Çeviri: bebebiskuvisi

“Qin!!!!!!!!”

“Qin!!!!!!!!”

Chu Mu tam ruh andacıyla Bağlayıcı Rüzgar Ruhu’nun anılarını tamamen silmek üzereydi ki, Bağlayıcı Rüzgar Ruhu kederli çığlıklar atmaya başladı.

Çığlıkları inanılmaz derecede hüzünlüydü ve savaş alanının etrafında toplananlar bu hüzünlü çığlıkları duyduklarında kalpleri sarsıldı!

Bu seslerin içinde, bazı yoğun duyguların tezahürünü duymak mümkündü. Bu duygunun ne olduğu anlaşılamasa da kalbi sızlatıyordu!

Chu Mu Bağlayıcı Rüzgar Ruhu’nun çığlığıyla afalladı ve izleyenler de şaşkın ifadeler sergilediler. Herkes Bağlayıcı Rüzgar Ruhu’na şaşkınlık ve merakla bakıyordu.

“Bu garip, anılarını silmiş olmalıydın. Nasıl bu kadar yoğun duygulara sahip olabilir? Durum bu şekildeyse bir sonraki adımda başarı şansının çok az olacağını düşünüyorum.” dedi Yaşlı Li.

Chu Mu acı dolu çığlıklar atan Bağlayıcı Rüzgar Ruhu’na şaşkınlıkla baktı ve bir an ne yapacağını bilemedi.

“Böyle olumsuz bir tepki, bir ruh hayvanının hafızası silindiğinde ortaya çıkabilir. Hiçbir ruh hayvanının hafızasından olmak istemediğini düşünüyorum. Hafızası zaten silinmiş durumda, bir sonraki adıma devam et. Başarısız olursan yapılabilecek bir şey yok.” dedi Yaşlı Li.

Yaşlı Li’nin sözleri, Chu Mu’nun kalbine bir şeyin batmasına sebep oldu.

“Anıları silinmiş durumda mı?” diye sordu Chu Mu.

“Evet, silinmiş durumda. Bilinçaltından kaynaklanan bir çığlıktı muhtemelen!” dedi Yaşlı Li.

“Bilinçaltı mı?” Chu Mu mırıldandı.

“Neden devam etmiyorsun? Başarı oranı az olsa bile, hiç olmamasından iyidir!” dedi Yaşlı Li.

Bağlayıcı Rüzgar Ruhu o sarsıcı çığlığı atmamış olsaydı, Chu Mu kesinlikle tereddüt etmezdi.

Ama şimdi tereddüt içindeydi.

Chu Mu kararsız olmanın çoğu zaman güçlenmek konusunda yararsız olduğunu biliyordu; Mo Xie’yle ruh sözleşmesi imzaladığında Mo Xie de biraz isteksizdi. Ama ruh sözleşmeleri kaldırıldığında bile Mo Xie onu terk etmemişti…

Buna karşın, Bağlayıcı Rüzgar Ruhu’nun acı dolu çığlığı, ruhunda bir zil sesi gibi onu sarsmıştı. Aynı zamanda aklına şu cümleler de geldi: “Ruh hayvanları canlılar ve ruhları var. İnsanların kölesi değiller. Ne kadar güçlü ya da ne kadar zayıf olurlarsa olsunlar, itibarlarına ve kararlarına her zaman saygı gösterilmeli!”

Bunlar, Chu Mu’nun Mo Ye’yi yakalarken Qin Menger’e söylediği sözlerdi ve babasının etkisini taşıyordu; aynı zamanda sağlam bir ruhu olan güçlü bir ruh hayvanı olma arzusunu yansıtıyordu!

Chu Mu, Chu Tianmang’ın bir defasında güçlü bir ruh hayvanı eğitmeni olmanın çok zor olmadığını söylediğini hatırlıyordu. En zor şey sağlam bir ruha sahip bir ruh hayvanı eğitmeni olmaktı, zira bu tip ruh hayvanı eğitmenleri güçlü ruh hayvanlarıyla ruh sözleşmesi imzalayamayabilirdi!

Chu Mu kısa süre içinde sınırlarını aşmak için gücünü nasıl artırabileceğine odaklanmış, nasıl bir ruh hayvanı eğitmeni olmayı amaçladığını unutmuştu.

İşin aslı, güçlendikten ve birçok ruh hayvanı eğitmeniyle temas kurduktan sonra, ruh hayvanı eğitmenleri kolayca kendi karakterlerini unutabilirdi. Ve yine kolayca, karşısında koca koca dağlar gören her ruh hayvanı eğitmeni yanlış yola sapabilirdi.

Örneğin, Ruh İttifakı’nın Hafıza Sıvısı kişinin gücünü hızlıca artırabilirdi ve ruh hayvanının hafızasını sildikten sonra büyük yan etkiler görülmezse Chu Mu da bunu reddedecek değildi; sonuçta kendi yöntemlerinin yetersiz geleceği ve başka yöntemlere ihtiyaç duyacağı zamanlar öyle bir ikiyle sınırlı değildi.

