Coiling Dragon - Cilt 1 Bölüm 1: Şehirde Sabahın Erken Saatleri

---

 

 

Wushan şehri, Fenlai krallığında yer alan, Yulan kıtasının en büyük sıradağları olan Sihirli Yaratık Sıra Dağlarının batısında küçük bir şehir.

 

Sabah güneşi yükselirken, Wushan şehrinde, hala şafak öncesi o soğuk taze hava olmasına rağmen, bütün şehir çoktan canlanmış durumdaydı. Altı­ yedı yaşındaki çocuklar bile yataktan kalkmış, geleneksel sabah egzersizlerini yapmaya hazırlanıyorlardı.

 

Wushan şehrinin doğu bölgesinde, boş bir bölgede, güneşin sıcak ışıkları ağaçların içinden geçip bos arazide etrafa dağılıyordu.

 

Arazide, sayıları iki yüze yaklaşan kalabalık bir çocuk grubu vardı. Üç gruba ayrılmışlardı. Her grup kendi içinde pek çok sıraya bölünmüştü. Tüm çocuklar yüzlerinde ciddi bir ifadeyle kıpırdamadan bekliyordu.

 

En kuzeydeki gurup ortalama altı, orta grup ortalama dokuz – on iki, en güneydeki grup ise on üç –on altı yaşındaki çocuklardan oluşmaktaydı.

 

Bu kalabalık çocuk grubunun önünde ise vücutları sağlam yapılı orta yaşlarda üç adam duruyordu. Üçü de kısa kollu gömlek ve kaba kesim pantolonlar giyiyordu.

 

“Eğer güçlü bir savaşçı olmak istiyorsanız, çocukluktan başlayarak çok çalışmanız lazım.“ Orta yaşlı adamların lideri ellerini arkadan bağlayarak, soğuk bir şekilde konuştu. Soğuk ve keskin gözleriyle en kuzeydeki çocuklar süzdü. Altı yedi yaşlarındaki çocuklar dudaklarını büzmüş şekilde, hiç bir ses çıkarmadan büyük ve yuvarlak gözleriyle  adamı izliyorlardı.

 

Liderlerinin ismi Hillman’di. Baruch klanının, Wushan şehrinin sahibi olan asil klanın, baş korumasıydı. “Hepiniz sıradan insanlarsınız. Asil ailelerin aksine savaş qi`nizi nasıl geliştireceğinizi gösteren herhangi bir gizli öğretiye sahip değilsiniz. Eğer değerli bir insan ve saygıdeğer biri olmak istiyorsanız, hepiniz en eski, en sade, en basit teknikleri kullanarak, yani aşırı çalışarak gücünüzü arttırmak zorundasınız. Anlaşıldı mı?“

 

Hillman gözleriyle çocukları şöyle bir süzdü.

 

Ardından çocuklar hep bir ağızdan `Anlaşıldı` diyerek cevapladı.

 

“Güzel“ Hillman memnun bir şekilde kafa salladı. Altı yaşındaki çocukların gözlerinde kafa karışıklığı görünürken, biraz daha büyük olanlar kararlı bir şekilde duruyordu. Hillman`in sözlerinin ardındaki gerçeği anlamışlardı.

 

Yulan kıtasındaki neredeyse bütün erkekler çocuk yaştan itibaren çok sıkı çalışırlardı. Eğer birileri gevşeklik ederse ilerde diğerleri tarafından küçük görülürdü. “Güç ve para“ bunlar bir erkeğin statüsünü belirleyen şeylerdi. Gücü olmayan bir erkek tüm kadınlar tarafından küçük görülürdü.

 

Eğer biri ailesini gururlandırmak, kendisine saygı duyan bir kadına sahip olmak ya da şanlı bir hayat yasamak istiyorsa...

 

O zaman güçlü bir savaşçı olmak zorundaydı.

 

Hepsi sıradan insanlardı, hiçbirinin savaş qi'sini nasıl geliştirileceğini gösteren sanatlara ulaşma imkânı yoktu. Zafere ulaşabilecekleri tek yol çocukluktan itibaren çok çalışıp, güçlenmekten geçiyordu. Zorlu ve sıkı çalışma. Asillerle ancak daha çok çalışarak, daha fazla enerji harcayıp kan dökerek rekabet edebilirlerdi.

