Dimensional Sovereign - Bölüm 69: Başarılar için Ödüllendirilmek (2)

---

 

Çeviri: Aytekin29 Düzenleme: Kharsmi

 

Bir süre sonra, Kang-jun yatak odasında uyandı.

 

Her zamanki gibi, Hayun Kang-jun'u izliyordu.

 

“Uyandın.”

 

Ama Hayun öncekinden farklı hissettiriyordu.

 

Gözleri daha net hale gelmişti.

 

Cildi alışılmadık bir şekilde parlıyordu.

 

Ancak, farklı olan sadece onun görünüşü değildi. Onun hakkında gizemli bir şeyler vardı.

 

Belki de Kang-jun’un başarıları nedeniyle verilen yeteneklerdeki artıştan kaynaklanıyordu.

 

Kang-jun sordu,

 

“Bir şeyler değişmiş gibi hissediyor musun?”

 

"Tabii ki. Ben de mesajı gördüm.”

 

Hayun gülümsedi.

 

[Yetenekleriniz, Lord Lucan’ın başarıları sonucu yükseldi.]

 

[Hwanmong'daki savaş gücünüz ve gerçekliğiniz büyük ölçüde arttı.]

 

[Sahip olunan ve işgal altındaki bölgelerde, savaş gücünüz daha da artacaktır.]

 

[Yemek pişirme becerilerini kazandınız.]

 

Bunlar gerçeklikte Hayun'un önünde ortaya çıkan mesajlardı.

 

“Hwanmong? O zaman gerçeklikte yeteneklerin önemli ölçüde arttı mı?”

 

"Evet. Gücüm yükseldi.”

 

Hayun heyecanla söylerken Kang-jun sırıttı.

 

Öyleyse bu çok iyiydi.

 

Hayun, Hwanmong’dayken Kang-jun’un bedenini koruma görevini üstlenmişti.

 

Özellikle sahip olduğu ve işgal ettiği topraklarda savaş gücü arttığından Kang-jun rahatça uyuyabilecekti.

 

“Fakat yemek pişirme becerileri nedir?”

 

“Henüz bilmiyorum. Sana bunu sormak istedim.”

 

“O zaman git ve bir yemek pişir. Herhangi bir şey olur.”

 

Kang-jun'un bir fikri vardı. Hayun, başarılarından dolayı pişirme becerisi kazandıysa, o zaman bu sadece lezzetli yemek pişirmek olamazdı.

 

Belki de Hwanmong'da yediği sarımsak ekmeği gibi bir buff etkisi olabilirdi.

Ç.N: Buff oyunlarda kullanılan güçlendirme etkilerine deniyor böyle bırakmak daha doğru geldi.

 

O zaman, güzel kokulu sarımsak ekmeği, fiziksel hasarını 90 dakika boyunca arttırmıştı.

 

Kang-jun, Hayun'un bu tür özel yiyecekler üretmesi için yemek pişirme yeteneklerinin gerekli olduğunu düşünüyordu.

 

“Bugün, fasulye filizi çorbası yapacağım. Uygun mu?"

 

“Fasulye filizi çorbası iyidir. Benimkine bol toz acı biber koy.”

 

"Anladım."

 

Hayun mutfağa girerken mırıldandı. Mutfakta fasulye filizlerini temizleyen Colt, oturma odasına yaklaştı.

 

"Lord! Yeteneklerdeki artış için çok teşekkür ederim.”

 

Colt da savaş gücünde önemli bir artış gördü. Tıpkı Hayun gibi, sahip olduğu ve işgal ettiği topraklarda güçlendi.

 

Kang-jun geniş bir şekilde sırıttı.

 

"Bu sadece başlangıç. Gücün gelecekte daha da artacak. Emrin altında daha fazla hayalet topla ve benim için bilgi topla.”

 

"Evet, Lordum."

 

Colt kibarca cevapladı ve mutfağa geri döndü. Bu arada, Hayun pirinç tenceresine pirinç koymuştu.

 

Huzurlu bir manzaraydı.

 

Hayun ve Colt. İkisi de hayaletlerdi ama burada gerçek insanlardı.

 

Onları hayalet olarak görmüyordu. Onları ailesi olarak görüyordu.

 

Artık sadece pirinç yemek zorunda değildi ve sabahları çok daha enerjik olacaktı.

 

Özellikle de Hayun.

 

Tabii ki Kang-jun'un ona özel hisleri yoktu. Sadece hoş ve rahatlatıcıydı.