Ama Bağlayıcı Rüzgar Ruhu hafızası silindikten sonra acı dolu şiddetli çığlıklar atmıştı. Böyle bir tepki de, ancak uzun yıllar boyu ruha işleyen görev ve inanç bilincinin tezahürü olabilirdi. Bu şartlar altında bile hafızasını kaybetmek istemiyordu ki, bu da onun sağlam bir ruha sahip olduğunun kanıtıydı.

Böyle bir ruh hayvanının dokuzuncu seviye Hafıza Sıvısı’ndan daha güçlü ilaçlarla bile tüm hafızasının silinmesi ve bir insanla ruh sözleşmesi imzalaması imkansız olurdu. Zira hafızası silinmiş olsa bile ruhunun derinliklerinde kök salmış güçlü bir inanca sahip olacaktı!

Chu Mu inatçı bir şekilde insanlarla ruh hayvanlarının ruhları arasında gerçek bir bağ kurulmasını savunuyordu. Kalbinde yara olan bir Bağlayıcı Rüzgar Ruhu güçlü olsa ve onu güçlendirecek olsa bile onunla ruh sözleşmesi oluşturmak istemezdi.

“Genç Efendi? Neden devam etmiyorsun? Bir ruh hayvanının hafızası silindiğinde her zaman garip yan etkilerin ortaya çıkma ihtimali olur. Buna takılmanıza gerek yok.” dedi Yaşlı Li.

Chu Mu orada durmaya ve yerde güçsüz bir şekilde yatan Bağlayıcı Rüzgar Ruhu’na bakmaya devam etti.

Bağlayıcı Rüzgar Ruhu’nun gözleri bomboştu ve bu Hafıza Sıvısı’nın etkisiydi. Ama Chu Mu onun boş gözlerinde yalvaran bir bakış varmış gibi, kalbindeki karmaşayı görüyormuş gibi hissediyordu…

Chu Mu’ya yalvarıyordu…

Chu Mu o anda bu ruh hayvanıyla kendi ruhu arasında bir bağ hissetti. Dahası, bir insana teslim olmaktansa ölmeyi tercih edecek gururlu hükümdar yalvaran bir ifade takınıyordu...Chu Mu’ya hafızasını geri getirmesi için yalvarıyordu!

Her ruh hayvanının onuru olurdu. Chu Mu Bağlayıcı Rüzgar Ruhu gibi güçlü bir hükümdarın onurunu hiçe sayıp, hafızasını tamamen kaybetmenin eşiğindeyken Chu Mu’ya hafızasını geri getirmesi için yalvardığına inanmakta zorlandı.

Ve bu ifade, Chu Mu’nun kalbini bir kez daha sarstı!

Bağlayıcı Rüzgar Ruhu’nun daha önce görmüş olduğu anılara bu denli tutunmasına sebep olan şey neydi? Bu anıların içinde ne tür bir dram gizliydi?

“Chu Mu, sorun ne? Neden aniden durdun?” Ye Wansheng, Chu Mu’nun Hafıza Sıvısı’nı kullanırken bazı hatalar yaptığını düşündü.

Ye Wansheng, Chu Ning ve Chu Xing sadece Bağlayıcı Rüzgar Ruhu’nun acı dolu çığlıklarını duymuş, onların içindeki duyguları hissedememiş, boş bakan gözlerindeki yalvaran ifadeyi görememişti.

Yan taraftaki Ye Qingzi ise, sağduyusunu ve zekasını kullanarak ne düşündüğünü anlamak umuduyla Chu Mu’nun gözlerine bakmaktaydı…

Ve orada gördüğü şey, buzla kaplı olmasına rağmen içten içe kavurucu alevlerle yanan bir kalpti. Chu Mu herhangi bir olaydan ya da kişiden kolayca etkilenebilecek biri değildi. Ama ondan binlerce mil uzaktaki insanlara ihanet ederken, birinin veya bir şeyin kalbinin derinliklerine temas ettiği bu anda, o buzla kaplı alev topunun içindeki samimiyet ve öfke hissedilebilirdi.

“Sanırım, bu özel bir Bağlayıcı Rüzgar Ruhu…” Ye Qingzi kendi hipotezini öne sürdü.

“Peki neden biz hissedemiyoruz?” Ye Wansheng güçsüz Bağlayıcı Rüzgar Ruhu’na bakarken şaşkınca sordu.

“Bir defasında, öğretmenimin kitaplarında ruh hayvanıyla kendi ruhları arasında bağ kurabilen kişilerden bahsedildiğini görmüştüm. Bu insanlar ruh hayvanlarını çok iyi bir şekilde kullanabiliyorlardı, çünkü ruh hayvanlarının ruhlarını ve kalplerini gerçekten anlıyorlardı…” dedi Ye Qingzi yavaşça.

“Chu Mu o tür bir insan olabilir mi? Neden göremiyorum? Katı, soğuk ve kötü biri o. Ruh hayvanlarıyla o tür ilişkiler kurabilenler zarif, nazik ve güzel genç hanımlar değil mi sadece?” Ye Wansheng şaka yaptı.

