Çeviri: bebebiskuvisi

Yıldızlar az, ay ışığı pusluydu. Çorak çölde göze çarpan tek şey kan lekeleriydi.

Zhan Ye ve Karanlık çoktan ruh hayvanı bölgesine geri çağrılmıştı. Chu Mu kırık duvara dayanarak dinleniyordu; ruh gücünün tükenmesi yüzünden ayakta duracak güç bulamıyordu. Buna yarasından akan kan da eklendiğinde, yedi gün yedi gecenin tüm yorgunluğu üzerine çökmüştü.

Ruh gücünü tüketmişti. Ruh gücü ruhtan geldiğinden şu anda ruhu aşırı zayıf bir durumdaydı. Yani burada dinlenmekten ve yavaşça iyileşmekten başka bir şey yapamazdı.

Chu Mu'nun ruh hayvanlarının savaş güçleri tükenmişti. Zhan Ye ve Karanlık Yıldırım Düşü Hayvanı'nın savaşı sona erdiğinde, Chu Mu onları ruh hayvanı bölgesine çağırmadan önce sekizinci seviye birer iyileştirici ilaç vermişti. Muhtemelen uyanmaları üç günü bulacaktı.

Mo Xie'nin durumu da iyi değildi, ama dayanmaya devam etmek zorundaydı, zira ruh hayvanı bölgesine giderse Chu Mu tamamen korumasız kalırdı. Bu durumda olmak, bir ruh hayvanı eğitmeni için çok tehlikeliydi.

Dehşet Kurtları'nın cesetleri Chu Mu'dan çok uzak değildi. Savaş kazanılmıştı ama savaşın ardından ganimetleri toplayacak güce bile sahip değildi Chu Mu. Yapmak istediği tek şey ruh hayvanlarının yaralarıyla ilgilenmek ve yaralı ruh hayvanlarını ruh hayvanı bölgesine geri çağırmaktı. Sonrasında gözlerini kapatarak dinlendi ve yavaşça ruh gücünü yeniledi.

“Wu wu wu~~~~” Mo Xie Dokuz Kuyruklu Cehennem Tilkisi formunu korudu ve uzun kuyruklarını da uzatarak kanla yıkanmış yere uzandı. Daha sonra tüylü kuyruklarını Chu Mu'nun etrafına sararak yattı.

"Uyu. Gökyüzü aydınlanmadan önce burası nispeten güvenli bir yer olmalı." Chu Mu, Mo Xie'nin pofuduk kulaklarını okşayarak konuştu.

“Wu~~~~~” Mo Xie kafasını kaldırdı ve kaygan diliyle Chu Mu'nun kolundaki derin ve kanlı yaraları yaladı. Chu Mu'nun yaralarını iyileştirmek için salyasını kullandı.

Kurt bölgesinde yürümek Chu Mu'nun bütçesini aşmış, getirdiği tüm ilaçları kullanmıştı. Ruh hayvanlarının savaşlarını kontrol ederken kendi zihinsel gücünü kullandığından yaraları onun için önemli değildi.

 "Üzülme, çabucak iyileşirim." Chu Mu, Mo Xie'nin ne söylemek istediğini biliyordu ve memnun bir şekilde gülümsedi.

Yarı Şeytan dönüşümü, Chu Mu'un bedeninin daha güçlü olmasını sağlamıştı. Chu Mu'nun bedeninde birkaç kanlı yara vardı ama onlar için ilaç kullanmasına bile gerek yoktu, önemsizdiler. Ruhundaki yüksek sıcaklık ona sürekli acı verdiğinden şu anki acıyı görmezden gelebiliyordu. 

“Wu~~~” Mo Xie onun sözlerini dinledi ve gözlerini kapattı. Gerçekten çok yorgundu. Yedi gün yedi gecelik süreçte en uzun savaşan ve en çok Dehşet Kurdu öldüren o olmuştu. Chu Mu onu yatıştırdığında, onun yanına kıvrılıp uyudu.

Bu sefer tüm savaş gücünü ve tüm duyularını kaybetmişti. Geniş arazide oturan Chu Mu yavaşça gözlerini açtı. Koyu siyah göz bebekleriyle uzak ufuktaki karanlığa baktı. Şu anda hem kendisi hem de ruh hayvanları eşsiz derecede yorulmuş ve yıpranmıştı...

“Hu hu hu hu~~~~~~”

Şafak yaklaştıkça gece rüzgarı daha soğuk olmaya başladı ve Chu Mu'nun yüzüne vuran kumlar taşıdı.

Kırık duvarın altında otururken, Chu Mu'nun siyah göz bebekleri karanlıktaki yalnız bir kurdunkiler gibi görünüyordu. Şimdi nereye gitmesi gerektiğini biliyordu.