 

“Sabah güneşi yükselirken, her şey serpilmeye başladı. Bu çevrenizdeki doğal enerjiyi içinize çekip kendimizi güçlendirmek için en iyi zamandır. Her zamanki şekilde. Ayaklar ayrı, omuz hizasında! Dizler hafif bükük, eller bel hizasında aşağıda. `Qi oluşturma pozisyonu` al. Bu pozisyonu alırken, unutmayın. Zihninizi odaklayın ve boşaltın, doğal bir şekilde nefes alın.“ Hillman ciddi bir ses tonuyla emretti.

 

Qi oluşturma pozisyonu en basit, yine de en etkili vücut geliştirme yoluydu. Bu yıllar boyu nesilden nesile geçen deneyimlerle oluşturulmuş bir methoddu.

 

Sayıları 200'e yaklaşan öğrenci grubu anında Qi oluşturma pozisyonuna geçti.

 

“Unutmayın. Zihninizi odaklayın ve boşaltın, doğal bir şekilde nefes alın!“ Hillman çocukların arasında yürürken soğukça konuştu.

 

Güneydeki çocukların pozisyonlarını koruduğu ve nefeslerinin doğal olduğu tek bir bakışa söylenilebilirdi. Ayni zamanda sabit bir şekilde duruyorlardı. Belli ki “Qi oluşturma pozisyonunda“ belli bir seviyeye ulaşmışlardı.

 

Ancak kuzey ucuna baktığınızda, oradaki çocukların bellerinin ve dizlerinin tuhaf açılar oluşturduğu ve ayaklarının  yere sağlam basmadığı fark edilebiliyordu. Hillman çok açık bir şekilde duruşlarının herhangi bir güç içermediğini ve dengesiz olduklarını görebiliyordu.

 

Hillman diğer iki adama “ İkiniz güney ve orta grubun liderliğini alin, ben en küçük grupla ilgileneceğim.“ dedi.

 

“Tamam kaptan.“ İki orta yaşlı adam emre uydu, dikkatlerini bu iki gruba yönlendirdi. Arada bir çocukların bacaklarına tekme atıp kimlerin kararlı şekilde durduğunu ölçüyorlardı.

 

Hillman kuzeydeki çocuklara doğru yürüdü. Çocuklar anında gerilmeye başladı.

 

“Sıçtık, Baş Canavar geliyor!“ Altın saçlı, büyük parlak gözlü Hadley alçak ses söyledi.

 

Hillmann çocukların ortasında durup onlara bakmaya başladı. Yüzü soğuktu ama kalbinde iç çeker bir şekilde “Bu çocuklar daha çok küçük. Güç ve bilgi açısından çok eksikleri var. Onlardan çok şey bekleyemem yine de küçük yaşta egzersize başlamaları iyi bir şey. Gelecekte savaş alanında hayatta kalma şansları çok daha fazla olacak. Ayrıca küçük çocukları eğitirken onların ilgilerini çekmek, en etkili yöntemdir!" Eğer onları çok zorlarsa bu tam tersi etki edebilirdi. “Hepiniz, sabit durun.“ Hillman soğukça seslendi.

 

Anında bütün çocuklar kendilerini doğrultup, düz ileri bakar şekilde göğüslerini dışarı çıkardı.

 

Hillman hafifçe gülümsedi. Sonra öne yürüyüp gömleğini çıkardı. Vücudundaki güçlü kasları saran damarlara çocuklar hayretle bakıyordu. Güney’deki çocuklar bile kendilerini alamayıp kafa çeviriyordu. Herkes hayranlıkla bakıyordu.

 

Hillmann`in güçlü kaslarının yanında, pek çok bıçak yarası ve eskiden kalma yaralarda vardi. Bütün çocuklar gözleri ışıldayarak bu yaralara bakıyordu.

 

Bıçak ve Kılıç yaraları. Bunlar bir erkeğin madalyalarıydı.

 

Kalplerinde Hillman`a karşı derin bir saygı duyuyorlardı. Hillman, altıncı seviye güçlü bir savaşçı, yaşam ve ölüm mücadelelerinden doğmuş bir savaşçı! Büyük şehirlerde bile, harika bir kişi olarak anılabilirdi. Böyle küçük bir şehirde tabii ki herkesin saygı duyduğu biriydi.

 

Çocukların coşkulu bakışlarını gören Hillman kendini tebessüm etmekten alamadı. Onların kendisi gibi olmaya çalışmalarını istiyordu. Bu şekilde daha sıkı ve motive olmuş bir şekilde çalışabilirlerdi.

