Çeviri: bebebiskuvisi

Kanlı et parçaları her yana saçılırken, Zhou Shengcheng’in buz parçalarının altında hamura dönmüş bedeninden korkunç bir şekilde kan sızmaya başladı…

Böylesi şok edici ve acımasız bir sahne, tüm arenanın sessizliğe gömülmesine neden oldu!

“Hong-----”

Bir sonraki anda, tüm arenada bir şamata başladı. Ölümün getirdiği endişe ve heyecan tüm arenada yayıldı!

Savaşlarda, ruh hayvanı eğitmenlerinin öldürülmesini engelleyen pek çok şey olurdu. Dahası, bazı sıkı kurallı savaşlarda, ruh hayvanı eğitmenlerinin öldürülmesi doğrudan yasaklanırdı!

Tavsiyenin amacı, Luo Bölgesi’nde yarışacak en güçlü insanı seçmekti. Bu nedenle, ön yarışmada da insanların öldürülmemesi için bir kısıtlama vardı.

Ana yarışma sırasında, kişi rakip ruh hayvanı eğitmenini öldürebileceği bir fırsat bulursa, onu öldürebileceği zımni bir kabul hâline gelmişti!

Ama böyle bir şey kabul edilebilir olsa da, bir yarışmacıyı et parçaları hâline getirmek, tavsiyede görülmemiş bir olaydı.

Bu tür bir öldürme biçimi çok korkunçtu ve bir kişinin özniteliğinin bastırıldığı savaşta, kimse böyle bir sahne göreceğini düşünmezdi!

Herkes Chu Mu’nun bu kısıtlamalardan kurtulup kurtulamayacağını tartışırken, bir sonraki anda on altı kılıç rakibini parçalamış ve et parçalarını her yana uçurmuştu!

“Chu Ailesi veledi!” Zhou Ailesi’nin eski lideri Zhou Guixian hemen ayağa kalktı ve buz gibi gözlerle savaş alanındaki Chu Mu’ya bakmaya başladı. Yüzü seğirip duruyordu ve kalbindeki öfkeyi güç bela bastırabildiği gözlerinden anlaşılabiliyordu.

Zhou Ailesi’nin eski lideri Zhou Guixian’ın aniden ayağa kalkması herkesi kendine getirdi. Chu Ming bakışlarını ona dikti, bir adım bile hareket ederse, Chu Ming yerinde oturup seyirci kalmayacaktı.

Yang Ailesi ile Qin Ailesi gözlerini bile kırpmadan izlerken, iki aile lideri de inanılmaz şaşkın ifadelere sahipti.

“Öhö! Herkesin sakinleşmesi gerekiyor!” Organizatör iki aile arasındaki gergin elektriği görünce soğuk bir sesle araya girdi.

Zhou Ailesi’nin eski lideri Zhou Guixian derin bir nefes aldı. Bakışları Chu Mu’dan Chu Ming’e kaydı ve öfkesini saklamadan dedi ki: “Chu Ailesi’ne en acı dolu bedeli ödeteceğim!”

“Hmph, ne zaman istersen gel. Yeter ki vızıldamayı kes!” Chu Ming soğukça cevap verdi.

“Sorunlarınızı tavsiyeden sonra çözebilirsiniz. Benim önümde can sıkıcı şeyler yapmayın! Aksi takdirde kaba davranacağım için beni suçlamayın!” Organizatör soğuk bir sesle bir kez daha konuştu.

Zhou Guixian öfkesini zorla bastırarak koltuğuna oturdu. Tüm varlığı, bir buzdağı kadar soğuktu.

Zhou Guixian’ın koltuğuna oturduğunu görünce, Chu Ming biraz rahatladı. Ama kalbindeki dalgaların sakinleşmesi için biraz zaman geçmesi gerekti. Yanındaki Chu Si ve Chu Tianlin’e baktı…

Chu Tianlin ve Chu Si, Chu Mu’nun çok güçlü olduğunu ve kişiliğinin de epey değiştiğini biliyordu. Ama Chu Mu’nun herkesin önünde Zhou Shengcheng’i acımasızca öldürmesini beklememişlerdi.