Bir yerlere gitmek Chu Mu için bir alışkanlıktı. Bu alışkanlığıyla ilerlemeye devam eder, bu alışkanlığıyla güçlenmeye devam ederdi. Yabancı olduğu bir yerde hırpalanmış ve yaralı bereli bir şekilde oturduğunda eskiden kalma duyguları kabarır, derin düşüncelere dalmasına neden olurdu...

    ……

Şafağın puslu ışıkları ufukta ortaya çıktığında, Chu Mu yarı uyanıktı ve sersemlemiş bir hâldeydi.

Gözlerini açtığında koyu kırmızı güneş ışınları gözlerinde parladı.

Yükselen güneş Chu Mu'ya muazzam bir güzellik ve dokunaklı bir çekicilik hissi vermek yerine loş ufukta asılı duran kan kırmızısı göz bebekleri olduğu hissi vermişti...

Yavaşça ayağa kalktığında ışık bedeninde parladı. Bakışları Dehşet Kurtları'nın cesetlerine düştü.

Yorgun Mo Xie'yi uyandırmadan onlara doğru yürüdü ve ganimetleri topladı.

Dokuzuncu evrenin düşük seviyelerindeki Dehşet Kurdu bir ruh çekirdeği, iç organlar, pençeler ve diğer şeylerle beş yüz bin altın kazandırırken orta seviyelerindeki bir milyon altın kazandırırdı.

Bu süreçte öldürdüğü tüm Dehşet Kurtları'ndan yaklaşık on milyon altın kazanmıştı!

Chu Mu Dehşet Kurdu cesetlerini ustaca parçalamak için ruh andacını kullandı. Cesetleri parçalamak için ruh andacını kullanmak, Yaşlı Li'den öğrendiği bir şeydi, o bahsedene kadar Chu Mu'nun böyle bir şeyden haberi bile olmamıştı.

Çabucak düşük seviye Dehşet Kurdu cesetlerindeki nesneleri topladı. Orta seviyelerdekine doğru yürüdüğünde aniden yükselen güneşin altında titreşen birkaç özel parıltı fark etti.

"Bu?" Chu Mu afalladı ve gözleri parladı!!

Bir ruh kristalinin parıltısı!!

Bu, uzun zamandır görmediği ruh kristali parıltısıydı!!

Bir coşku, Chu Mu'nun aklını başından aldı. Bir ruh kristali ortaya çıkma şansı çok düşük olsa da, Chu Mu yarım yıldır durmaksızın katliam yapıp duruyordu ama sekizinci seviye ruh kristali bile elde edememişti. Şansın ona sırtına çevirdiğini düşünmeden edemiyordu.

Şimdi ortaya çıkan ruh kristali, Chu Mu'nun nihayet ölümün gölgesinde ilerleyip de ruh kristali bulamama kaderini kırdığı hissine kapılmasını sağladı!

Doğrusu, Chu Mu yarım yıldan fazla süredir ruh kristali elde edememişti. Altıncı ve yedinci seviye ruh kristalleri vardı ama yedinci seviye ruh kristali bir buçuk milyon altın kadar ettiğinden, onları elde edip edememesi pek önemli değildi.

Sekizinci evre bir komutanın sekizinci seviye ruh kristalinin değeri on beş-yirmi milyon arasındayken dokuzuncu evre bir komutanın sekizinci seviye ruh kristali otuz milyonun üzerindeydi. Buna Dehşet Kurtları'nın bedenlerinden topladığı on milyon daha eklendiğinde, Chu Mu Dehşet Kurdu bölgesinde toplam kırk milyon kazanacaktı. Bu, ruh hayvanının gücünü artırmak için bir ruh nesnesi almaya yeterdi!

“Wu wu wu~~~~~~”

Mo Xie, Chu Mu'nun heyecanını anladı ve mahmur gözlerini açarak Chu Mu'ya koştu. Chu Mu'nun elindeki kanlı kristali görünce heyecanlı bir ses çıkardı.

"Genç Efendi, bu Dehşet Kurdu bölgesinde hâlâ başka bir şey olmalı. Etrafta dolaşıp arayabilirsin. Elbette başka Dehşet Kurtları'nın bölgesine adım atmamalısınız. Şu anki durumunuzda başka bir dokuzuncu evre Dehşet Kurdu ortaya çıkarsa kaçmayı bile düşünemezsiniz." dedi Yaşlı Li.

Korkunç savaştan sonraki ganimetler gerçekten boldu. Yanlışlıkla buraya girmenin acısını çıkarmaya yeterdi.