 

“Hadi ateşe biraz daha odun atalim!“ Hillman gizlice sırıttı, sonrada 300­ 400 pound (150 200 kg~) çekecek bir kayanin önüne yürüdü.

 

Hillman kayayı tek eliyle tuttu. Rahat bir şekilde sallamaya başladı. O 300 pound'luk kaya Hillman`in ellerinde hafif bir odun gibi görünüyordu. Çocukların ağızları bir karış açık kalmıştı, fal taşı gibi gözlerle izliyorlardı.

 

“Çok hafif! Lorry, zamanın varsa eğitimden sonra git bana birkaç büyük kaya getir.“ Siradan bir hareketle Hillman kayayi düzinelerce metre uzağa fırlattı. Kaya ilerdeki geniş ağacın dibine düştü, bütün yer sallandi. Hillman olağan bir şekilde rastgele kayaların önüne yürüdü.

 

“Hah!“

 

Derin bir nefes aldi. Vücudundaki bütün damarlar belirgin bir şekilde dışarı fırladı. Hillman yanındaki kayaya vururken, yumruğu havada patladı, uğultulu bir ses çıkararak cocuklarin gözlerinin daha da acilmasina neden oldu. Hillman`in güçlü yumruğu direk kayaya indi.

 

Pat! Kayaya çarpan yumruğun sesi, tüm çocukların kalbini titretti.

 

Bu aşırı sert yapılı mavi bir kayaydı.

 

Mavikaya sallandi. Aniden üzerinde altı yedi tane dev çatlak ortaya cikti, “krak“ sesiyle beraber dört beş parçaya ayrıldı. Hillman`in elinde en ufak bir sıyrık bile yoktu.

 

“Kaptan her zamanki gibi müthiş“ Lorry, diğer adamlardan bir tanesi, Hillman onlara doğru yürürken gülerek dedi.

 

Diger adam, Roger da ileri doğru yürüdü. “Qi oluşturma pozisyonu“ genelde, bir yandan gevşeyenleri kontrol ederken bir yandan da rahatlayıp sohbet ettikleri zamandi.

 

Hillman kafasini sallarken güldü.“ İmkanı yok. Geçmişte, ben ordudayken her gün cilginlar gibi calisir, savaş alanındayken yakın dövüşlere girerdim. Şimdiyse tek yaptigim rahatlayıp sabahlari kaslarimi biraz esnetmek. Eskiden olduğu kadar enerjiye sahip değilim.“ Herkes hayran bir şekilde Hillman`a bakti.

 

Devasa bir mavikaya tek bir yumruğuyla parçalanmıştı. Nasil bir güçtü bu? Ayrica 300­400 pound'luk kayada rahat bir sekilde bir kenara firlatildi. Bu güç ne demek oluyordu?

 

Hillman kafasini cevirdi. Çocuklara bakarken verdikleri tepkiden memnundu.

 

“Unutmayın, savaş qi`nizi geliştiremeseniz bile, prensipte, vücudunuzu en üst seviye potansiyeline ulaşırsanız, yine de altıncı seviye bir savaşçı olabilirsiniz! Ve altıncı seviye bir savasci orduya girdiğinde kolaylıkla orta ­seviye bir yetkili olabilir, bu sayede savaş qi`sini nasıl geliştireceğini gösteren askeri öğretilere ulaşabilir. Altıncı seviye bir savasci olmasaniz bile, siradan bir birinci seviye savasci olup orduya girebilirsiniz. Unutmayın! Bir erkek birinci seviye bir savaşçı bile olamiyorsa, o erkek bile sayılmaz.“

 

“Bir erkek, bütün zorlukları ve korkuları göğsünü gererek karşılamalıdır.“

 

Bu sözleri duyan altı yedi yaşlarındaki çocuklarin tamamının yüzünde gülücükler oluştu. Ama hepsi kendini ciddi bir sekilde tutmaya çalıştı. Bu sözler Hillman`in sürekli tekrarladığı mantrasiydi ve sürekli bunu söylerdi.

 

“Hepiniz, düz durun. Güneydeki büyüklerinize bakin ve nasil duracağınızı görün!“ Hillman cocuklari uyardi. Butun alti yas cocuklari kendilerini düzeltmeyi denedi.

 

Belli bir süre sonra altı yedi yaşındaki çocuklar yalpalamaya başladı. Çocuklar ayaklarina giren krampları hissetmelerine rağmen dişlerini sıktı. Kisa bir sure dayandıktan sonra çocuklar birer birer dökülmeye başladı.

