Coiling Dragon - Cilt 2 Bölüm 18: Öğrenme Dönemi (Part 2)

---

 

Linley`nin ikinci seviye büyücü olmasinin üstünden iki ay geçmişti.

 

Birinci derece rüzgâr sınıfında…

 

Linley toprak büyüsü derslerine ayda bir kez filan gidiyordu, fakat rüzgâr buyusu derslerinin hiçbirini kaçırmıyordu. Bugün, yine Linley her günkü ayni sırada yerini almıştı.

 

“Linley, sen mi geldin.“ Tam Linley otururken, cok sevimli bir genç hanim onun yanına oturdu.

 

Kızı görünce, Linley gülümsedi. “Delia, baya erken gelmişsin. Dersin baslamasina epey daha var.“ Güzel bir kizla yan yana oturmak tabii ki hos birseydi. Dogal olarak, Linley onu uzaklaştırmak istemedi.

 

Delia sıradan bir insan değildi.

 

Abisi Dixie Ernst Enstitüsünün bir numarali dâhisiydi ve yüzyılda bir gelecek bir yetenek olarak tarif ediliyordu. O da dual­elementi bir magustu ve elemental esansa olan yatkınlığı da olağanüstüydü. Fakat dahası en ustun yeteneği ruhsal esansi siradan bir insandan 68 kez daha büyüktü.

 

Dixie`nin kiz kardeşi olarak Delia`da doğal olarak epey yetenekliydi.

 

“Çünkü senin hep erken geldiğini biliyorum.“ Delia gözlerini kırıştırarak, bir bakış atti.

 

İkisi beraber oturup sohbet ettiler. Zaman hızla akti, onlar fark edene kadar ders çoktan baslamisti. Trey dersi sinifin önünde anlatiyordu, Linley de hemen alt tarafında oturmuştu. Dikkatle dersi dinliyordu, fakat Delia sık sık ona kaçamak bakislar atiyordu.

 

“Pekala, gu günkü ders bu kadar. Dersi bitmeden önce, sizi bilgilendirmem gereken birsey var.“Egitmen Trey konuşurken güldü.

 

Sınıftan hemen bir uğultu çıkmaya basladi.

 

“Eski öğrencilerin de bildiği gibi, Ernst Enstitüsünün bir geleneği var. Her yilin son iki ayinda, yillik bir turnuva düzenlenir. Yıllık turnuva Ernst Enstitüsünün en enerjik ve gürültülü olduğu zamanlardir. Yıllık turnuvayi kazananlar mezun olurken cok büyük ihtimale `ustun` dereceyle mezun oluyorlar. Mezun olduklarında ise Dort Büyük Imparatorluk tarafından cagrilma sanslari cok fazla oluyor.“ Trey gülmeye devam ediyordu

 

Asagidaki bütün herkes heyecanlanmaya basladi. (Ogretmen dersi yüksek bir yerden anlatıyor sanirim)

 

Ernst Enstitüsünde yetenek, gökyüzündeki bulut gibi birseydi. Hepsi yetenekliydi ama, bir numarali sorun, hic biri diğerinin üstünlüğünü kabul etmiyordu.

 

Bu yüzden yillik turnuva daha yetenekli olanlarin kendini göstermesi için bir yol haline gelmişti. Öğrencilerin %90 `ina yakini turnuvaya dikkat ederdi ve hepsi katilirdi.

 

“Doğal olarak, biz rüzgâr büyücüleri de savaşacağız. Kayit olmak isteyen herkes bana soylesin lütfen.“ Tey konuşurken gülüyordu fakat bakislari Linley`e kaymisti.

 

 “Öğretmenim. Ben kayit olmak istiyorum.“ Asagidaki pek cok öğrenci kayit olmak için yaygara cikarmaya basladi.

 

“Harika.“ Trey ördek tüyünden yapilma bir kalem cikardi ve isimleri kaydetmeye basladi, fakat 10`dan biraz daha fazla isim yazdiginda, Linley`nin turnuvaya hic ilgisi yokmuş gibi Delia ile sohbet etmekte olduğunu gördü.

 

Trey yanina doğru yürüdü.

 

Linley gönülsüz sekilde bir bakis atti ve aninda, saygili bir sekilde “Egitmen Trey.“. Yanindaki Delia `da selam verdi.

 

Trey gülüp, kafasini salaldi. “Linley, bu yıllık turnuva bir kişinin kendisini eğitmesi için harika bir firsat. Sanirim birinci sınıftaki bütün elit öğrenciler katılacaktır. Sende neden kaydolmuyorsun? Bu nadir bulunan bir firsat.“

 

“Ilgimi çekmiyor.“ Linley direk cevabi yapistirdi.

