Toğrağın Hakimi kabilesi son günlerde çok yoğun zamanlar geçiriyordu. Topraklarının sadece 5 metre ilerisinde istilacı tipi karınca ordusu keşfedilmişti ve karıncalar da çok yakında onları keşfedecekti. Öncüleri rahatlıkla altetmişlerdi ama karıncalar çok yoğun bir sayıda olurlardı. Normalde kabilede 2000 savaşçı olurdu ama Sheen topluluğuna satmak üzere bal keşfetmişlerdi ve birliklerini oraya yönlendirmişlerdi bu da kabileyi çok savunmasız bırakmıştı.

  Kabile şefinin odasında yoğun bir telaş vardı.

  Danışman;

  -Efendim girişi kapattık ama savaşçı tipi karıncalarla birliğimiz askerleri çoktan kapıştı karıncalar buralarda gezinmeye başladı. Eğer askerlerimiz burda olsaydı korkacak birşeyimiz olmazdı ama bu kadarcık birlikle avcı yerine av konumuna düşmemiz kaçınılmaz.

  Şef;

  -Yapmak zorundaydık bunu sen de biliyorsun. Sheen topluluğuna satmamız için başka değerli bir şey yok bu topraklarda. Eğer balı alabilirsek onları satıp topraklarımızı bir daha 3. Seviye altı türlerden korkmamızı gerektirmeyecek kadar gelişirdi. O zaman bu bölgenin hakimi biz olurduk. Belki kuş avlayacak silahlar bile satın alabiliriz. Sheen topluluğu her gün neredeyse yüzlerce gram kuş eti satıyor. Eğer biz de o silahları alabilirsek böcek etinin üstüne çıkabiliriz belki. Neyse bu saçma muhabbetin bir anlamı yok yukarıya mümkün olduğunca çıkmayın girişi de iyi kapattığınızdan emin olun seviye 3 ve üstü becerisi olan savaşçıları girişe gönderin benim özel korumalarım da gitsin, girişi geçtikleri anda artık bir önemi kalmaz.

  Yardımcı;

  -Emredersiniz efendim, savaşçılar zamanında gelirse hem tehlikeyi atlatırız hem de kış için yemek deposunu doldurmuş oluruz. Bir karınca sürüsü yaklaşık 1 aylık yemek stoğu demek oluyor.

  Şef başıyla onayladı ama yüzünde hüzün vardı "Bunu atlattık mı sonrası için hiç sıkılmamıza gerek kalmayacak ama önemli olan bu 10 günü atlatmak" diye düşündü.

Bu bölüm baya ufak oldu ama umarım ilginizi çeker sakin ilerleyecek bir seri planlıyorum umarım beğenirsiniz.