Dimensional Sovereign - Bölüm 171: Kefaret Tanrıçası (2)

---

 

 

Düzenleme: LordVioleGrace

 

Shaoniel tekrar konuşmadan önce kısa bir süre gözlerini kapattı.

 

"Hwanmong'un gücü ile Uçuruma girdi! Son zamanlarda bunun olması gerektiğini hissettim. Neden bilmiyorum ama Uçuruma girmek zorundaydı.”

 

Yüzünde bir gülümseme ile konuşmaya devam etti.

 

“Ama gerçekleşmesi gerekse bile, Göksel Dünyanın ona büyük ölçüde haksızlık ettiği açıktır. Dolayısıyla, gazabından kaçınmanın tek yolu bu."

 

Luminael titredi. Shaoniel'in deli bir insan olmadığını biliyordu, cehennemde ne kadar acı çekerse çeksin.

 

"Lucan'ın Uçurumdan gerçekten çıkacağını mı söylüyorsun?”

 

"Benim tahminlere göre, bu konuda hiç şüphe yok. Uzun yıllar sürebilir ama kesinlikle olacak.”

 

Tam o anda...

 

"Ben zaten çoktan Uçurumdan çıktım, Shaoniel.”

 

Bu Kang-jun'du. Buraya geldi, Shaoniel ve Luminael arasındaki konuşmayı duymuştu.

 

Shaoniel'in Hayun da dahil olmak üzere tüm hanehalkı üyelerinin cehennemden ayrılmasına izin verdiğini öğrenmek onu şaşırttı.

 

Şaşırmasının nedeni, seçtiği yöntemdi.

 

Acı çekeceklerin tüm acılarını üstlendi.

 

Sonuç olarak, 99. kattaki şeytani tanrılardan daha fazla acı aldı.

 

Shaoniel, bir gün döneceğini bildiği Kang-jun'dan özür dilemek için kendini cezalandırmayı seçti.

 

Kang-jun aceleyle ceza alanından onu çekti ve söyledi.

 

"Hala çok bilgilisin. Tüm bu olanlardan sonra bile Gök Dünyasını affedeceğimi mi sandın?”

 

Kang-jun sitem edici bir tonda konuştu ama gözleri sıcaktı.

 

O bir Hwanmong Hükümdarı olmasına rağmen, hala insanlık duygusu vardı.

 

Shaoniel'i gördükten sonra, kalbi ifade edilemeyen sıcak duygularla boğuldu.

 

Doğal olarak etkilendi.

 

Ancak etkilenmenin ötesine geçti.

 

Onun sayesinde, Kang-jun'un hanehalkı üyeleri cehennemin acılarından kaçınmıştı.

 

Tek başına bundan etkilendi, ama Kang-jun'a kefaret etmek için acı çekti.

 

Öte yandan, Kang-jun'u görünce Shaoniel hayrete düştü ve gözyaşlarını tutamadı.

 

"Sanırım haklıydım. Geri döneceğinden emindim. Lütfen Göksel Dünyayı affedin...”

 

Konuşmayı bitirmedi.

 

Aşırı acı çektikten sonra, bu acı aniden ortadan kaybolmuştu, bu yüzden Kang-jun'u gördüğünde bayıldı, sanki tüm gerginliği serbest bırakılmıştı.

 

Sadece fiziksel değil, zihinsel olarak da yorgundu. Tüm acılarından dolayı, bir Tanrıçanın Aşkın zihni bile sınırına ulaşmıştı.

 

"Tsk.”

 

Kang-jun onu kucakladı.

 

"Endişelenme, Göksel Dünyadan kurtulmayacağım.”

 

Bu sözlerle Kang-jun, dinlenmesi için onu kanatlarının içine aldı.

 

Aquana ve Klater gibi, Kang-jun'un kanatlarının içinde dinlenerek iyileşirdi.

 

Tabii ki, bu Shaoniel'i korumak içindi.

 

Kanatlarında beklerse kimse Shaoniel'e zarar veremezdi.

 

'İznim olmadan kimse Shaoniel'e dokunmayacak.'

 

Shaoniel onun olmasa da, Kang-jun onu olduğu gibi korumayı amaçladı.

 

Daha önce kimsenin kalbine Shaoniel gibi dokunduğunu düşünmüyordu.

 

'Göksel Dünyada, Uçuruma kaybolan Lucan için kefaret eden tek bir kişi mi vardı?’

 

Özellikle, söylediği sözler.

 

Kang-jun açıkça Luminael'e sordu.

 

"Uçuruma girdikten sonra ne olduğunu söyle.”

 

Luminael'in ifadesi, duruma inanamadığı gibi hala boştu, ama sonunda bir iç çekişle konuştu.

 

"Artık Uçurumdan çıktığınıza göre, gücünüz benim hayal gücümün ötesinde olmalı. Anlıyorum. Sana olanları anlatacağım.”

 

Luminael, Kang-jun'un Göksel Dünyaya gideceğinden endişeliydi, bu yüzden mümkün olduğunca kibardı.