 

Hilmann`in yüzü sert ve hissizdi. Ama kalbinde gizlice onaylıyordu. Bu altı yedi yaş grubundaki çocuklardan oldukça memnundu.

 

Kisa bir sure sonra, bazi 10 yaş grubundaki çocuklar da kendini bırakmaya başladı. Onlarda bir bir düşüyordu.

 

“Dayanabileceğiniz kadar dayanın. Sizi zorlamayacağım. Ama gelecekte akranlarınızdan daha zayif olursaniz kendinizden başkasını suçlamayın.“ Hillman soğuk bir tonla seslendi.

 

“Hmm?“ Lorry afallamış bir sekilde kuzey grubuna bakıyordu.

 

Bu noktada, orta gruptaki çocukların çoğu düşmüş durumdaydı, ama kuzey grubunda altı yaşında bir çocuk hala ayaktaydi.

 

“Bu Linley`in eğitimdeki ilk gunu olmali. Onun bu kadar zorlu olacağını kim düşünürdü?“ dedi Lorry, etkilenmis bir sekilde. Bu arada Roger`la Hillman de durumu fark edip o tarafa dogru bakmaya basladi. Kuzeyde kahverengi saçlı bir çocuğun hala dayandigini görebiliyorlardı. Dudaklarini sıkmış kararlı bir şekilde ileri bakıyordu, iki yumruğu da sıkılmaktan beyazlamıştı.

 

Hillman`in yüzünde şaşırmış fakat memnun bir ifade belirdi.

 

“İyi cocuk!“ Hillman icinden onayladi. Alti yasinda olmasina ragmen on yasindaki cocuklar kadar “Qi olusturma pozisyonu“unda durabiliyordu.

 

Linley, tam ismi Linley Baruch, Wushan`a hükmeden Baruch klanının en büyük oğlu ve de ayni zamanda varisi.

 

Baruch klanı inanılmaz eski bir klandı. Zamanında cok görkemli günleri oldu fakat binlerce yil sonra sadece üç üyesi kalmış durumda. Klan lideri Hogg Baruch ve iki oglu. Büyük oğlu Linley Baruch alti yasinda. Kucuk oğul Wharton ise sadece iki yasinda. Karisina gelirsek, küçük oğlunun doğumunda vefat etti. Linley`nin dedesi ise savaşta hayatını kaybetmişti.

 

Linley`nin ayaklari sallaniyordu. Çok azimli olsa da artik bacakları sinira yaklasmis durumda ve kontrolsüzce titriyordu. Sonunda yere yığıldı ve oturdu.

 

“Linley nasil hissediyorsun?“Hillman gülerek ona yaklasti.

 

Linley dişleri görünecek şekilde hafifçe gülümsedi. “İyiyim, Hillman amca“ Baruch klaninin korumalarının kaptani olarak, Linley büyürken hep yanındaydı. Doğal olarak ikisi birbirine çok yakındı.

 

“Aferim, gerçek bir erkek gibi davrandin.“ Hillman Linley`nin kafasini oksadi. Aniden Linley`nin saçları sanki ruzgarin çimleri dagitmasi gibi darmadagin oldu.

 

“Haha“ Linley icten bir gulumseme attı. Hillman`in övgüsü Linley`nin çok hosuna gitmisti.

 

Biraz dinlendikten sonra eğitime devam etti. Altı yedi yaş aralığındaki çocukların eğitim sistemi epey rahatti. Ama daha büyük çocuklarınki ise asiri çetin bir sekilde geçiyordu.

 

Genis bir öğrenci grubu, altı yedi yaşındakiler de dâhil, başları ve ayakları taşın üzerine gelecek şekilde yere uzanmış, bel kuvvetleriyle kendilerini düz tutmaya calisiyorlardi.

 

“Bel ve kalçalar üçgen bir bölge oluşturur.“ Hillman eliyle anlattığı bölgeyi tarif ediyordu. "Bu bölge insanın özüdür. Güç ve hız, hepsi bu özden gelir, dolayısıyla bu bolge cok onemlidir.“ Hillman bir yandan konuşurken bir yandan da cocuklari kontrol edip hareketleri doğru mu diye bakıyordu,

 

“Sıkın kendinizi! Belinizin düz durmasi lazim!“ Hillman bagirdi.

 

Anında çocukların çoğu bellerini düzleştirdi. Bu Linley`nin ilk eğitim günüydü. Küçük kafası ve ayakları taşın ustundeydi. Bu arada Linley git gide belinin sıkılaşıp isindigini hissetmeye baslamisti.