 

Egitmen Trey elinde olmadan hemen karsi cikti.

 

“Linley, hic şüphesiz ki kazananların ödül alacağından habersizsin.“ Trey cezbedici bir sekilde söyledi.

 

“Ödül?“ Linley para konusunda cok sıkışıktı.

 

Klanının ekonomik durumu hic parlak değildi. Eger para kazanabilecekse turnuvaya katilmaktan çekinmezdi.

 

“Dogru. Cogu öğrencinin, bu siradan tek birimlik yurtlarda kaldığını biliyorsundur. Fakat turnuvayı kazanan zirvedeki üç kişi, iki katli yüksek binalarda bir yil yasamaya hak kazaniyor. Bu statünün bir göstergesidir. Ayrica odalarda cok konforlu.“ Trey anlatmaya devam etti.

 

Linley anlamıştı.

 

Cok fazla iki katli yurt yoktu ve olanların cogu yedinci veya sekizinci seviye büyücülere aitti. Duyduğuna gore her dereceden, zirvedeki üç kişi bunlarda yasamaya hak kazaniyordu.

 

Konut Değiştirme?

 

Bu Linley`nin umurunda bile değildi.

 

“Katılmıyorum.“ Linley cevabini değiştirmedi.

 

Egitmen Trey artik sabirsizlanmaya baslamisti. Altinci derece öğrencisi olarak, eger öğrencilerinden biri turnuvadaki zirve üçlüden biri olursa, sadece ödül almakla kalmayacaktı. Ayni zamanda statüsü de yükselecekti.

 

Eğitmen Trey Linley`e doğru eğilerek, alçak bir sesle, “Linley, yeteneklerinin ortaya çıkacağından mı korkuyorsun? Senin ikinci seviye bir büyücü olduğunu biliyorum.“

 

Sözleri duyunca, Linley elinde olmadan sasirmis bir sekilde Trey`e bakti.

 

Egitmen Trey onun güç seviyesini nereden öğrenmişti? Sonucta bir kişinin gücünü dis görünüşe göre anlamak zordu.

 

Linley`nin yüzündeki ifadeyi görünce, Trey tam hedefe vurdugunu anladi. Gülerek, “Linley, eger yeteneğin varsa, saklamamalısın. Eger yeteneğini saklamak için turnuvaya katılmamayı tercih edersen, ben kendim seni ortaya cikarmaya karar verebilirim.“

 

“Herneyse. Hala katılmıyorum.“

 

Linley mutsuz bir şekilde ayağa kalktı ve saygıyla selam verdi. “ Hoşçakalın Öğretmenim!“

 

 

 

Ve sonra, Trey`in yüzündeki afallamış ifadeyi yok sayarak, oradan ayrildi.

 

“Bah. Bu çocuk.“ Trey kendine geldikten sonra, kendini gülmekten alamadi. Yakındaki Delia da agzini eliyle kapatmış, kıkırdıyordu.

 

…..

 

Ruzgar büyüsü dersi bittiğinde saat çoktan altıya gelmişti. Gün yavaşça karariyordu. Linley yurda doğru koştu. Yurt 1987`nin biraderleri birbirlerine çok bağlıydı ve aksamlari hep beraber yerdiler.

 

“Linley, demek döndün.“ yurt 1986 daki kivircik sacli bir genç, sicak bir sekilde Linley`e seslendi.

 

“Harry, aksam yemeği yedin mi?“ Linley gülerek cevap verdi.

 

Linley`nin cogu komsusuyla arasi cok iyiydi. Harry gülerek kafa salladı “Tabii ki yedim. Senin üçlü, içeride seni bekliyor.

 

“Linley, gelmiş. Hadi millet, yemek zamanı!“ Yale`in sesi yurtta yankılandı.

 

Suphesiz ki, Yale yurdun içinden Linley`nin sesini duymuştu. Yale, Reynolds ve George hepsi dışarı cikti. Dört birader yemek bölümüne doğru yola koyuldu. Ernst Enstitüsününse bazi lüks restoranlar vardi, fakat Linley, Reynolds ve George`un baskısı altinda, Yale buralara gitmeyi bırakmıştı.

 

Küçük yemek salonundaki yemekler basit, taze ve lezzetliydi.

 

Yemek siparişlerini verdikten sonra, dört birader koyu bir sohbete daldi.

 

Linley Enstitüde neler olup bittiğini çoğunlukla uc kardeşinden öğreniyordu. Yoksa zamanının çoğunu dağda eğitim yaparak geçiren Linley, toplumdan tamamen kopardı.

