Bölüm 1223: Hapis Bölgesi

“Şu haline bak.” Ji Ning sırıttı. “Kafestesin ve dışarı çıkamıyorsun.” Konuşurken dikkatle kafesi inceliyor, dostunu kurtarmanın bir yolunu arıyordu.

“Ne yapabilirim ki? Kaçacak bir yerim kalmamıştı. Buraya girmek zorundaydım!” Dokuztoz çaresizce güldü. “Kafese tıkılmış olabilirim ama en azından hala hayattayım. Aslında biraz komik… Ben ölmedim ama İpeksikar cehennemi boyladı! Karakuzey, gerçekten inanılmazsın. Adamı intihar etmeye zorladın!”

Dokuztoz'un avatarı Genişgök Sarayı'nda olduğu için Ning'in avatarından yaşananların hepsini öğrenmişti.

Ning gülümsedi. “Övgüye gerek yok. Asıl işi yanımdaki golem yaptı.”

“Böyle güçlü bir golemin efendisi olmak bile gücünü gösteriyor. Bende neden öyle bir golem yok? İpeksikar gibi sayısız yıldır yaşayan birinin niçin öyle güçlü bir golemi yok? Neden bizim yerimize o golemin sahibi sensin? Çünkü güçlüsün!” dedi Dokuztoz.

Ning bu golemi Taoist Mavitaş ile yaptığı takasın sonucunda almıştı. Ning Nihai Kılıç Taosu’nda yürüdüğü için Mavitaş buna karşılık ona inanılmaz bir golem vermeye razı gelmişti. Evet, meselenin gerçekten de Ning'in gücü ile bir ilgisi vardı.

Hazineleri elde etmek istiyorsanız güçlü olmanız gerekiyordu. İnanılmaz güce sahip bazı hazinelerle karşılaşacak kadar şanslı olsanız da, yeterli güce sahip olmadığınız sürece o hazineleri başkalarına kaptırmanız işten bile değildi.

“Sonsuz Diyarlar'daki herkes İpeksikar'ın ölümünü konuşuyor. Uzun zamandır Şehir Efendisi seviyesindeki bir figür hayatını yitirmemişti.” Dokuztoz heyecanla konuştu. “Millete onu intihara sürükleyenin sen olduğunu söylemek istiyorum! Hahah…”

“Öyle bir şey yapma tabii. Şu anda ilk iş seni buradan çıkarmamız lazım.” Ning kafesi dikkatle incelemekteydi.

“Herhangi bir fikrin var mı?” Dokuztoz biraz heyecan doluydu.

“Sabırlı ol.” Ning kafesi inceliyordu. Kafes sıradan görünüyordu ve içine girmek çok kolaydı… Fakat tek bir çıkışı bile yoktu! Hükümdarlar bile bu kafesten kaçamazdı. Dokuztoz buraya hiçbir şey bilmediği için girmişti. İpeksikar ise Yeşimateş Diyarı'ndaki en tehlikeli yerlerin hücreler olduğunu bildiği için, Dokuztoz'u içeriye kadar takip etmemişti.

“Bu kafes devasa bir formasyonun parçası.” dedi Ning. “Havada bazı dalgalanmalar seziyorum. Biraz bekle, diğer kısımlarına bakmaya gideceğim.”

Svoosh. Ning uzaysal dalgalanmaları takip ederek ilerlemeye koyuldu ve Aksükun da onu takip etmeye başladı.

“Dikkatli ol; acelem yok. Zamanımız var. Sen de tuzağa düşme sakın!” Dokuztoz seslendi. Bu yerin ne kadar tehlikeli olduğunu bildiği için Ning'in güvenliğinden endişe ediyordu.

………

Ning dalgalanmaları takip ederek bir başka ateşten kafese daha ulaştı. Bu kafes tamamen boştu.

Svoosh. Svoosh. Genç adam dalgalanmaları takip ederek ilerliyordu. Çok geçmeden bir kafese daha ulaştı…

Kafeslerin tamamı ateşten yapılmış ve bölgeye nizamsız bir şekilde yerleştirilmişti. Fakat aralarında görünmez iplikler vardı.

“Eh?” Ning'in gözleri kısıldı. İleride duran ateşten kafeste hayata dair ufacık bir iz bile yoktu ama içinde birtakım büyülü hazineler yer alıyordu. Aralarında bir büyük balta, bir zırh seti, bir malikane dünyası ve başka hazineler vardı. Balta iki taraflıydı ve uçlarında yıldırım şeklini andıran izler mevcuttu. Yaydığı aurayı kelimelere dökmek zordu; bir Evren Hazinesi olmalıydı.

“Evren Hazinesi mi? Genelde, yalnızca Ebediyet İmparatorları bu tür hazinelere sahip olabilir. Buradaki İmparator Şafak Savaşı zamanında hücreye kapılmış olsa da mantıken hala yaşıyor olmalıydı.” Ning düşündü. “Belki de Şafak Savaşı'nda hücrelere kapılan ve ‘Yıkım Dalgası’ tarafından öldürülen bazı İmparatorlar'ın hazineleri, Sithe tarafından unutulmuştur.”

Ning'in varsayımları doğruydu. Ateşten kafeslere yeterli sayıda düşman kapıldığında, Sithe tek bir “Yıkım Dalgası” ile hepsini anında öldürüyordu! Tabii bunu yaptıktan sonra da kafesleri tek tek gezerek hazineleri topluyorlardı.