 

“Dayan, dayanmak zorundayim. Ben en iyisiyim!“ Linley kendini cesaretlendirmeye devam etti. Linley`in bedeni her zaman güçlüydü, bebekken bile. Neredeyse hiç hasta olmamıştı. Bunlarin yaninda her zaman cok calisti bu yüzden guclenmesi şaşılacak bir sey degildi.

 

“Thud!“ Ilk çocuk düştü. Yine de yastık ve ayaklık olarak kullandıkları taşlar yalnızca 20 cm’di. Bu yüzden düşsellerde fazla acıtmıyordu.

 

“Thud!“ “Thud!“ Zaman ilerledikçe daha da fazla cocuk dayanamayip düşmeye başladı.

 

Linley dişlerini sıktı. Belindeki sıkılığın çoktan dayanma sınırına ulaşıp, uyuşmaya başladığını fark etmişti. “Vücudum cok agir geliyor. Neredeyse kontrol edemiyorum. Dayan, sadece azıcık daha dayanmak zorundayim.“ Bu noktada alti yas grubunda sadece Linley kalmisti.

 

Linley`e bakarken Hillman kendini neşe ve şaşkınlıktan alamıyordu.

 

“Lorry“ Hillman aniden bağırdı.

 

“Kaptan“ Lorry kendini hazırlayıp, emirleri bekledi.

 

“Yarın, bazı özel boyalar hazırla. Bel egitimi yaparken altlarina birer dal koy ve bu dallari boya. Eger gevşeklik yapip bellerini dala değerse belleri de boyanacaktir. Vücutları boyalı olanlarin egitim sureleri iki kat zorlu olacak.“

 

“Evet, Kaptan.“ Lorry emri duyunca dudaklari gülercesine kıvrıldı. İçinden gülerek “ Kaptan her zaman seytani fikirlerle dolu. Bu veletler simdi belalarını buldu.“ Zaten yeterince bela yok muydu?

 

Bütün 10 yas grubu yüzünü asti. Normalde az da olsa gevseklik yapabiliyorlardı ama artık buna imkân yoktu.

 

Hillman soğuk bir şekilde devam etti, “Size şunu söyleyeyim, bir savasci `savas qisi` egitimi yaptığında, bu bir yumruk büyüklüğünde hemen göbek deliginin altinda birikir. Bu bölgenin, bahsettigim ucgen bolge olduğunu fark etmişsinizdir. Hepinizin bu bölgenin önemini anlamasını istiyorum! Burası sizin çekirdeğiniz. Eğer orası basarisiz olursa, diger kisimlar ne kadar iyi olursa olsun tüm beden başarısız olur.“ İyi bir eğitmen cocuklar icin gercekten cok onemlidir.

 

Ve Hillman kayda deger bir savasciydi. Egitimin onemli kısımlarını bilmekle beraber, seviyeyi de nasil artiracagini kestirebiliyordu. Hangi yasta hangi aletlerin kullanılacağını iyi biliyordu. Aksi takdirde çocukların bedenleri yıkıma ugrayabilirmi.

 

“Savas qi`si?“ Bu sözler üzerine bütün çocuklar en küçükleri dahil, gözlerini açarak Hillman`e bakti.

 

Bütün sıradan cocuklar savas qi'sini ogrenmek icin asiri istekliydi. Hatta Linley, asil bir evin çocuğu bile asiri istekliydi.

 

“Thud!“ Linley daha fazla dayanamayıp kollarıyla kendini destekleyerek yerde yavasca yuvarlandi.

 

“Çok iyi hissettiriyor“ Linley belinden, kemiği delercesine bir uyuşukluğun gectigini hissedebiliyordu, Yere yığılmanın verdigi rahatlik gozlerinden okuyabiliyordu.

 

“Ne kadar dayanabildim?“ Linley gözlerini açarak etrafa bakti.

 

Bütün alti yas grubu coktan yere yığılmıştı bile, keza 10 yas grubunda ayni durumdaydi. Ama 14 yas çocuklarının tamami hala dayanıyordu. Hillman`in yüzünde hala soğuk bir ifade vardı.

