Çeviri: bebebiskuvisi

Adamın gözleri kılıçlar gibiydi ve kolları genişti. Baştan aşağı kahverengi giyinmişti. Herhangi bir ruh hayvanı çağırmamış olsa da, orada aşırı öldürme arzusuyla dolu bir şahin gibi duruyordu. Her an ölümcül bir saldırı başlatabilirmiş gibiydi!

Adam Chu Mu’ya bakmadı bile. Etrafındaki düzinelerce saray muhafızını bile görmezden geldi. Keskin gözleriyle Shen Yicheng’e baktı.

Adamın Shen Yicheng’i kurtarmak için ortaya çıktığı aşikardı ama nedendir bilinmez, shen Yicheng bu adamı gördüğünde ölüm korkusu ortadan kalkmamıştı. Yüzü solgundu ve beceriksizce dedi ki: “Biraz yetersizdim sadece...Bunu telafi edebilirim…”

“Sadece bir hayatın var.” dedi şahine benzeyen adam soğukça.

Bunu söyledikten sonra yavaşça arkasını döndü ve etkileyici bir şekilde Ruh Sarayı muhafızlarının lideri Chu Mu’ya bakarak soğukça dedi ki: “Çok sayıda astımı öldürdün, ben de senin tüm astlarını öldürürsem sorun olmaz, değil mi?”

Sesi kaybolmaya başladığında aurası aniden patlak verdi ve tüm sokak bir kar fırtınası tarafından yutulmuş gibiydi. Engebeli zemin bu güç tarafından tamamen parçalandı ve yıkılan binalar kalın bir buz tabakasıyla kaplandı.

Aurayı buz tipi enerjiye dönüştürmek!

İnsanın ruh tekniği kullanmadan dondurucu bir aura salması için sahip olması gereken ruh andacı gücü v miktarı muazzamdı!

Bu korkunç buz aurası herkesin geri adım atmasına sebep oldu. Shen Yicheng ve Feng Kun’u çevreleyen ruh hayvanları da dehşete düştü ve bir adım atmaya bile cesaret edemediler. Nefeslerini tutarak yere yatıp kaldılar!

Adam hiç ruh hayvanı çağırmamıştı ama bu güç insanları korkudan titretmeye yeterdi. Böyle bir uzman, genç nesillerin rekabet edebileceği biri değildi. Oradaki kırktan fazla saray muhafızı ter içindeydi. Onlara nüfuz eden yoğun öldürme niyeti korkudan titremelerine neden oluyordu!

Ama liderleri emir vermeden kaçmaya cesaret edemezdiler. Yani bu noktada, bu adam tarafından rahatça katledilebilecek çiftlik hayvanlarından farksızdılar. Hızlıca bir çözüm bulabileceğini umarak bakışlarını lidere çevirdiler, yoksa bu adam onları öldürecekti!

“Adın ne? Tüm astlarını öldürdükten sonra gitmene izin vereceğim! Ama bu mesele burada bitmeyecek!” Adamın öldürme niyeti havayı sarsarken gözlerini Chu Mu’ya dikip konuştu.

“Chu Chen.” diye cevap verdi Chu Mu sakince.

Chu Chen ismi, iğrenç eylemlerden kaçınmak için kullandığı sembolik bir kahraman lakabıydı. Bu yüzden ona söyleyip söylememeyi umursamadı.

“Chu Chen!” Shen Yicheng’in gözleri biraz daha genişçe açıldı ve Chu Mu’ya baktı.

Chu Chen açıktı ki, Ruh Sarayı’nın üçüncü sınıf bir üyesiydi. Shen Yicheng üçüncü sınıf biri tarafından bu kadar kötü duruma düşürüleceğini düşünmezdi. Daha da önemlisi, Ye Kardeşler daha önce bu adamdan bahsetmiş olsa da, Shen Yicheng önemsememişti. Zhuo Xiao’un onunla ilgilenmesini sağlamalıydı!

Sonuçta, tüm astlarını yok etmiş olan Ruh Sarayı Lideri Chu Chen’di. Chu Chen nereden çıkmıştı?

“Astlarının bu sessizlik anını iyi izle ve iyi hatırla. Onları sadece yanlış kişiyi takip ettikleri için suçlayabilirsin!” Şahine benzeyen adam sonunda büyü okumaya başladı. Devasa auradan, çağırmak üzere olduğu ruh hayvanlarının onları kolayca öldürebileceği anlaşılabilirdi!

“Lider!”

“Kıdemli Chu Chen!”