Fakat Yeşimateş Diyarı saldırıya uğradığında ne yapacaklarını şaşıran Sithe ırkı, son bir “Yıkım Dalgası” uyguladıktan sonra can vermişti. İşte o dalga nedeniyle hayatını yitiren İmparatorlar'ın hazineleri hala kafeslerde duruyordu.

Yeşimateş Diyarı'na saldıran kişi yüce bir Tiran'dı! Bir Tiran'ın kafes kafes gezip hazine toplayacak hali yoktu. Tiranlar için bu tarz hazineler lafı bile edilecek şeyler değildi.

………

Ning hücre bölgesini bir günde tamamen inceledi. Bölgede, gece göklerini saran yıldızlar kadar fazla kafes vardı. Kafeslerin hepsi birbiriyle bağlanıyor ve yedi ana bölgeye ayrılan devasa bir formasyonun kollarını oluşturuyordu! Yedi bölgenin de orta kısımlarında devasa hücreler vardı ve bunlardan üçü tamamen parçalanmıştı. Dolayısıyla, bölge artık “Yıkım Dalgası”nı kullanamayacak durumdaydı.

“Nasıl görünüyor?” Dokuztoz, Ning'in geri döndüğünü görünce hemen sordu.

“Bölgedeki bazı kafesler hasar almış ve yedi ana kafesin üçünü de yok etmişler.” Dedi Ning. “Fakat içinde bulunduğun kafes gayet sağlam. Sanırım o kafesi bir Hükümdar bile parçalayamaz! Herhangi bir zayıf nokta da bulamadım… Formasyon çok karmaşık.”

Dokuztoz sıkıntıya dalmadan edemedi.

“Dokuztoz, izin ver düşüneyim. Elbet bir yolunu bulacağız.” Ning öfkeliydi. Tiran'ın sunağında oturan Kadimikiz’i bile bir çözüm bulmaya uğraşıyordu.

“Karakuzey, fazla zorlamana gerek yok.” Dokuztoz gülümsedi. İlk başlarda Yeşimateş Diyarı'nda dair pek bir şey bilmiyordu ama Ning'in avatarından çok şey öğrenmişti. Artık ne kadar korkunç bir yerde olduğunun farkındaydı.

“Söylediğin gibi, burayı bir Hükümdar bile parçalayamaz. Burası Şafak Savaşı'ndaki gelişimcileri hapsetmek için tasarlanmış bir yer!” dedi Dokuztoz. “Kendini zorlama. Burada kalmak benim için sorun değil. Baktık böyle olmuyor, yavaş yavaş çalışarak burada Taobirleşimi'ne meydan okurum. Başarırsam sonsuz hayata sahip bir Hükümdar olacağım. Yani kafesi incelemek için yeterince zamanım olacak. Er ya da geç buradan çıkarım.” Dokuztoz, Ning'i teselli etmeye çalıştı.

“Hücre bölgesinin merkezi kısımları yok edilmiş durumda. Bu hücre hasar almamış olabilir, fakat yine de onu açmak için bir şansımız var.” Ning dişlerini sıktı. Dokuztoz'u Taobirleşimi'ne kadar burada bırakmak istemiyordu.

Zaman geçti. Ning dokuz gün boyunca sessiz bir meditasyona girdi ama doğru düzgün bir çözüm bulamadı.

“Efendim.” Aksükun aniden konuştu.

“Hm?” Ning ona baktı.

“Yeşimateş Diyarı'nda bu hücreyi açmamıza yarayabilecek bir başka bölge daha var.” dedi Aksükun.

“Ne bölgesi?” Ning keyiflendi. “Hemen gidelim.”

“Beni takip edin.” Aksükun yola koyuldu.

………..

Hapishane bölgesindeki hücreler nizamsız bir şekilde dağıtılmış ve merkezdeki yedi kafes garip bir şekil oluşturacak biçimde yerleştirilmişti. Üçü tamamen parçalanmış durumdaydı.

Aksükun önden gidiyor, Ning onu takip ediyordu; ikili hücrelerin en merkezi konumuna doğru ilerlemekteydi.

“Efendim.” Aksükun ilerideki boş alanı gösterdi. “Zamanında Sithe efendimle birlikte buraya gelmiştim. Özel bir uzaya girerek Sithe'nin Yeşimateş Diyarı'nı yönettiği bölgeye ulaşmıştık.”

“Yeşimateş Diyarı'nın yönettiği bölge mi?” Ning keyiflendi. “Doğru ya! Bunu nasıl düşünemedim. Böyle devasa bir yerin merkezi bir kontrol bölgesine sahip olması kadar doğal bir şey yok. Aksükun, bahsettiğin bölge nerede?”

“Tam olarak bilmiyorum.” Aksükun ileriye işaret etti. “Önümüzdeki üç yüz metrelik bölgede olmalı. Zamanında efendimi takip ederek oraya girmiştim. Uzay zamanın değiştiğini ve bir çeşit ışınlanmayı tecrübe ettiğimizi hatırlıyorum.”

“Oh?” Ning başını salladı ve yavaş yavaş yürürken etrafı süzmeye koyuldu.

Vhoosh. Aniden Gölgesiz formuna bürününce vücudu sayısız parçaya ayrıldı ve genç adam kendisini bölgedeki uzaysal dalgalanmalara odakladı.

“Ah, birkaç zayıf nokta var.” Ning çabucak dalgalanmaların arasındaki garip yankıyı fark etti. Gölgesiz formu sayesinde onlara karışabiliyordu.

“Yüksel.” Ning parmağını salladı ve bir kılıç ışığı bölgeyi yardı. Artık önünde bir düzlemsel yarık açılmıştı.

…..