 

“Hepiniz bunu hatırlamalısınız. Bedeniniz bir kap gibidir, bir kadeh gibi. Savas qi si ise sarap! Sarap miktari her zaman kadehin büyüklüğüne bağlıdır. Aynı beden için de geçerli, savas qi`nizin miktari bedeninizin gelişmişlik miktarina baglidir. Eger vucudunuz zayifsa cok guclu savas qi`si ogretileriniz olsa bile vücudunuz dayanamaz, sonuçta guclu bir savasci olamazsanız.“ Hillman onemli tavsiyeler vermeye devam etti.

 

Pek cok savasci cocuklugunda gereken egitimi almadigi icin, savas qi si ile beden gücü arasındaki ilişkiyi hayatinin ilerleyen dönemlerinde anliyor. Tabii bundan sonra eğitime başlamış olsalar bile çok ilerleme kaydedemiyorlardı.

 

Pek cok atamiz yanlis yontemler deneyip bunlardan pek cok tecrube kazandi. Hillman bu tecrübeleri açıklamaya devam etti. Bahar yağmurlarının toprağa hayat vermesi gibi bu deneyimleri çocukların kafasına kazıyordu. Hillman bu cocuklarin da yanlış yönlere yönelmelerini istemiyordu.

 

“Qi olusturma pozisyonu calistiktan sonra bel, sirt, kalcalar, omuzlar ve vucudun diger parcalari uyum icinde olur.“ Suan neredeyse butun cocuklar rahatlamis bir şekilde yerde oturuyordu. Hillman`in calisma programinin zorluk seviyeleri bütün yaş grupları için mükemmeldi.

 

“Bugünün eğitimi burada bitiyor.“ Hillman seslendi.

 

Wushan şehrinin çalışma saatleri düzenliydi. Hergün iki kez olurdu. Biri safakta biri de gün batımında.

 

“Hillman amca, bize hikâye anlat.“ egitim bittigi gibi cocuklarin sesleri yükseldi. Her gun safak dersleri bittiğinde Hillman ordudaki gunleri hakkinda hikâye anlatirdi ya da kıtada meydana gelmis bazi olaylari.

 

Bütün hayatlari sehirde gecmis olan cocuklar, ordu hakkinda hikâyelere her zaman bayilirdi.

 

Hillman gülümsedi. Cocuklara hikâye anlatmaktan hoşlanıyordu. Bu cocuklari egitime tesvik etmek icin cok iyi bir yoldu. Hillman her zaman gönüllü cocuklarin daha iyi sonuçlar alacagini dusunurdu. “Bugün size kitadaki herkesin bildigi Efsanevi Dort Yuce Savasci Soyunu anlatacağım.“ Hillman`in yüzünde bir hasmet belirdi. Çocuklar pür dikkat dinlemeye basladi. Linley yerde oturuyordu, kalbinin hızlıca atiğini hissetmeye başlamıştı.“ Efsanevi Dort Yuce Savasci Soyu?“ Linley`de dayanamayıp bütün dikkatiyle Hillman`a bakmaya başladı.

 

Hillman`in gozlerinde heyecan pırıltıları gorunuyordu. Fakat sesi sakindi. “Kıtamızda binlerce yil once dört güçlü Yuce Savasci ortaya cikti. Bunlarin hepsi muazzam ejderlerin gucune denk güçlere sahipti. Rahatça milyonluk bir ordunun içinde dolanabilir ve kolayca generalin kellesini alabilirlerdi. Bu yuce savascilarin isimleri: Ejderkani Savascisi, Moralev Savascisi, Kaplan Çizgili Savaşçı ve Ölümsüz Savaşçı!“

 

“Savascilar dokuz sinifa ayrilir. Ben sadece basit bir altinci seviyeyim, kolayca kayalari parçalayabilir, dev agaclari devirebilirim! Fakat dokuzuncu seviye bir savasci, Fenlai krallığında bile zirvede bir üstat sayilir. Yinede dokuzuncu seviyenin üstünde bu Dort Yuce Savasci gelir. Hepsi dokuzuncu seviyeyi aşmış, bir savascinin gelebilecegi zirve noktadaydılar. Hepsi efsanevi Aziz ­Seviye savaşçılardı!“ Hillman`in gözleri heyecanla doldu.

 

“Efsanevi Aziz­ Seviye savascilar dev buz daglarini eritebilir, sinirsiz denizleri gürletip kizgin dalgalar oluşturabilir, yuksek daglari ufalayabilir, milyonluk sehirleri yerinden oynatir, gökyüzünden meteor yağdırabilirdi! Kesinlikle yenilmezdirler, olabilecek en yüksek güce sahiplerdi.“

 

Sessizlik. Butun cocuklar donmuş gibiydi.