 

Şimdi ise, Kang-jun için vazgeçilmezdi.

 

Sadece üst düzey bir hayaletin savaş gücüne sahip olduğu için değildi. Uyurken ninni söylemesi, her sabah sıcak yiyecekler hazırlaması ve en önemlisi her zaman Kang-jun'u parlak bir gülümseme ile karşılamasıydı.

 

Bu şeyler kaybolursa gerçekten üzülürdü.

 

Ding Dong!

 

O sırada, birisi kapı zilini çaldı.

 

Bu zamanda kim olabilir?

 

Kapıyı açtı ve Avukat Han Yeon-soo'yu gördü. Sabah erkenden gelmekten hoşlanıyor gibiydi. Han Yeon-soo, Kang-jun'un ona baktığını görünce beceriksizce güldü.

 

“Merhaba Lee Kang-Jun. Bugün buradan geçiyordum.…”

 

“Ramyun’u hatırlıyor musun?”

 

“Ramyun olmak zorunda değil.”

 

"İçeri gel."

 

Han Yeon-soo doğal olarak oturma odasına girdi ve kanepeye oturdu. Sonra mutfaktan yayılan bir koku aldığında yaygara yaptı.

 

“Wah! Fasulye filizi çorbası kokuyor. Dün gece baya içtim, akşamdan kalanlar için mükemmel bir şey.”

K.N: Kelle paça içseler kafayı yerler :D

 

Hayun gülümsedi.

 

"Bu iyi."

 

“Daha doğrusu, bu saatte uğradığım için üzgünüm. Buraya sadece yemek için gelmedim.”

 

“O zaman bana hızlı bir şekilde amacını söyle.”

 

Kang-jun gözlerini kısarak ona baktı. Sadece yemek için gelmediğini biliyordu.

 

Han Yeon-soo başını salladı.

 

“Gelmemin sebebi sizi ödüllendirmek”

 

“Başarılarımın ödülü mü?”

 

"Doğru."

 

Gerçeklikte bir ödül alacağını söylemişlerdi. Kara Ejderha Hukuk Bürosu aracılığıyla mı verilecekti?

 

"Kabul et."

 

Han Yeon-soo çantasından bir akıllı telefon çıkardı ve Kang-jun'a verdi.

 

"Bu nedir?"

 

“Bu, Kara Ejderha Hukuk Bürosu tarafından yaratılmış bir büyülü eşyadır.”

 

“Büyülü eşya?”

 

“Bu bir akıllı telefon gibi görünüyor ama performansı farklı bir düzeyde. Bu gerçeklikte alacağın ödül.”

 

“Burada iki düğme var.”

 

“Sağ tuşa basıldığında kötü ruhları tespit etme uygulaması etkinleştirilecektir.”

 

“Kötü ruhları tespit etme uygulaması?”

 

"Evet. Gerçek zamanlı olarak kötülük ruhunun sahip olduğu gücü ve yeri önceden bilebilirsin. Görmek ister misin?"

 

 

Kang-jun sağ tuşa bastı.

 

Yugang binasını gösteren bir harita görülebiliyordu. Dokunarak yakınlaştırma ve uzaklaştırma yeteneği normal bir akıllı telefondan farklı değildi.

 

Olağandışı olan şey haritada ortaya çıkan çeşitli renkli noktalardı!

 

“Renkleri ne kadar koyu ise, o kadar güçlülerdir. Siyah noktalar belirli bir alanı ele geçirmiş kötü ruhlar iken kırmızı noktalar şeytani ruhun sahipleridir.”

 

“Onları kolayca bulabilecek olmam iyi bir şey. Bu arada, sol düğme nedir?”

 

“Skia boşluğuna bağlanmanı sağlar.”

 

“Boşluk? Buradan bile mümkün mü?”

 

“Merak ediyorsan, düğmeye bas.”

 

Kang-jun hemen sol düğmeye bastı.

 

O anda, menü düğmeleri belirdi.

 

[Depo] [Depodan Eşyaları Serbest Bırak] [Depoyu Kontrol Et]

 

Bu düğmelere, bir akıllı telefon dokunur gibi dokunmuştu. Kang-jun Depoyu Kontrol Edin’e dokundu.

 

Daha sonra ekranda 50.000 won'luk bir notun sevimli simgesi belirdi.

 

Simgenin başlığı [4,6 milyar won nakit para] idi. 

Ç.N:Won Kore para birimi.

 

Kkuok!

 

Simgeye bastı.

