Bölüm 467: Meditasyon

“Gel.” Li Qiye gülümseyerek Qiurong Wanxue'yi ilerilere götürdü.

Bu sefer burada bir mola vermişti ama bu erdem kanunlarını anlamak için değil daha çok bir şeyi bulmak içindi. Qiurong Wanxue merakla sormadan edemedi: “Genç Asil ne bulmaya çalışıyor?”

Li Qiye göğü gösterdi ve yanıtladı: “Cennet Krallığı'na girmemiz gerek ama ilk önce oraya gidebilmek için gerçek yaşam özü olan bir yer bulmalıyız.”

“Oraya uçamaz mıyız?” Qiurong Wanxue tabuta baktı. Yukarıda ne olduğunu oldukça merak ediyordu.

“Uçmayı deneyebilirsin.” Li Qiye güldü ve konuştu.

Li Qiye'ye güvendiği için anında uçmak için atladı. Ancak belli bir yüksekliğe ulaştığı an sanki büyük bir avuç onu gökyüzünden aşağı itiyormuş gibi yere düştü ve afalladı.

“İyi misin?” Li Qiye ona yaklaştı ve gülümseyerek sordu.

Qiurong Wanxue kalktı ve kızgınca ona baktı: “Genç Asil beni kandırdın! Gökyüzünde baskıcı bir güç olduğunu bilmene rağmen bana uçmamı söyledin.”

Li Qiye güldü ve kafasını salladı: “Bu bir bastırma değil. İki yer aynı dünyada değil. Bu yerin ne olduğunu bilmediğinden farkı anlayamıyorsun.”

Qiurong Wanxue gülümseyen Li Qiye'ye kızgınca baktı.

İkisi devam etti ve birçok nehir ile dağı geçti. Uzun süre yürüdüler ancak Li Qiye'nin aradığı yeri bulamadılar.

Uzun süre sonra belli bir konuma ulaştılar. Bu yer diğerlerinden farklıydı. Burada büyük dao veya evrensel kanunlardan oluşmuş dağlar ve nehirler yoktu. Burada otlar veya balıklar yoktu, sadece cansız kavrulmuş toprak vardı.

Diğer yerler yaşam özünden yoksundu ama yine de uçan kuşlar ve yüzen balıklar ile açan çiçekler vardı. Aksine bu kavrulmuş toprakta hiçbir şey yoktu, sadece ölüm sessizliği vardı.

“Burası!” Li Qiye anında kavrulmuş toprak tarafından cezbedildi. Hızlıca oraya girdi ve yakından baktı. Bu yerde dikkatini çeken bir şey varmış gibiydi.

Qiurong Wanxue onu takip etti. Yerde sürünen küçük karıncalardan başka bir şey olmadığını fark etti. Bu karıncaların gerçek mi yoksa büyük dao tarafından oluşturulmuş karıncalar mı olduğunu ayırt edemiyordu.

Dikkatlice saydı ve dairesel hareket eden toplam on karınca olduğunu fark etti.

Hayır, bekle... Qiurong Wanxue biraz baktı ve birinin kaybolduğunu ve geriye dokuz tane kaldığını fark etti. Birkez daha saydı ve kaybolan karınca birden bire ortaya çıkıp grubu ona tamamladı.

Ama yine de doğru değildi. Bir şeyleri görmeye başladığını düşündüğünde sadece tek bir karınca olduğunu fark etti. Üstelik diğer dokuzunun nasıl kaybolduğunu anlayamıyordu.

“Bu... Bu nasıl olabilir?” Biraz şaşırdı. Grup bir kez daha dokuz karıncaya tamamlandı ve ardından döngüyü tamamladı.

Afallamış mıydı yoksa bu bir illüzyon muydu bilmiyordu. Odaklandı ve gerçekten orada kaç karınca olduğunu fark etmeye çalıştı. Ama aniden yer bir anda dönmeye başladı ve sanki daire etrafında dönen milyonlarca karınca ortaya çıktı. Anında görüşü kararmadan önce hatırladığı son şey bu olmuştu.

Komaya girecekken bedenine mükemmel bir bilgelik ile insanları aydınlatabilecek soğuk bir aura girdi ve onu sarstı. Anında uyandı. Onu komadan çıkaran Li Qiye'ydi.