Ama Chu Tianlin ve Chu Si’yi en çok şaşırtan şey, Chu Mu’nun bir insanı öldürdükten sonra sergilediği ifadelerdi. Hâlâ kayıtsız ve acımasızdı ve yüzünde duygu namına hiçbir şey yoktu. Beklenmedik şekilde, oldukça düzenli davranarak kendini korumak için Şeytan Ağacı Askeri’ni önüne çağırmış, Buz Perisi’ni kullanarak efendisiz üç ruh hayvanını öldürdükten sonra onu ruh hayvanı bölgesine çağırmıştı.

“Abim çok korkutucu…” Chu Yishui, Chu Mu’ya baktı ve bir şey söylemeden önce uzun bir süre geçmesi gerekti.

Ama Chu Yishui’nin sözleri, diğerlerinin de gerçek hisleriydi. Gerçekten de Chu Mu’nun eylemleri, Chu Xing ve diğerlerinin sarsılmasına neden olmuştu. Onlar da zorunda kalırlarsa birisini öldürmekten çekinmezlerdi ama Chu Mu’nun öldürmekte ulaştığı seviye, onların kıyaslanabileceği bir şey değildi!

……..

“Chu Ailesi’nden Chu Mu kazandı!”

Efendileri yokken, ruh hayvanlarının taktikleri de düzensizleşmişti. Hiçbir sıra dışı durum yaşanmadan, üç ruh hayvanı da çabucak Buz Perisi tarafından öldürüldü!

“Chu Mu!” Zhou Ailesi’nin genç aile lideri Zhou Shangke, daha fazla öfkesini kontrol edemedi ve savaş alanı dışında dururken ruh andacını kullanarak vahşi hayvanlar gibi kükredi. Sesi her yana yayıldı.

“Huhuhuhu----” Kükreme Chu Mu’nun bedenine çarptı ama Chu Mu hâlâ heykel gibi durmaya devam etti. Gözlerinde en ufak bir değişim bile yoktu. Bir ruh hayvanı eğitmenini et parçaları hâline getirmek ve üç ruh hayvanını öldürmek onun için sıradan bir şeymiş gibiydi.

“Sefil, çok sefil bir şekilde öleceksin!” Zhou Shangke tavsiyenin kurallarını bozmaya cesaret edemedi ve bağırarak onu tehdit ettikten sonra yerine oturdu.

Chu Mu’nun gözleri, şaşkına dönmüş diğer üç Zhou Ailesi genç üzerinde gezindi. Zhou Pan’a bakarak kayıtsızca dedi ki: “Ruh hayvanlarından fazlası ölebilir demiştin! Memnun oldun mu?”

Bu sözler, Zhou Pan’ın ifadesinin çarpılmasına neden oldu. Gerçekten de dün, Chu Mu Zhou Lijun’a tüm ruh hayvanlarını öldüreceğini söyledikten sonra bu sözleri söylemişti.

Chu Mu’nun şimdi bunları söylemesi, Zhou Pan için yapılan iğrenç bir misillemeydi. Bir fırsatı olsaydı, Chu Ailesi insanlarını öldürecekti. Ama Zhou Pan ölecek olanların kendi ailesinden olacağını düşünmemişti, üstelik bu sözlerin kullanılarak onunla alay edileceğini de…

“Zhou Pan, sen çık! Benim için bu veledi öldür!” Zhou Shangke sabrının sonuna yaklaşırken savaş sıralamasını nasıl önemseyebilirdi ki?

Zhou Pan’ın kaşları çatıldı. Chu Mu’nun insan öldürme yöntemi çok tuhaftı, Zhou Shengcheng yerine kendisi çıkmış olsaydı, daha fazlasını yapabileceğini düşünmüyordu. Ve Chu Mu’nun başka garip hileleri de varsa, onun sonu da aynı şekilde olabilirdi!

“Hahaha! Güzel öldürdün! Güzeldi!” Savaş alanında aniden bir kahkaha yankılandı.

Herkes, çılgınca gülmeye başlayan Chu Xing’e baktı. Bu kahkahayı atan kişi, Chu Ailesi’nin en büyük oğlunun en büyük ve en sakin oğlu Chu Xing’di. Ama o anda, herkes Chu Xing’in gözlerindeki vahşi duyguları hissedebiliyordu!

Chu Xing’in kahkahalarından dolayı, Chu Ailesi’ndeki herkes şaşkınlıklarından kurtuldu ve mest olmuş ifadeler sergilediler.