Ye Qingzi gözlerini devirip açıkladı: “Chu Mu’nun o tür bir ruh hayvanı eğitmeni olduğunu düşünüyorum. Chu Mu’yla birlikte Batı Krallığı’nın doğusundaki Göksel Sınır Abidesi’nden geçerken Abide’nin illüzyonuna kapıldı ve insanların onca plandan ve hesaplamadan sonra bile elde edemediği en gizemli ruh sıvısını, Abide’nin Gözyaşları’nı elde etti.”

“O zaman Chu Mu’nun bir ruh hayvanının ruhuyla iletişim kurabilmesine olanak sağlayan özel bir yeteneğe sahip olduğunu ve Göksel Sınır Abidesi’nin antik ruhunun bundan dolayı Chu Mu’nun Abide’nin dünyasına girmesine izin verdiğini düşünmüştüm. Ardından ona Abide’nin Gözyaşları’nı hediye etmişti…”

“Böyle biri Abide’nin Gözyaşları’nı elde edebilir mi? Bu dünyada hiç adalet yok. Bu değerli hazineye sahip olduğunu bilseydim ona Hafıza Sıvısı’nı verir miydim hiç? Güzelim hazine yalan oldu!” Ye Wansheng acı acı güldü.

Chu Xing ve Chu Ning ne Abide’nin Gözyaşları ne de ruhani ruh hayvanı eğitmenleri hakkında bir şey biliyor, onlara bakıp konuşmalarını dinlemekle yetiniyordu.

“Belki bu yeteneğe sahip olmadığımızdan değil de, Chu Mu’nun ruh hayvanlarının tam onayını alma felsefesinin kalbine kök salmasından dolayıdır. Ruh hayvanlarının hepsi kendi ruh algılarına sahiptir ve belki de, Chu Mu’nun onlara saygı duyan bu felsefesini anladıklarında onunla doğal olarak iletişim kuruyorlardır.” diyerek analizini aktardı Ye Qingzi.

Chu Mu, Ye Qingzi’nin bahsetmiş olduklarının farkında değildi. O sadece durmaksızın kendi yolunda yürüyen biriydi.

Ve bir sonraki adıma devam etmesinin artık gerekmediğini düşünüyordu. Bir yandan ruh hayvanıyla zorla sözleşme imzalamak intihar riskini doğururken, öte yandan ruh hayvanını elde ederken onun onurunu ve inançlarını çiğnemenin olmak istediği ruh hayvanı eğitmeni türünün temel prensiplerini ayaklar altına alıyordu.

Dahası, bu Bağlayıcı Rüzgar Ruhu’nu elde edip kısa sürede gücünü arttırsa bile, aralarındaki bağlantı ve koordinasyon eksikliği ve bunların yanı sıra duygusuzluk ve hafızasızlık büyük bir engel oluşturacaktı. Bu da hem Chu Mu hem de Bağlayıcı Rüzgar Ruhu için faydasızdı.

Chu Mu bunlardan dolayı vazgeçti.

Gerçek manada bağlantı kuramadığı ve kalbine dokunamadığı bir ruh hayvanını edinmektense ikinci sınıfın nihai onurundan vazgeçmeyi seçerdi!

“Anılarını ona nasıl geri verebilirim?” diye sordu Chu Mu, Yaşlı Li’ye.

“Geri vermek mi? Genç Efendi, devam etmeyi planlamıyor musunuz? Yarım şişe Hafıza Sıvısı’nı harcadınız zaten, başarı şansı yüksek olmasa da deneyebilirsiniz.” dedi Yaşlı Li şaşkın bir şekilde.

Chu Mu kafasını salladı. Bir karara varmıştı zaten ve onu değiştirmeyecekti.

“Genç Efendi…” Yaşlı Li yine de Chu Mu’yu ikna etmeye çalışmak istedi.

“Sadece anılarını ona nasıl geri vereceğimi söyle.” Chu Mu onun sözlerini yarıda kesti.

Yaşlı Li bir şeyler söylemek için ağzını açtı ama sonunda çaresizce kafasını sallayarak dedi ki: “Genç Efendi, davranışların birininkilere çok benziyor.”

“Babama mı? Ben onun yolundan yürümüyorum. Kendi inançlarına uyamadığını kabul etmişti. O yapamadı ama ben yapabilirim.” dedi Chu Mu.

“Hayır, dediğim kişi bir süredir ölü...her neyse...Genç Efendi, ona anılarını geri vermek istiyorsanız ruh andacınızı kalan yarım şişeye enjekte edin. Daha önce, ruh hayvanı eğitmeninin ruh hayvanını damgalamadan önce yakalamak istediği ruh hayvanının ruhunu yıkaması gerektiğini söylemiştim. Genç Efendi’nin, ruh hayvanının hafıza parçalarının kaybolmadığını ve hâlâ ruh andacınızda olduğunu bilmesi gerekir. Ruh andacınızdaki bu hafıza parçalarını Hafıza Sıvısı’na aktarmanız ve onunla Bağlayıcı Rüzgar Ruhu’nun ruhunu tekrar yıkamanız gerek. Bu, ruhuna hatıraları damgalamakla aynı şey olacak!”