“Sakın bakma. Dao kalbin o şeye bakabilecek ölçüde bilenmemiş.” Li Qiye ciddiyetle söyledi.

Aslında bu dünyada orada kaç karınca olduğunu söyleyebilecek çok fazla kişi yoktu, bunu sadece Li Qiye gibi deneyimliler veya Ölümsüz İmparatorlar yapabilirdi. Aksi halde dao kalpleri sarsılırdı.

“O tam olarak ne?” Qiurong Wanxue aşırı panik oldu ve orada kaç karınca olduğunu bilmiyordu.

“Bu senin kavrayışının ötesinde.” Li Qiye onun meraklı halini gördüğünde cevapladı ve gülümsedi: “Miktar önemli değil, önemli kısım başı ve sonu. Bir ilkel, dokuz uç ve on büyük tamamlanış!”

Qiurong Wanxue bunu duyduktan sonra da kafası karışık bir durumdaydı ama Li Qiye bunu şaşırtıcı bulmamıştı. “Bulmaya çalıştığım yeri veya başka iyi bir şeyi bulabilecek misin diğer yerlerde şansını dene. Eğer tehlike olursa telapati yoluyla bana hemen mesaj gönder.”

Bunu dedikten sonra çömeldi ve yerdeki karıncaları dikkatle izledi. Tamamen meditasyon içine girmişti.

Qiurong Wanxue onu rahatsız etmedi ve başka bir yere gitti.

Li Qiye her şeyi unuttu ve gözleri önünde sadece dairesel hareket eden karıncalar vardı. Diğerlerinin gözünde bunlar hareket eden karıncalardı ama bu Li Qiye için farklıydı. Bu karıncaların başlangıç ve son ile ilgisi vardı.

Bilinmeyen bir zaman geçtikten sonra Li Qiye birkaç ipucu buldu ve mırıldandı: “Büyüleyici, bu şekilde son bulmasına şaşmamalı. Birkaç şey kavramış, bu nedenle alçak yaşlı cennet onu bağışlamamış. İnanılmaz... Ne yazık ki tamamlanmış değil. Eğer bunu anlayabilseydi çağlar boyu bir numara olabilirdi!”

Farkında olmayanlar sadece dairesel hareket eden karıncalar görürdü, bunda özel bir şey yoktu. Ancak biraz anlayanlar bu karıncaların çok gizemli ve şok edici olduğunu fark ederdi. Bu karıncaların içinde Yerin ve Göğün Gerçek Daosu'nun türetme gücü vardı. Her ne kadar onlar sıradan karıncalar olsa da başlangıç ve son, ölüm ve yaşam, Yin ve Yang ve dünyadaki tüm varlıklarla ilişki içindelerdi.

Ölümsüz İmparator'lar bile bu manzara karşısında şaşırırdı. Ne yazık ki tamamen evrimleşmemişti ve sadece bir prototipti.

Yine de bu Yerin ve Göğün Gerçek Daosu'nun türetimi olduğundan yaşam oluşturabilecek bir şeydi.

Görkemli bir şekilde söylenirse bu bir başlama noktasıydı. Ancak bu karıncalar sadece başlangıçtı. Li Qiye odaklanmaya devam etti ve bu türetimin doğrultusunun doğru olduğuna emin oldu.

Bu da geçmişteki o varlığın bu yolda fazlasıyla ilerlediği anlamına geliyordu. Çok sayıda hesaplama ve denemenin ardından sonunda Yerin ve Göğün Gerçek Daosu'nun harikalarını kavramaya başlamıştı. Bu varlık gerçek daonun farklı bir yorumunu yaptığı için tamamen yeni bir büyük daoyu başlatmak için kullanmıştı.

Ne yazık ki bu varlık sadece başlangıcı ve dış hatları oluşturabilmişti ve tamamlanıştan tamamen uzaktı. O anda farklı nedenlerden dolayı bu cennete karşı gelici eylem yüksek gökler tarafından görmezden gelinmemişti. Bu nedenle de bu varlık kendini perişan duruma düşürmüştü.

Li Qiye kendini bu türetme içinde odaklamıştı. Hatıra denizi içinde çok sayıda dao rünü oluşurken o da hesaplama yapıyordu. Daha önce onun tarafından silinen tüm hatıra ve deneyimler yavaşça geri geliyordu.