Tüm Ruh Sarayı Muhafızları’nın yüzleri soldu. Korkudan titriyor, Chu Chen’e bakarken yavaşça geri çekiliyorlardı.

Chu Mu hiçbir şey söylemedi. Aksine Ye Qingzi’nin ruh hayvanları tarafından sabit tutulan Şiddetli Kan Havuzu Hayvanı’na doğru ilerlemeye başladı!

Kimse onun hareketinin sebebini anlamadı ama çok geçmeden, Chu Mu nezdinde, henüz görülmemiş bir adamın ortaya çıktığını fark ettiler!

Şahin adamın buzlu öldürme aurası bu adamı etkilemiyordu. Adam sabit adımlarla ileri yürümeye devam etti ve herkes, bu adamın yürürken gülümsemeye başladığını gördü.

Oradaki tüm ruh hayvanlarını bir anda öldürebilecek bu aşırı güçlü uzmanın önünde, bu adam hâlâ gülümseyebiliyordu! Her zamanki gibi, özgürce ve ne kaygıdan ne endişeden etkilenmeden! Ya da sahte bir gösteriş olmaksızın!

Şahin adam tam büyüsünü bitirip ruh hayvanlarını çağırmak üzereydi ki, bir anda durdu!

Keskin gözlerini biraz daha açarak ona doğru yürüyen adamı izledi. Yüzündeki ifade donup kaldı!

“Endişelenme, çağırmaya devam et. Ruh hayvanlarını uzun zamandır görmemiştim. Hadi bir kez daha göreyim.” Chu Mu’nun arkasında ortaya çıkan adam gülmeye başladı. Çok kaygısız görünüyordu ama söyledikleri herkesin utanmasına sebep oluyordu!

“Li Heng…” Şahin adam öylece kalakalırken yüzü küle döndü.

Ruh Sarayı’ndan...Li Heng!

Ruh Sarayı’nın ünlü uzmanı Li Heng birçok kişi tarafından tanınıyordu! Şahin adam Chu Mu’yu koruyan orta yaşlı nesilden bir uzman olduğunu çoktan fark etmişti, onu öldürmeye çalışmamasının nedeni de buydu zaten! Ama Chu Mu’yu koruyan kişinin Ruh Sarayı’nın orta yaşlı neslinin en güçlüsü Li Heng olduğunu düşünmemişti!

Li Heng’in gücünü nasıl bilmezdi? Çağırmaya devam etmek mi? Şahin adam kaç ruh hayvanı çağırırsa çağırsın bu adamın rakibi olamayacağını çok iyi biliyordu!

Daha da önemlisi, bu adamın hiçbir şeyi umursamayan hiddetli bir adam olmasıydı! Belki insanları öldürmezdi ama bir iki ruh hayvanı öldürmekten çekinmezdi!

“Neden çağırmaktan vazgeçtin? Şimdiye kadar gölgelerde saklanan yüce bir uzman gibiydin. Her zamanki hikayelerinize göre, işe yaramaz ufaklıkları güvenle eve götürmeden önce tüm savaş alanını yok etmen gerekir. Kötü auranı serbest bırakmaya hevesli değil miydin? Şimdi neden ruh hayvanlarını çağırmaktan vazgeçtin? Deminki auran sadece osuruk muydu?” Li Heng alay etti.

Şahin adam dişlerini sıktı. Başkalarının önünde aşağılanmaktan daha küçük düşürücü hiçbir şey yoktu. Ama ruh hayvanlarını çağırdığı an Li Heng’e saldırmak için sebep vermiş olacaktı ve ondan sonra kayıplar daha da kötüleşecekti.

“Genç neslin savaşına müdahil olmak istemedim ama Ruh Sarayı insanları çok ileri gitti ve Tüccar Birliğim’in astlarının çoğunu öldürdü. Dahası, Shen Yicheng’i de öldüreceklerdi. Bu trajedinin yaşanmasını engellemeseydim sorun daha da büyümez miydi?” dedi şahin adam somurtkanca.

“Beklendiği gibi...Yaşlandıkça karakterin de bozuluyor. Hmph...Sadece sorunun büyümesini engellemek için mi buraya geldin? Elbette bunları söyleyeceksin. Senin adına utanıyorum ama endişelenme. Tüccar Birliği’nin çöpünün ölüp ölmemesi ne fark eder? Bunu kabul edemeyip yardım için çığlık atmaya başlarsan, liderimiz memnun bir şekilde öldüremez. Savaşmaya cesaret edemiyorsan kuyruğunu bacaklarının arasına kıstır ve bu sokak bölgesinin tüm zararını karşıla. Tüccar Birliğin çok zengin ve öyle şeyleri umursamaz.” Li Heng aşırı tatminsiz bir şekilde konuştu. Bir Ruh Sarayı Kıdemlisi’nin tavrını takınmaksızın sokak serserileri gibi konuşuyor ve sokak serserileri gibi savaşmak istiyordu.