 

Hillman kuzeydoğudaki dağı gösterdi.

 

“Wushan`a bakin, devasa degil mi?“

 

Hillman`in sozlerini duyunca bütün çocukların kalbinde korku belirdi. Derhal kafa salladilar. Wushan`in yuksekligi bin metreyi aşıyordu, cevresi ise binlerce metreydi. İnsanların gözünde kesinlikle devasa bir dagdi.

 

“Fakat Aziz Seviyesindeki bir savasci bu dagi göz açıp kapayıncaya dek yok edebilir.“ Hillman emin bir şekilde konuştu.

 

Altıncı seviye bir savaşçı yalnizca kayalari parçalayabilir. Ama aziz­ seviye bir savasci butun bir dagi bile yokedebili! Bütün çocuklar agizlari acik, gozler disari firlamis duruyordu. Hepsi sok olmuştu ve de kalplerinde bu savascilara karsi inanilmaz bir korku oluşmuştu. Ama ayni derecede arzuyla da doluydu.

 

“Bir dağı yok etmek mi?“ Hillman`in sözleri Linley`e asiri tesir etmişti.

 

Kısa bir sonra sok olmus sekilde evlerine dönmeye başladılar. Hillman, Roger ve Lorry en son ayrılacaklardı. Cocuklarin üçlü beşli kümeler halinde ayrilisini izlerken Hillman`in yuzunde buyuk bir gülücük olustu.

 

“Bu cocuklar Wushan`in gelecegi.“Hillman gulumseyerek soyledi.

 

Roger ile Lorry de çocuklara bakıyordu. Kıtada neredeyse butun cocuklar küçüklükten itibaren agir talimlere basliyordu. Çocuklara bakarken kendi küçüklüklerini hatırladılar.

 

“Kaptan Hillman, siz kesinlikle gecmis yillardaki Potter`dan çok daha iyisiniz. Sizin yönlendirmeniz altinda Wushan`in diger 10 yada daha fazla sehri geçerek bölgedeki en guclu sehir olacagina inaniyorum.“ Lorry gülerek söyledi. Ogrenmenin gucu bolgenin geleceğini belirler.

 

“Ah, Kaptan, Aziz seviyesindeki savascilarin yada efsanevi Dort Yuce Savascinin gucunu nerden biliyorsunuz?“ Lorry birden gülümseyerek sordu.

 

Hillman biraz da utanarak “Şey, aslinda Dort Efsanevi Savascinin ne kadar guclu oldugunu bilmiyorum. Sonuçta onlar sadece efsanelerde geciyor. Herhangi biri görüleli yillar oldu.“ Lorry ve Roger afallamış bir şekilde “Hiçbir fikrin yoktu ve çocuklara yalan mı söyledin?“

 

Hillman hafifce gülerek “Dört yüce savaşçının gücünden emin olmasam da. Sunu biliyorum ki Aziz seviye bir büyücü üstat yasak büyüleri kullanarak sayıları on binlere ulaşan orduları yok edebilir ya da bir şehri yeryüzünden silebilir. Sonuçta Aziz seviye büyücüler aşırı güçlü, aziz seviye bir savaşçının da bundan çok zayıf olacagini sanmiyorum.“

 

“Daha da önemlisi bu hikâyeleri cocuklar daha cok calissin diye anlatiyorum. Hikâyeleri duyunca ne kadar heyecanlandıklarını görmüyor musunuz?“ Hillman keyifli bir sekilde guldu.

 

Lorry ve Roger diyecek bir sey bulamadi.

 

.....

 

“Sonra gorusuruz, Ley!“

 

“Gorusuruz, Hadley!“

 

İyi arkadasi Hadleyle vedalasan Linley eve dogru yalniz basına yürümeye başladı. Biraz yürüdükten sonra Baruch mülkünü gördü.

 

Baruch malikânesinin üzerine kurulu olduğu arazi epey genişti. Duvarlar yosun baglamisti, turlu turlu sarmasiklar duvarlari kaplıyordu. Zamanin yaralari duvarlarda acikca gorunuyordu. Wushan da olan Baruch konagi, Baruch klaninin atalarından kalma eviydi. Pek cok yenilenmeye ve bes bin yila ragmen hala ayakta durmayi basaran atalardan kalma bir ev.

