Bölüm 443: Herkes Hikâye Anlatıcısı Değildir

Herkesin ağzı genişçe açıldı. Böyle bir hikâye bir hazine ile takas için kullanılabilir miydi? Bu akıl almazdı. Qiurong Wanxue de bunu inanması zor buldu. Bu olay birine anlatılsa o kişi de aynısını düşünürdü.

“Senin için.” Li Qiye tabutu Qiurong Wanxue'ye verdi. Sadece o zaman bunun bir hayal olmadığına emin olabildi.

“Bu...” Qiurong Wanxue afalladı. Li Qiye ona başka bir değerli hazine mi vermişti?

Li Qiye şakayla ekledi: “Yanlış anlama, bu bir sevgi göstergesi değil.”

Qiurong Wanxue oldukça mesafeli olsa da etkilenmişti. Her ne kadar bir şaka yapmış olmasına rağmen Qiurong Wanxue bunu sıcak ve tatlı bir jest olarak görmüştü.

“Pekâlâ, bu müzayedede toplam dokuz tane tabut var. Bu ikincisi, gümüş bir tabut.” İmp gülümseyerek konuştu: “Bu güzel bir eşya, özellikle de hayalet ırkı için. Gece Ruhu Aquası... Bu suyu kullanan bir hayalet kabilesi gelişimcisi kesinlikle Gerçek Kaderi'ni güçlendirebilir.”

İmp gümüş tabutu açtı. İçinde yeraltı dünyası enerjisi yayan soluk, yeşilimsi bir su vardı. Hayalet ırkının gelişimcileri bu atmosferi hissetti ve Gerçek Kaderleri'nin daha canlı hale geldiğini fark etti.

Bu da Gece Ruhu Aqua'sının hayalet ırkına aşırı faydalı olduğunu fark etmelerini sağladı.

“Ben de bir hikâye anlatmak istiyorum... Hikâye anlatmak istiyorum!” Herkes bir hikâye anlatma şansı için yarıştı.

Li Qiye gözlerini kapamadan önce sadece gülümsedi. Gece Ruhu Aqua'sı onun için faydalı değildi.

İmp rastgele bir genci seçti ve konuştu: “Pekâlâ, dene bakalım.”

Seçilen genç heyecanlandı. Boğazını hazırlık için temizledi ve başladı: “Bir ölümsüz yer altı odasına düşmüş bir çocuk varmış. Orada bir ölümsüz otu büyüyormuş...”

“Saçmalık!” Daha birkaç kelime söylemiş olmasına rağmen İmp tarafından şehirden dışarı atıldı.

“Bir hikâyem var, bir hikâyem var!” Diğerleri pes etmedi. Ellerini kaldırıp yüksek sesle bağırdılar.

İmp rastgele başka birini seçti. Bu kişi neşeyle başladı: “Issız Çağ sırasında Kutsal Cehennem Dünyası'nda bir Altın Anka ortaya çıkmış. Sırtında bir ölümsüz kalesi varmış...”

“Saçmalık!” Gencin hikâyesi oldukça harikaydı, ama çok geçmeden İmp tarafından şehirden atılmıştı.

Bir düzine kadar hikâye daha anlatıldı. Bazıları çok iyi kurgulanmıştı ancak hepsi dışarı uçuruldu.

Qiurong Wanxue yeşim tabutu tutarken heyecanını gizlemekte zorlanıyordu. Tüm hikâyeleri dinlemiş olmasına rağmen bunu çok garip bulmuştu. Bazı hikâyeler gerçekten keyifliydi. İçlerinden biri Ölümsüz İmparator'ların efsaneleri ile kıyaslanabilirdi ancak hepsi İmp tarafından şehirden dışarı gönderilmişti.

Aslında tek kafası karışık olan o değildi. Neden İmp diğerlerinin hikâyelerine karşı bu kadar tatminsizdi?

“Genç Asil, neden İmp sizin hikâyeniz ile bu kadar ilgilendi?” Şaşkın Qiurong Wanxue usulca Li Qiye'ye sordu.

Li Qiye ona baktı ve gülümseyerek cevap verdi: “Meselenin özü hikâyenin kendisi değil içindeki bilgi. Oun değerli ve işe yarar olması gerek!”

“İşe yarar ve değerli bir bilgi mi?” Qiurong Wanxue şaşkınca konuştu. Genç Asil'in hikâyesinde değerli bir bilgi olduğunu hissedememişti.

“Sizin anlamamanız şaşırtıcı değil.” Li Qiye gülümseyerek konuştu. “Eğer biri hatırlanamayacak kadar eski zamanları ve Ölümsüz Şeytanı bilmiyorsa nasıl olur da hikâyede saklanmış olan şeyi bilebilir?”

Qiurong Wanxue Genç Asil'in anlattığı hikâyeyi hatırladı. Eğer böyle diyorsa o zaman bu hikâye büyük bir sır saklıyor olmalıydı, ama bu hikâyede büyük bir şeyin olduğunu hissedemiyordu.

“Bunun hakkında endişelenme. Sen anlamak için gerekli deneyime sahip değilsin.” Li Qiye gülümseyerek konuştu.

Qiurong Wanxue usulca iç çekti ve bu meseleyi üstelemeyi bıraktı. Tıpkı Li Qiye'nin dediği gibi bu hikâyeyi anlamak onu aşıyordu.

Düzinelerce kişi atıldıktan sonra katılımcılar hikâye anlatmanın bir işe yaramadığını fark etmeye başlayıp takas için kendi eşyalarını çıkardılar.