 

"Daha önce de duyduğunuz gibi, Shaoniel bunu yaptı, böylece Lucan'ın hanehalkı üyeleri cehennemde acı çekmek zorunda kalmadı. Onları serbest bırakmak için Baş Tanrılara yalvardı ve onların yerine tüm acılarını almak istedi. İtiraz kabul edildi ve Shaoniel cehennemin en kötü acısını çekmek için 97. kata indi.”

 

"Yani benim hane üyeleri orijinal yerine geri mi döndü?”

 

"Evet, ama daha öncekinin aksine, yetenekleri normal. Ayrıca sizi tamamen unutmuşlar ve artık kim olduğunuzu bilmiyorlar.”

 

O anda, Luminael titredi. Çünkü Kang-jun'un ifadesi konuştuğu anda bozuldu.

 

“Bütün anıları silindi mi? Onların orijinal yetenekleri de dahil olmak üzere anıları iade edilecek. Ayrıca uğradıkları hasar için tazminat alınacak. Öyle değil mi?”

 

“B-bu doğru.”

 

Luminael terlemeye başladı. İmkansız bir görev değildi, ancak Göksel Dünyanın Baş Tanrıları bunu yapabilecek tek kişiydi.

 

Ama buna razı olurlar mıydı?

 

Luminael, Göksel Dünya çökse bile Baş Tanrıların boyun eğmeyeceğinden emindi.

 

Bu yüzden çok endişeliydi.

 

Kang-jun, Uçurumdan kaçma yeteneğine sahipti, bu yüzden Baş Tanrıları durdurabilirdi.

 

O anda, Kang-jun ona baktı ve dedi.

 

"Bu kadar endişelenme. Eğer birbirimizle iyi konuşabilirsek, o zaman ellerime hakim olacağım. Her neyse, artık cehennemle işim bitti gibi görünüyor. Beni Güney bölgesine götür.”

 

"Ben mi?"

 

Luminael, Göksel Dünyada Kang-jun'un rehberi olması gerektiği önerisine atladı.

 

“Evet.”

 

Kang-jun başını salladı. Luminael aceleyle başını salladı.

 

"Ben Göksel Dünyanın Gelişmiş bir Meleğiyim. Kötü bir amaç için Göksel Dünyaya gideceğiniz açıktır, bu yüzden size nasıl rehberlik edebilirim?”

 

Kang-jun kaşlarını çattı.

 

"İstemesen bile bana rehberlik edeceksin.”

 

Elini salladı ve önünde kırmızı zırhlı güzel bir adam ortaya çıktı.

 

Büyük Şeytani Tanrı Spiros.

 

Büyük Şeytani Tanrılar hiyerarşisinde en düşük seviyedeydi, ancak Boyutsal Dünyada rakipsiz idi.

 

Uzun yıllar boyunca aşırı yıkıcı güçle karlı arazide hayatta kaldıktan sonra yetenekleri daha da güçlenmişti.

 

"Lordum, beni mi çağırdınız?”

 

Spiros ortaya çıktığında, Kang-jun'a bakmaya bile cesaret etmeden eğildi.

 

"Heok! Yoksa bu?”

 

Gelişmiş bir meleğin sezgisine sahip olan Luminael, Spiros'un kimliğini fark etti ve titredi.

 

"Büyük Şeytani Tanrı Spiros! Na-Nasıl burdasın? Lucan, onu dışarı mı sürükledin?”

 

Spiros dikkatle Luminael'e baktı.

 

Beondduk!

 

Luminael sadece bir bakışta soluk hissetti. Bir kedi ya da yılanla yeni tanışmış bir sıçan gibi hissetti.

 

Kang-jun gülümsedi.

 

"Sadece Spiros'u değil, diğer herkesi de çıkardım. Hepsi benim hizmetkarım.”

 

"B-Bu!”

 

Luminael, Uçurumdaki tüm Büyük Şeytani Tanrıların Kang-jun'un hizmetçileri olduğunu duyduktan sonra umutsuz görünüyordu.

 

Kang-jun soğukça güldü.

 

"Spiros, onu sorgula ve Güney bölgesinin yerini bul. Göksel Dünyanın Güney bölgesini ele geçirerek başlayacağız.”

 

''Evet, Lordum.''

 

Spiros ilgi dolu bir yüz ile Luminael'e doğru yürüdü. Luminael'in tüm vücudu titredi.

 

Aslında, Kang-jun, Luminael'i doğrudan korkutarak Göksel alanların yerini bulabilir. Ama Spiros'u kullanmanın daha etkili olacağını düşündü.

 

Onlar yetenekli kullardı, böylece usta olarak harekete geçmesine gerek yoktu.

 

Spiros'u aramasının bir nedeni de buydu. Tüm hizmetkarlarını sadece Göksel Dünyayı ele geçirmek için çağırmak iyi olmazdı.

 

"Çok ciddiye alma Spiros.”