 

Yale söze girdi, “Birader, okul yaklasik bir ay içinde bitiyor. Her yilin son iki ayi, yillik turnuvaya ayrılıyormuş. Zirvedeki uc öğrenci de iki katli evlerde bir yil yasama hakki kazanacakmış.“

 

“Yillik turnuvalar?“ Linley gülmeye basladi. Bunu az önce sınıfta duymuştu.

 

“Haha, ben kesinlikle katılacağım.“ Reynolds kendinden emin bir sekilde söyledi.

 

Yale dudaklarını buruşturarak, “Serseri, sen zaten O`Brien`den gelirken yolda birinci seviyeye ulasmadin mi. Bahse girerim şuan ikinci seviyeden cok uzakta değilsindir. Haksızlık bu.“

 

Reynolds evden Enstituye gelirken, bütün bir yilini yolda harcamisti.

 

Yolculuk esnasinda, Reynolds`un evinin kahyasi ona büyü eğitimi vermişti. Bu yüzden yolculuk dahi bitmeden zaten birinci seviye büyücü olmuştu.

 

George Linley`e doğru güldü. “Haha, Linley`i unutuyorsun. Linley de enstitüye girdiğinde zaten birinci seviyeydi. Dahası eğitim konusunda kafayı yemiş gibi, yetmiyormuş gibi birde dual­element magus. Bence bizim yurttaki en güçlü kişi şuan o.“

 

Linley gülecekmiş gibi dudaklarını büzdü “George, beni pohpohlamayı kes.“

 

“Linley, ikinci seviyeye geçtin mi henüz?“ Dürüst ol?“ George Linley`e dik dik bakıyordu.

 

“Bu kadar hızlı nasıl ikinci seviyeye geçebilir ki? Yeni başlayan bir öğrencinin birinci seviyeye ulaşması, yeteneğimize bakilirsa rahat bir yil alir. Fakat birinci seviyeden ikinciye geçmek için en azindan iki yil lazım.“ Reynolds kaşlarını çattı.

 

“Tam olarak değil. Bu Linley`de bir çakallık olduğunu hissediyorum.? Yale de Linley`e bakti. “Linley, yoksa çoktan ikinci seviye büyücü mü oldun?“

 

Linley gayet olağan bir sekilde kafasini salladı.

 

İkinci seviye bir büyücü olmanın büyütülecek yani neydi ki? Magus testinden önce bile zaten birinci seviyedeydi. O zamandan bu yana çoktan bir yil geçti. Eger çoktan ikinci seviye olmasaydı, bütün bu çalışmalar boşa gitmiş demekti.

 

“Gercekten oldun mu?“ Yale, George, Reynolds`un ayni anda gözleri yuvalarından firladi. Hic biri bunun doğru olduğunu düşünmemişti.

 

“Cabuk git yillik turnuvaya kaydol. Linley katılmak zorundasin. Git onlari iyi bir patakla da. Yurt 1987 biraz prestij kazansin.“ Yale hemen ikna calismalarina basladi.

 

Suanda yiyecekler servis ediliyordu.

 

“Hadi yiyin! Yıllık turnuva ilgimi çekmiyor.“ Linley kendinden zayif bu öğrencilerle yarismak istemiyordu.

 

Turnuva maçları gösteriş egzersizlerinden başka bir şey olamayacaktı.

 

Yale ve diğer üçü biraz bakistilar.

 

Hepsi Linley`nin ne kadar sıkı calistigini biliyordu. Hepsi olağanüstü elemental yatkinlik ve ruhsal esansa sahip dahi olsalar, sıkı çalışma bakımından kimse Linley ile yarışamazdı. Ve Linley dual­element magus olarak… hepsi kalbinde Linley`nin birinci sınıflar arasinda en güçlüsü olduğuna inanıyordu.

 

“Katılmazsan yazik olacak. Yıllık turnuvada zaferi başkası yasayacak..“ Yale mırıldandı. “Ne yazık ki ben yeterince güçlü değilim. Eger senin gücüne sahip olsaydım, çoktan şaşalı bir cikis yapmıştım. O zaman gelsin güzel kizlar.“

 

Linley bir kahkaha atti “Yeter bu kadar. Yiyelim hadi. Bırakın hayal kurmayi.“

 

Linley gercektende yillik turnuvayi hic umursamiyordu. Fakat Ernst Enstitüsü öğrencilerinin çoğu turnuva için asiri heyecanliydi. Sadece öğrenciler de değil. Ernst Enstitüsünde yasayan bazi buyucler de dikkatle turnuvayı takip ediyordu.