilmiyordu.

“Biraz ilgi çekici.” Li Qiye ona başka bir şey söylemeden bir süre baktı. Ardından gözünü kaldırdı ve Ağaç Ata ile konuştu: "Tebrikler Ağaç Ata. Şu andan itibaren gökyüzünde istediğin gibi uçup denize istediğin gibi dalabileceksin. Dokuz Dünya geniş olabilir ama güzel manzaralarını istediğin gibi görebileceksin."

"Hepsi Genç Asil sayesinde." Ağaç Ata gülümsemeden edemedi. Dokuz Dünya'da artık istediği gibi dolaşabileceği için kalbinde tarifsiz bir heyecan vardı.

Li Qiye de gülümsedi ve konuştu: "Gelecekte sadece Dokuz Dünya'da dolaşmayacaksın. Beni takip edip sonsuz alemi ve on dünyayı süpüreceksin. Seni zirveye ulaştıracağım, orada Ölümsüz İmparatorların bile arzuladığı gizemli aleme ayak bastıracağım. Bir gün bu görkemli dünyanın ne kadar büyük ve geniş olduğunu anlayacaksın. Kesinlikle son neslini boşa harcamayacaksın."

Ağaç Ata duygularını dizginleyemedi. Derin bir nefes aldı ve ciddiyetle onayladı: "Gelecekte alemleri süpürdüğümüzde emrinize ilk bu eski toprak gelecek!" Bundan önce Li Qiye'ye sadakat nedeni sadece anlaşmayı tamamlamaktı.

Ama artık her şey değişmişti. Li Qiye'nin on üçüncü sarayını gördükten sonra Ağaç Ata anında geleceği anlamıştı. Olağanüstü bir Ölümsüz İmparator doğacaktı ve bu Ölümsüz İmparator Jiao Heng ve İmparatoriçe Hong Tian'ı bile aşan asla görülmemiş biri olacaktı.

Bu nedenle bu sözler kalbinden geliyordu, Li Qiye'ye gerçekten sadakat yemini etmişti.

Li Qiye kıkırdayıp konuştu: “Bu gelecek hala çok uzak. Gelecekte birlikte görkemli bir dönem yaratalım. Doğum günün gelmek üzere, bu yüzden devam et ve önce kutlamanı yap.”

"Genç Asil doğum günümün en değerli konuğu olacak." Ağaç Ata özgürce güldü. Ruh hali geçmişteki rüm endişeleri gittiği için aşırı iyiydi.

"Doğum günün için büyük bir hediyem yok.” Li Qiye gülümsedi ve konuştu: "Ancak sana İmparator Bastırma Sanatı'nın başka bir parçasını verebilirim, böylece daha ileri gidebilirsin!"

"İmparatoriçe Hong Tian'dan başka bir miras mı?!" Ağaç Ata bunu duyduktan sonra şok oldu. İmparatoriçe Hong Tian kesinlikle tarihin en güçlü imparatorlarından biriydi. İmparator Bastırma Sanatı'nı çalıştığı için onun mirasının ne kadar güçlü olduğunu doğal olarak anlıyordu.

"Aynen öyle." Li Qiye başıyla onayladı ve konuştu: "Ancak ilk önce senin İmparator Bastırma Sanatı'nı görmem gerek. Senin sanatını çalmaya çalışacağımı düşünmüyorsun değil mi?" Li Qiye bunu dedikten sonra kıkırdadı.

Ağaç Ata gülümsedi: "Eğer Genç Asil'in İmparator Bastırma Sanatı'na ihtiyacı varsa hile kullanmasına gerek yok. Söylemeniz yeterli, sonuçta sizin ellerinizde o gelecekte çok daha parlak hale gelecektir!"

Bu sözler gerçekten samimiydi. On üçüncü saray ile Li Qiye'nin kendi mirasını çalışması neşe kaynağıydı. Gelecekte mirası gelişecek ve çağlar boyunca övülecekti.

Li Qiye gülümsedi ve bir şey söylemedi. Sessizce iç çekti. Ağaç Ata'nın İmparator Bastırma Sanatı'nı kullanarak imparatoriçenin eski mirasını bulabilirdi. Onu geçmişte bizzat eğitmişti, bu nedenle nasıl olur da mirasını anlamazdı?

Ancak onu bulsa bile mirasını kullanmak veya ona çalışmak istemiyordu. Yabancılar ikisi arasındaki meseleyi bilmiyordu.

***

Madam Zi Yan Genç Asil'in Ağaç Ata ile döndüğünü gördükten sonra rahatlama nefesi aldı. Hızlıca onları karşıladı ve ciddiyetle sordu: "Genç Efendi, başarılı oldunuz mu?"

Li Qiye başıyla onayladı ve bir şey söylemedi. Madam onu bu şekilde gördüğüne sevinmişti. Genç Efendisi Ağaç Ata'nın sorunu ile ilgilenmişti ve bu da Ağaç Ata'nın ona sadık olacağı anlamına geliyordu. Arkasında bir Tanrı Kral varken kim Genç Efendisini durdurabilirdi?

Li Qiye Ağaç Ata'ya veda etti ve Madam ile birlikte ovasına döndü.

Bu sırada dağın öğrencileri Ağaç Ata'nın durumunu öğrendikten sonra sonunda rahatlayabildi. Dağdaki atmosfer anında neşeli hale geldi.

Bundan önce öğrenciler doğum gününü iki nedenden özel yapmıştı. İlki atalarının hala iyi olduğunu dünyaya göstermekti. İkincisi de ne kadar daha dayanabileceğini bilmediklerinden en büyük doğum günü partisini düzenlemek istemeleriydi. Bu nedenle hala hayattayken 500.000 yaş günü partisini kutlamaya karar vermişlerdi.

Ama şimdi işler değişmişti. İki mutlu olay aynı anda gerçekleşmişti, bu nedenle nasıl olur da öğrenciler heyecanlanmazdı? Aniden tüm fenerler yakıldı ve dekoratif flamalar her yere asılarak atmosferin canlanmasına neden oldu.

Her ne kadar konuklar neler olduğunu bilmese de değişen atmosferi hissetmişlerdi.