En sonunda ikinci tabut antik bir klandan gelip eski bir kaligrafi resmini takas eden bir gence gitti.

Birçok kişi İmp'in tercihlerini oldukça garip bulmuştu. Diğer kişiler erdem kanunlarını bir numara ve hazineleri iki numara olarak görürdü. Kaligrafi resim gibi şeylerin bir kullanımı yoktu ama İmp böyle şeylere bayılıyordu.

Birçok genç pişmanlık ile doluydu. Eğer İmp'in böyle garip şeyleri sevdiğini bilselerdi ölümlü dünyaya gidip birçok şey getirir ve istediklerini alabilirlerdi.

Diğerleri resmin değersiz olduğunu hissederken Li Qiye gözlerini açıp sessizce övdü: “İyi bir parça.”

“O da ne?” Qiurong Wanxue de resmin değerini anlayamadı. Sıradan kişiler için bu bir sanat olsa da gelişimciler için işe yaramazdı. Gelişimciler gücü hedeflerdi.

Li Qiye gülümseyip açıkladı: “Bu antik bir hanedanlıktan gelen bir şey. Sıradan kişiler onun derinliğini göremez; o birçok değerli şeyi içinde barındırıyor.”

Li Qiye sırrı söylemese de Qiurong Wanxue onun sıradan olmadığını anlamıştı. Li Qiye'nin neden bu kadar şey bildiğini merak ediyordu. Sanki birçok sırdan haberdar biri gibiydi.

Ve sanki düşündüğünü bile biliyor gibi devam etti: “Çünkü çok şey okudum. Bu nedenle birçok şey biliyorum.”

Qiurong Wanxue ona şüphe ile baktı. Eğer bu dünyadaki her şey yazılı olsaydı dünyada bir sır bulunmazdı.

İmp müzayedeye altı tabut ile devam etti ve bunlara içinde hazineler ve kimsenin bilmediği garip eşyalar da dâhil birçok şey bulunan tabutlar da dâhildi.

Onun istediği eşyalar da çok ilginçti. Büyük güçlere ait olan eşyalar onun zevkine göre değildi. Müzayede sırasında Altın Çocuk ve İlahi Kıvılcım Prensi tarikatlarının hazinelerini çıkarsa da hepsi reddedilmişti.

İmp'in Nekropolis kaynaklı şeylerden hoşlandığını herkes anlamıştı. Li Qiye tarafından elde edilen yeşim tabut da dâhil İmp yedi eşya takas etmişti. Altı tabut arasında dördü Nekropolis eşyaları ile takas edilmişti.

Genç gelişimciler İmp'in Nekropolis'deki belli bir şeyi aradığını, bu nedenle de onların sahip olduğu şeyleri incelediğini anlamışlardı.

“Son iki tabut gerçekten harika. Onlar bu dünyada oldukça nadir.” Yedinci tabutu çıkaran İmp gülümsedi ve kibarca konuştu: “Bu iki hazineden birini elde edebilen ve onu anlayabilen biri işe yararlılığı ile istediği şeyi yapmakta özgür olacak.”

Gençler bunu duyunca oldukça canlandı. Önceki yedi tabut harika eşyalar içeriyordu ve geriye sadece iki tane kalmıştı. Görünüşe göre bu ikisi önceki yedisinden çok daha iyiydi. Bu dünyada çok nadir olduğunu bile söylediğine göre aşırı harika şeyler olmalılardı.

O noktada İmp yavaşça bir bronz tabut çıkardı. Bu bronz tabut çok büyüktü. Normal bir tabutun iki katı boyutundaydı ve içinde büyük bir şey vardı.

İmp ona hafifçe vurdu ve sırıtırken konuşmadan önce gözlerini daralttı: “Şimdi, eşyalarınızı görelim. Eğer beğendiğim bir şey olursa bu tabut size ait olacak.”

“Neden öncelikle herkesin bakması için tabutu açmıyorsunuz?” Biri sormadan edemedi.

İmp neşeyle cevap verdi: “Aceleye gerek yok, benim eşyam kesinlikle iyi bir şey. İlk Önce sizin tekliflerinize bakalım. Tabutu daha sonra açabilirim.”

Bunu duyan birçok kişi eşyalarını çıkardı, kimse geride kalmak istemiyordu.

“Penta Âlem Kapısı'nda bulunan bir Yeşil Fildişi Taşım var.” Genç bir gelişimci eşyasını çıkarıp İmp'e gösterdi.

“Bir Kaynak Nehir Kilidim var. Bu Hayalet Nehrinden elde edildi.” Herkes hızla eşyalarını göstermeye başladı.

Bu sırada İmp İlahi Kıvılcım Prensi'nin çıkardığı şeye bakıyordu. Prens İmp'in ilgisini fark edip hızlıca konuştu: “Bunu Nekropolis'den elde ettim. Ortaya çıktığında her yere parlak bir yer altı dünyası ışığı yayıldı. Her ne kadar ne olduğunu bilmesem de kesinlikle eşsiz bir şey.”

“Biraz ilginç.” İmp prensin eşyasına baktı ve başıyla onayladı.

Altın Çocuk bir gri göz çıkardı ve konuştu: “Bu antik göz kabilemin bir bilgesi tarafından bırakıldı. Kökeni belirsiz ama kesinlikle harika bir eşya.”

“Evet, gerçekten çok nadir.” İmp göze baktı ve başıyla onayladı.