 

Fakat zamanla klanın servetinin azalmasıyla, klanin finans isleride iyice kotuye gitmeye basladi. Sona doğru da geçmişten kalan yadigarlar harcanmaya baslandi. Yuz yil once klanın lideri de klanın butun üyelerinin malikânenin ön kısmında yaşamasına karar vermişti. Bu alan malikânenin üçte birini kaplıyordu. Gerisi artik bakima alınmayacaktı. Bu yolla onemli bir miktarda para kurtarilmis oluyordu.

 

Fakat bu onlemlere ragmen, Linley`nin babasi Hogg Baruch yinede alinenin eşyalarını satarak klani ayakta tutmaya çalışıyordu. Malikânenin büyük kapıları açıktı.

 

“Aziz­ Seviye savascilar.“ Yürürken Linley hala düşünüyordu. “Gelecekte, ben Aziz seviyesinde bir savasci olabilecek miyim?“

 

“Linley.“ arkasindan Hillman`in sesi yankilandi. Hillman, Roger ve Lorry sonunda Linley`e yetişmişlerdir.

 

Linley aninda arkasini donup sevinçle seslendi, “Hillman amca“

 

Hemen ardindan derin bir nefes aldi. Kafasini kaldirip Hillman`e bakarak, hevesli bir sesle “ Hillman amca, Aziz-seviye savascilar gerçekten o kadar güçlü mü? Peki ya ben? Ben de Aziz seviyesine ulaşabilir miyim?“ Linley`nin de kalbinde diğer çocuklarda olduğu gibi ayni arzu vardi.

 

Hillman dona kalmıştı. Hemen arkasında Roger ve Lorry’den de ses çıkmıyordu.

 

“Aziz­ seviye bir savaşçı mı?”

 

Bu çocuğun gerçekten büyük hayalleri var. Fenlai ülkesi milyonlarca insanlardan oluşuyor, ama yine de sayısız yüzyıldan sonra, tek bir Aziz­ Seviye savaşçı çıkmadı. Aziz seviye bir savaşçı olmayı istemek... Hillman kendisi bunun ne kadar zor olduğunu biliyordu.

 

Çok küçük yaştan başlayarak canla basla çalışmayı gerektiriyor, asil bir klanın desteği ve ayrica yüksek miktarda yetenek gerektiriyor. Tabi şans da lazim. Kolay olması mümkün mü?

 

Hillman altıncı seviye bir savasci olana ne kadar cok sey cekmek zorunda kaldigini bir kendisi biliyordu. Kac kez yasamla olum arasinda kalmisti. Altıncı seviyeye çıkmak bile asiri zordu. Yedinci, sekizinci ya da dokuzuncu seviye tabiki daha da zordur. Aziz seviyesine gelecek olursak... Hillman ruyalarinda bile görmemişti.

 

Fakat suan Linley`nin kararli yüzüne bakıyordu.

 

“Linley, Hillman amca sana inaniyor. Eminim ki bir gun Aziz Seviye bir savasci olacaksin.“ Linley`e bakarak kesin bir dille konuştu. Bu cesaretlendirici sözlerle Linley`nin gozleri parladi. Linley`nin kalbindeki arzu daha da büyüdü.

 

Şimdiye kadar hiç bu kadar ateşlenmemiş bir arzu.

 

“Hillman amca, yarından itibaren on yas grubuyla beraber egitime katılabilir miyim?“ diye Linley sordu.

 

Hillman, Roger ve Lorry hepsi bir anda sasirmis sekilde Linley`e bakti.

 

“Lord babam her zaman der, eşsiz bir adam olmak istiyorsan her zaman digerlerinden daha cok calismalisin.“ Linley farkinda olmadan babasinin konusma seklini taklit etmişti.

 

Hillman aniden güldü. Linley`nin bu gunku calismasinin sonuçlarını görmüştü. Alti yasinda olmasina ragmen vücut yapisi dokuz yasindekilerle karsilastirilabilirdi. Kafasıyla onaylayarak. “Peki, ama gevşeklik etmesen iyi olur. Bunun bir ya da iki gunluk bir olay olmadigini iyi anla. Uzun sureli bir eğitim olacak.“

 

Linley gururla o küçük kafasini kaldirdi. İcten gelen bir güvenle guldu. “Hillman amca, sadece bekle ve gor.“ Bu Wushan şehrinde gayet siradan bir gundu. Bundan sonra her gun bunun aynısıydı. Wushan şehrinin gençleri Hillman`in izlerdi, altıncı seviye savasci, onun emri altinda sıkı calisirlardi. Tek fark Linley artik orta grupta, 10 yaslarla beraberdi.