Li Qiye Kara Karga olarak mühürlenmiş ölmek bilmeyen adamlardan farklıydı. Mühürlenmiş ölmek bilmeyen adamlar Kan Çağ Taşı'na bel bağlıyordu. Her ne kadar ölmemiş olsalar da normal şekilde uzun yıllar yaşayamazlardı.

Kara Karga ise farklıydı. Gerçek dünyada yaşamış ve birçok şeyi deneyimlemişti. Diğerlerinin kıyaslanamayacağı bir bilgelik ve deneyime sahipti.

Bu uzun zaman dilimi sırasında çok renkli bir yaşam yaşamış ve birçok şey yapmıştı ama hepsi üç ana noktanın çevresindeydi: Yenilmezlik, ebedi yaşam ve başlama noktasıydı. (Ç.N: Buradaki başlama noktası her şeyin başlangıç noktası gibi bir şey.)

Çağlar boyunca Kara Karga çok sayıda yenilmez varlığı oluşturmuştu. Bu onun eğitim şekliydi. Yenilmez duruma ulaşmak adına birikim ve keşif haliydi.

Daha sonraları ebedi yaşam, gerçek ölümsüzlük, konusunda araştırma yapmaya başlamıştı. Bu çağlar boyu herkesi cezbeden bir konuydu

Issız Çağ sırasındaki üstün varlıklar ve İmparatorlar Çağı'ndaki Ölümsüz İmparatorlar her zaman bu yolda araştırma yapmıştı. Doğal olarak herkes gerçek ölümsüzlüğü istiyordu.

Kara Karga gerçek ölümsüzlük konusunda özel bir durumdu. O sahte ölümsüzlüğünün Ölümsüz Şeytan Yer Altı Odası'ndaki belli bir şeye bağlı olduğunu biliyordu. Fiziksel bedeni orada olduğu sürece Kara Karga ölümsüz olacaktı.

Ancak bu ölümsüzlük onun yaşamını başkalarının eline veriyordu. Bu nedenle uzun yıllar boyunca bu yoldaki bilgi birikiminin ardından Li Qiye gerçek ölümsüzlüğü aramaya çalışmıştı.

Bu yolda uzun bir ilerleme kat etmiş ancak sona ulaşamamıştı. Sonuçta hatırlanamayan zamanlardan beri kimse efsanevi Dokuz Büyük İlahi Hazine gibi aşırı eşsiz bir varlığa bel bağlamadan ebedi yaşama sahip olan birini duymamıştı.

Ölümsüzlük yolu aşılmaz olduğu için Li Qiye hedefini değiştirmişti. Eğer ölümsüzlük elde edemiyorsa Yerin ve Göğün Büyül Daosu gibi yaşam oluşturursa ne olurdu? Veya tamamen yeni bir dünyanın başlama noktasının kontrolcüsü olursa?

Yaşam ve oluşumun kökeni yolunda birçok kez yürümeyi denemişti ama bu yüksek göklerin imkânında olan bir şeydi. Birçok Ölümsüz İmparator geçmişte bunu denemişti ama hiçbiri bunu başaramamıştı.

Li Qiye de bir meyve almadan bu yolda uzun zaman geçirmişti. Daha önce söylediği gibi kimse tüm Yerin ve Göğün Gerçek Daosu'nu anlayamazdı.

Bugün büyük daonun bu karınca türetimini gördükten sonra Li Qiye aşırı şok olmuştu. Çok sayıda deneme ve düşüncenin ardından bu kişinin gerçek yolu bulduğuna emin olmuştu. Ne yazık ki o kişi sadece başlangıçtaydı ve zaman onun için beklememişti.

Li Qiye bu sıradan karıncaları izlerken bu dönüşümleri görmeyi umuyordu. Eğer bu yol kusursuz şekilde mükemmelse bu çok dehşet verici olurdu. O anda Ölümsüz İmparatorlar bile bir hiç olacaktı! Yüksek gökler bir hiç olacaktı!

Li Qiye bu türetmelerin içinde kaybolmuş ve taşlamış gibiydi. Pervasızca türetiş oluşturma eylemi kendini bir krizin içine sokmasına neden olmuştu.

Li Qiye bundan habersizdi ancak bu türetişler kendi yaşam gücünü ve kan enerjisini tüketiyordu.