 

[Parayı nasıl çekmek istiyorsunuz?]

 

[Tümünü Çek] [Doğrudan Miktarı Gir] [İptal]

 

Kang-jun, bunun hakkında düşünmeden Tümünü Çek'e bastı. O anda.

 

Sususu. Susususu.

 

Kang-jun'un önünde 50.000 wonluk banknot ortaya çıktı. Masanın üstünde bir dağ gibi birikmeye başladılar.

 

Bu da neydi?

 

Bunun gerçeklikte mümkün olacağını asla hayal etmemişti.

 

"Neler oluyor?"

 

Kang-jun şaşırdı. Uyuşturucuları yok ederken Han Yeon-soo'yu olağandışı bir büyü kullandığını görmüştü ama bu boşluk farklıydı.

 

Han Yeon-soo gülümsedi.

 

“Görebildiğiniz gibi. Şimdi boşluğu nasıl kullanacağını biliyor musun?”

 

“Bunu nasıl kullanacağımı biliyorum.”

 

O kadar basitti ki bir ilkokul öğrencisi bile bunu kullanabilirdi.

 

“Bu 4,6 milyar won, başarılarınız için ödül olarak verilen paradır. Bu kez değişim, başarı puanı başına 10 milyon wondu, ancak bir dahaki sefere farklı olabilir.”

 

"Ah."

 

Kang-jun, şimdi neden boşlukta 4,6 milyar won olduğunu anladı.

 

Kızıl ay başarı puanları 100 puan olarak ayarlandı ve onun 460 puanı vardı.

 

Bu, Kang-jun'a 4,6 milyar won şeklinde geldi.

 

“Aman Tanrım!”

 

Gerçeklikte bir ödül beklemişti ama o kadar yüksek olacağını tahmin etmiyordu.

 

Bir bina almak için yeterli paraydı. Eğer kredileri dahil ederse o zaman 10 milyar won değerinde bir bina satın almak mümkün olabilirdi.

 

“Oturma odası dağınık, o yüzden neden parayı boşlukta depolamıyorsun?”

 

“Ben de öyle düşünüyordum.”

 

Kang-jun ekranda bir düğmeye bastı.

 

[Depolamak istediğiniz hedefe ışığı tutun.]

 

Kang-jun telefonu yönlendirildi.

 

Bunun ardından ekranda bir mesaj belirdi.

 

[Tüm 4.6 milyar wonu 50.000 won banknot olarak saklamak ister misiniz?]

 

[Tümünü Depola] [Doğrudan Miktarı Gir] [İptal]

 

Kang-jun Tümünü Depola düğmesine bastı. Depolanan para bir iz bırakmadan kayboldu ve tekrar ekranda sevimli 50.000 won simgesi belirdi.

 

“Bu harika.”

 

Kang-jun aniden Han Yeon-soo'ya baktı ve sordu.

 

“O zaman burada her şeyi saklayabilir miyim?”

 

“Bu senin eşyalarınla sınırlıdır. Diğer nesneler için geçerli değildir.”

 

"Anlıyorum."

 

Kang-jun memnundu. Başkalarının eşyalarında gözü yoktu. Sahip olduğu her şeyi korumak daha önemliydi.

 

“Kapasite nedir?”

 

“Sınırsız olarak kabul edilebilir. Ah, ama bina gibi bir şeyi saklamaya çalışma. Binalar karmaşıktır, çünkü Hwanmong'un kurallarını karmakarışık ederdi.”

 

“O zaman bir araba?”

 

“Otomobiller, gemiler ve uçaklar mümkündür. Onlara sahip olduğunuz sürece.”

 

"Anlıyorum."

 

Arabayı depolama boşluğuna yerleştirebilseydi, park etme konusunda endişelenmesi gerekmeyecekti. Bir park alanı bulamadıysa, boşlukta saklayabilecek ve uygun bir yere götürebilecekti.

 

“Ama bu para nereden geldi? Kara Ejderha Hukuk Bürosu bana öylece mi veriyor?”

 

4,6 milyar won'un kaynağını merak etti. Başarılarından dolayı ödüllendirilen kişi sayısı az olmamalıydı, Kara Ejderha hukuk Bürosu bunu nasıl karşılayabiliyordu?

 

Han Yeon-soo başını iki yana salladı.

 

“Huhu, bu mümkün mü? Para diğer hükümdarlardan toplandı. Ödünç alınan başarı puanı başına 20 milyon kazandın. Bu sayede tazminat olarak verilecek muazzam miktarda paramız var. Kara Ejderha Hukuk Bürosu bu şekilde gelir elde ediyor.”