 

"Huhu, endişelenme. Sadece sırtını kontrol edeceğim. Uçurumdan çıkar çıkmaz bir Meleğin sırtını görebileceğimi bilmiyordum."

 

Bu kelimelerde, Luminael hemen ayağa fırladı ve Kang-jun'a doğru ağladı.

 

“T-tamam durun yardım edeceğim. Sizi Güney bölgeye yönlendireceğim. ”

 

Luminael, Spiros'un garip yanıp sönen gözlerini görünce çıldırdı. Ne gördüğünü anlamak zor değildi.

 

'Sob!' Bundan başka bir şey. Özür dilemeyi ve cehennemde cezalandırılmayı tercih ederim.

 

Böylece, Büyük Şeytani Tanrı'dan gelen kelimeler nedeniyle Gelişmiş bir Melek yenildi.

 

Spiros Kang-jun'a doğru eğildi ve ilan etti.

 

"Görev tamamlandı, Lordum.”

 

“Tamam. O zaman Güney bölgeye doğru hareket edelim.”

 

Kang-jun memnuniyetle gülümsedi. Büyük Şeytani Tanrıların tehditleri tamamen farklı bir seviyedeydi. O sadece birkaç cümle ile gelişmiş bir meleği acınacak hala getirmişti.

 

Güney bölgesine bir portal açıldı ve Kang-jun ve Spiros içinden geçti. Korkmuş Luminael onları takip etti.

 

"Onlar?"

 

"Kim buraya gelmeye cüret ediyor?”

 

Güney bölgesi sembolik olarak Güney gökyüzünü ifade ediyordu, ancak bu savunma olmadığı anlamına gelmiyordu.

 

Göksel Dünyanın ayrılmış dünyalarından biriydi.

 

Geniş alanlara sahip büyük bir gök dünyası. Bu dört Göksel Dünya tüm Boyutsal Sistem üzerinde hüküm sürüyordu.

 

Güney bölgesinde tek başına sayısız Melek vardı.

 

Meleklerin yetenekleri değişiyordu. Bunlar arasında, üst sıradakiler Göksel Tanrılar ve alt sıradakiler Meleklerdi.

 

Ama şu anda, burada bir istila olduğu ortaya çıktı. Güney bölgesinde ve tüm Göksel Dünyada eşi görülmemiş bir şeydi.

 

Kang-jun, Spiros'a onlara doğru gelen meleklere bakarken bir emir verdi.

 

"Direnenleri yakalayın.”

 

''Evet, Lordum.''

 

Spiros tamamen heyecanlıydı.

 

İntikam hayalini kuruyordu!

 

Göksel Dünyayı işgal etme arzusu sonunda yerine getirilecekti.

 

Kang-jun aracılığıyla dileğinin gerçekleşeceğini asla hayal etmezdi.

 

"Kukakakaka! Gel bakalım.”

 

Daha önce, Kang-jun Spiros'a karşı mücadele etmiş ve onlarca kez öldürülmüştü.

 

Kwarurung!Flash!Papapat!

 

Spiros kırbacını salladı ve sayısız silah yaratıldı. Bu, Uçurumda var olan yıkım enerjisiydi!

 

Silahlar meleklere doğru uçtu.

 

Yıkım silahları tarafından perişan tüm melekler iz bırakmadan kayboldu.

 

Tabii ki ölmemişlerdi.

 

Kang-jun'un yarattığı mühürlü dünyaya taşındılar.

 

Kwarurung!Kwa kwa kwa kwang!

 

Spiros Güney gökyüzünde uçtu. Saldırısının yarıçapı içindeki Melekler ve Göksel Tanrıların hepsi toza dönüştü ve ortadan kayboldu.

 

"Bu insanlar! Şeytani Tanrılar buraya gelmeye nasıl cesaret etti?”

 

Güney'in Baş Tanrısı, Notos'du konuşan. Arkasında batıdan Liviana, doğudan Ceres ve kuzeyden Dianas vardı.

 

Güney bölgesinin saldırıya uğradığı an, tüm Göksel Dünyada uyarı çanları çaldı.

 

Özellikle Cadeos, Uçurumu koruyan meleklerin taşa dönüştüğü ve Shaoniel'in ortadan kaybolduğu gerçeğini şeflere bildirdi.

 

Göksel Dünyada bir kriz olduğunu hemen fark ettiler. Bu nedenle, şefler her şeyi durdurdu ve Güney bölgesini desteklemeye geldi.

 

Şeytani Tanrı'nın kimliğinin, uzun zaman önce Uçuruma attıkları Spiros olduğunu görünce şaşkına döndüler.

 

"Spiros! Neden buradasın?”

 

"Uçurum dışında olduğuna inanamıyorum.”

 

Ancak, kollarının katlanmasıyla durumu izleyen Lucan'ı gördükten sonra daha da şaşırdılar.

 

"L-Lucan!”

 

"Şeytani Tanrı Lucan!”

 

Kang-jun soğukça güldü.

 

"Herkes burada, bu yüzden sizi aramak zorunda değilim.”