Ama Li Heng’in bu serserice konuşması ve posta koyuşu kırk muhafızın sevinçten çığlık atmasına sebep oldu. Şahin adamın kararmış yüzünü gördükten sonra gülmeye başladılar ve gururlu hissettiler.

“Sokak bölgesinin hasarını ödeyeceğiz. Bu iki ufaklık kurallara uymadığı için onları geri götürüp bir ders vereceğim!” Şahin adam kötü bir tavır takınmaya cesaret edemedi. Shen Yicheng ve Feng Kun’u yakalarından tuttu ve onları götürmeye niyetlendi.

“Kıdemli Şahin, Şiddetli Kan Havuzu Hayvanım…” Shen Yicheng kendi sınırlarını ve durumu okumayı bilen biriydi, bu savaşta tamamen mağlup olduklarını biliyordu. Bu yüzden konuşurken yalvaran bir ses kullandı.

Şiddetli Kan Havuzu Hayvanı hâlâ düşman tarafından sıkı bir şekilde yerinde tutuluyordu. Yarım yıl sonra Göklerin Altındaki Savaş olacaktı ve Tüccar Birliği’nin ikinci sınıftaki ana gücü o olacaktı. Ruhu yaralanırsa kesinlikle büyük bir darbe alırdı. Dahası, Şiddetli Kan Havuzu Hayvanı en güçlü ruh hayvanıydı…

Şahin adam, beklenmedik şekilde kendisi için yalvarmaya niyetli Shen Yicheng’e soğuk gözlerle baktı.

“Umarım Büyük Kardeş Li Heng Şiddetli Kan Havuzu Hayvanı’nı serbest bırakabilir. Genç neslin bir ruh hayvanını yetiştirmesi kolay değil.” Şahin adam sonunda nazik ve mütevazı bir sesle konuştu.

“Bu liderin ruh hâline bağlı.” Li Heng bakışlarını Chu Mu’ya çevirdi.

“Chu Chen, genç nesiller arasındaki adil savaş burada bitebilir. Ruh hayvanlarını öldürmene gerek yok…” Şahin adam, genç nesilden biriyle bu kadar mütevazı ve kibarca konuşmak zorunda kaldığından kendini daha da kötü hissetti.

Chu Mu şu anda Şiddetli Kan Havuzu Hayvanı’nın yanında duruyordu. Ama hiç kimse onun beyaz şeytan alevleriyle yanan ellerini Şiddetli Kan Havuzu Hayvanı’na doğru uzattığını fark etmemişti!

Yok Edilen Kalp!

Herkes Li Heng ve şahin adamın konuşmasına odaklanmışken Chu Mu beklenmedik şekilde Yok Edilen Kalp Tekniği’ni kullandı!

Herkes bakışlarını Chu Mu’ya çevirip onun kararını beklerken, Chu Mu devasa bir kan rengi ruh hayvanı kristalini elinde tutuyordu zaten!

Ellerinde tuttuğu iç kristale damarlar ve arterler bağlıydı ve nabız gibi atıyordu!

“Bugün iyi bir ruh hâlinde değilim!” Chu Mu’nun tüm varlığı buz gibi oldu.

“Beng~~~~~~~~~~~”

Avcunun içindeki kristali parçalarken kan her yana uçtu ve büyüleyici bir kırmızı etrafı boyadı!

“Hou hou!!!!!!!!!!!”

Şiddetli Kan Havuzu Hayvanı ölüm karşısında titremeye başladı ve acı dolu bir şekilde kükredi!

Kasılmaları gittikçe sıklaştı ve sonunda durdu. Tüm yaşam gücü aurası dağıldı ve kan çanağı gözleri patladı…

Öldü!! İç kristali Chu Mu tarafından parçalandıktan sonra öldü!

Bu şok edici sahne, atmosferi anormal derecede garip bir hâle getirdi. Herkes sessizdi ve kimse bir şey söyleyemedi. Şok olmalarının sebebi Chu Mu’nun bir an bile düşünmeden Shen Yicheng’in ruh hayvanını öldürmesi değildi; öldürmek için kullandığı yöntemdi ki, hepsini titretiyordu!