 

Onun ifadesine göre, Hardis gibi hükümdarlar para cezası ödemek zorunda kaldılar, bu yüzden Kara Ejderha Hukuk Bürosu en az birkaç milyar kazanmış olmalı.

 

Han Yeon-soo, aniden Kang-jun'a anlamlı bir şekilde gülümsedi.

 

“Size bir teklif yapacağım. Aytaşların var. Her küçük ay taşı başına 20 milyon won ne dersin? Hepsini alacağız.”

 

Bir küçük ay taşı, bir başarı puanının değerine sahipti. Kang-jun’ın ödülü, bir başarı puanı başına 10 milyon wondu, bu yüzden teklifi iki katına çıkardı.

 

Kang-jun şu anda 437 küçük ay taşı ve 89 büyük olanı vardı.

 

Bu 704 başarı puanıydı.

 

Han Yeon-soo'nun teklifine göre, bu 14 milyar wondan fazla ediyordu.

 

‘Gerçekten milyar.’

 

Kang-jun, hayatının daha önce olduğundan çok farklı olduğunu fark etti.

 

Şimdi, bir milyar wona sahip olmak onun için kolaydı.

 

Gelecekte, sadece ay taşlarını satarak ağzında altın kaşık ile doğanlara yetişebilecekti.

 

Bununla birlikte, 20 milyon won Kang-jun için gülünçtü.

 

Bir başarı puanının Hwanmong ve gerçeklikte değeri vardı. Onun astlarının güçlendirilmesi hakkında düşünmek zorundaydı.

 

Sadece 20 milyon won?

 

Bir sonraki değerlendirme sırasında bunları başarı puanları için değiştirmeyi tercih ederdi.

 

Nakit teklifini hiç dikkate almadı.

 

Kang-jun gülümsedi.

 

“Bir süre satacağımı sanmıyorum.”

 

"Bunu söyleyeceğini biliyordum. Reddeceğini tahmin etmiştim.”

 

“O zaman teklifi neden yaptın?”

 

Han Yeon-soo sadece omuz silkti ve garip bir şekilde güldü.

 

“Emir demiri keser. Her neyse, teklifi reddettiğini bilmelerini sağlayacağım.”

 

"Evet."

 

Kang-jun başını salladı. O sırada Hayun onlara seslendi.

 

“Yemek hazır. Sofraya buyurun."

 

Masanın üzerinde, fasulye filizi çorbası ve bazı yan yemekler vardı. Basit ama lezzetli hazırlanmış bir kahvaltıydı.

 

Kang-jun kalktı.

 

"Hadi yiyelim."

 

“Wah ~! Lezzetli."

 

Han Yeon-soo oturdu. Kang-jun da oturdu ve yemeye başladı.

 

Beklendiği gibi, Hayun’un yemeğinin bir buff etkisi vardı.

 

Sadece bir tane değildi.

 

Bugünün ana yemeği fasulye filizi çorbasıydı.

 

Çorba yediği sırada,

 

[Hayun'un Fasulye Filizi Çorbası]

-İyi şans +1

- Süresi dört saattir.

 

İyi şans istatistiğini dört saat boyunca bir puan artırdı!

 

‘Şimdi sırası değil.’

 

İyi şans ay taşlarının düşme oranını artıracaktı.

 

Efekt ortadan kaybolmadan önce kötü yaratıklar ile uğraşmaya karar verdi.

 

 

Kang-jun hızla hazırlandı ve Han Yeon-soo yemekten hemen sonra ayrıldı.

 

Otuz dakika geçmişti ve iyi şans etkisinin 3 saat 30 dakikası kalmıştı.

 

Sonra Kang-jun aklına bir düşünce geldi.

 

'Bekle! Bunu depolamak mümkün mü?'

 

Kang-jun, fasulye filiz çorbası kaselerini aldı.

 

Sonra Skia ekranına dokundu.

 

[Fasulye filizi çorbasını depolamak ister misin?]

 

[Depola] [İptal]

 

Depola’yı tıkladığında, masadaki çorba kayboldu ve Skia'da küçük bir çorba simgesi belirdi.

 

“Huhu, işte bu.”

 

Kang-jun sevindi. Şimdi, avdayken yemek yiyebilirdi.

 

“Ah, bu boşluğa sahip olmak çok rahat.”

 

Kang-jun, evini memnun bir ifadeyle terk etti.