Dehşet Kurdu'nun sekizinci seviye ruh kristalini aldıktan sonra, Chu Mu Mo Xie'yle beraber bu dört Dehşet Kurdu'nun bölgesine girdi. Diğer ganimetleri aramaya başladı.

"Yaşlı Li, önsezin çok iyi. Çık da bir bak." Chu Mu ruh hayvanı yüzüğünü açıp Yaşlı Li'yi dışarı çıkarttı.

"Genç Efendi...burası çok tehlikeli...tamam...peki..." Yaşlı Li reddetmek istedi ama Mo Xie'nin keskin pençelerini yaladığını görünce kabul etmekten başka şansı olmadığını anladı. Ufak vücuduyla yere atladı...

Hızı her zaman çok yüksekti. Yaşlı Li hazineleri ararken Chu Mu çölün bazı yerlerinde kumların yere gömüldüğünü bazı yerlerde havalandığını gördü. Yaşlı Li araştırmak için bölgeden bölgeye koşturdu.

Uzun zaman sonra sürünerek geri geldi ve dedi ki: "Genç Efendi, kaya tipi kristal cevherine benzer başka kaynak yok ama çok sayıda kemik ve bir insan iskeletinde bir uzamsal yüzük buldum. İçinde ne olduğunu bilmiyorum."

"Uzamsal yüzük mü?" Chu Mu'nun gözleri parladı.

Bu uzamsal yüzük, bir cesaretle bu bölgeye giren ve Dehşet Kurtları tarafından öldürülen bir ruh hayvanı eğitmeninden geliyor olmalıydı. Belki de bu ruh hayvanı eğitmeninin tüm mal varlığı içindeydi!

Chu Mu yüzüğü aldıktan sonra hemen soluk ruh koruması katmanını kırmak için ruh andacını kullandı. Ruh andacını uzamsal yüzüğü aktardı ve iyi bir şey olup olmadığına baktı.

"Genç Efendi, içinde iyi bir şey var mı? Yüz milyondan fazla eden bir şey var mı?" Yaşlı Li de içinde hazine olup olmadığını görmek için sabırsızlanıyordu.

Chu Mu bir kez daha araştırdıktan sonra başını sallayarak dedi ki: "Bu uzamsal yüzükte ilaçlar ve ruh çekirdekleri var. Para eden şeyler birkaç ruh kristalinden ve birkaç elemental kristalden ibaret, onlar da ancak on milyon altın eder."

Yaşlı Li bunu duyunca hayal kırıklığına uğradı. Dedi ki: "Sadece bu kadar mı? Niteliksiz bir ruh hayvanı eğitmeni gibi yani. Bu adamın öldürülmesine şaşmamalı!"

Ama Chu Mu hayal kırıklığına uğramak yerine hoş bir sürpriz yaşamıştı, çünkü içinde beş şişe sekizinci seviye iyileştirici ilaç ve yirmi şişe yedinci seviye iyileştirici ilaç vardı.

Şu anda en çok ihtiyaç duyduğu şey ilaçlardı. Bu çaresiz durumunda bu uzamsal yüzüğü bulması şüphesiz büyük bir yardımdı. Bununla birlikte şehre geri dönmek zorunda kalmadan diğer sekizinci seviye görevine devam edebilecekti.

"İlaçlara sahip olduğuna göre önce iyileşmek için güvenli bir yer araman gerek. Şu anki durumunda, küçük bir hatayla kendini bir ruh hayvanının midesinde bulursun." dedi Yaşlı Li.

Chu Mu Hapis Adası'ndayken birkaç yüksek seviyeli Büyüleyici Dünya'dan geçmişti, bu yüzden savaşmadığı zamanlarda yavaşça iyileşmesini sağlayacak bir sığınak bulma konusunda çok iyiydi.

Elbette korkunç Dehşet Kurdu bölgesi, görünüşte kalması kolay bir yer değildi, zira buradaki her Dehşet Kurdu yüksek seviyeliydi. Bu kadar güçlü ruh hayvanı arasında aurasını saklaması çok zor olurdu. Yeraltında saklanmak bile bir işe yaramazdı. Dehşet Kurtları, yeraltındayken rüzgar tipi ruh hayvanları kadar kısıtlı olmazdı. Saldırıları rüzgar tipleri kadar geniş bir menzile sahip olmasa da pençeleri toprağı kolayca yırtıp açabilirdi.

Chu Mu'nun yüksek seviyeli Büyüleyici Dünyalar'dan geçebilmesine gelince, bu durum güçlü ruh hayvanlarının ikamet etmediği yerler için geçerliydi. Sekizinci seviye bir Büyüleyici Dünya'da böyle bir yer bulmak çok fazla deneyim ve cesaret gerektirirdi.