Chu Ailesi uzun yıllardır baskı altındaydı. Chu Ailesi gençleri de uzun yıllardır aşağılamalara katlanarak yaşıyorlardı!

“Güzel öldürdün! İyi yaptın!”

“Zhou Ailesi bir grup çöp! Hepsini öldür!”

“Analarını belle hepsinin! Chu Ailesi’nin gücünü öğrensinler!”

Chu Mu’nun eylemleri, Chu Ailesi’ndeki herkesi gaza getirmişti.

Belki, gerçekten de haddinden uzun süre bastırılmışlardı. Chu Mu’nun ardı ardına gelen iki zaferi ve ikinci zaferinde rakibini öldürmesi, kalplerindeki şaşkınlığı ve korkuları silerek bir kendine güvene dönüştürdü!

“Ne kadar iğrenç! Ben, Zhou Pan, böyle çöplerden korkmam!” Yüksek sesli alaylar, Zhou Ailesi’nin üç yarışmacısının yüzlerinin kıpkırmızı olmasına neden oldu. Zhou Pan daha fazla sabredemedi, çünkü Chu Xing’in alaylarının ona yönelik olduğunu biliyordu!

Zhou Pan tereddüt etmeden ayağa kalktı ve savaş alanına doğru yürümeye başladı!

“Üçüncü savaş…” Hakem, Zhou Pan’ın arenaya doğru yürüdüğünü gördü ve hemen katılımcıları duyurmaya niyetlendi.

“Yarışmacı değiştireceğiz!” Chu Mu hakemin devam etmesine izin vermeyerek hemen konuştu.

Chu Mu bir büyü okuyarak Şeytan Ağacı Askeri’ni de ruh hayvanı bölgesine çağırdıktan sonra arenanın dışına doğru yürümeye başladı.

“Haha, korktun mu? Neden benimle savaşmaya cesaret edemiyorsun?” Zhou Pan, Chu Mu’nun sahneden ayrılışını izlerken gülmeye başladı.

“Aptal, Chu Mu’nun zaten iki tur savaştığını görmedin mi? Yeteneğin varsa, Chu Mu’nun iki tur savaşmasını beklemeseydin ya?” Chu Ning, Zhou Pan’ın alaylarını duyduktan sonra hemen ruh andacını kullanarak Zhou Pan’ın aptallığını onun yüzüne haykırdı.

Zhou Pan sakinliğini koruyamadı ve herkesin önünde Chu Ning’in onu azarlaması, yüzünü utançtan kıpkırmızı yaptı!

Chu Mu arenadan çıktı ve yavaşça Chu Xing’in önüne giderek dedi ki: “O, senin rakibin!”

Neşeyle dolu Chu Xing hemen afallayıp Chu Mu’ya baktı. Şimdiki Chu Mu kıyaslanamayacak kadar soğuktu ve diğer insanlara hiçbir duyguya sahip değilmiş gibi hissettiriyordu. Birini öldürdükten sonra bile sakin kalabiliyordu…

Herkes, Chu Mu’nun o iki ruh hayvanından başka bir de Karanlık Yıldırım Düşü Hayvanı olduğunu biliyordu. Gösterdiği güce bakılırsa, Karanlık Yıldırım Düşü Hayvanı’nı çağırarak Zhou Pan’a karşı savaşması mümkündü.

Chu Xing’in fikrine göre, dört yıl önce herkes tarafından dalga geçilen Chu Mu, bu düşünceleri yıkmak ve insanların alkışlarını toplamak için savaşmaya devam edecekti. Böylece herkese artık başka biri olduğunu kanıtlayacaktı.

Ama Chu Mu böyle yapmamıştı. Tüm Chu Ailesi üyeleri onun sayesinde gururla doluyken bile, dört yılda yaşadığı değişim alkışlarla ve tezahüratlarla geri dönerken bile, Chu Mu beklenmedik bir şekilde, Zhou Pan’a karşı umutsuz bir savaşma isteği içinde kanı kaynayan Chu Xing’e bu fırsatı vermek için çekilmişti.

“O, senin rakibin!”

Bu üç kelime, Chu Xing’in duygulanmasına neden oldu! Bugün için beş yıldır beklemekteydi ve bunu tek anlayan Chu Mu olmuştu!

Artık başka bir şey söylenmesine ne gerek vardı?

Chu Xing, Chu Mu’nun bu dört yılda neden bu kadar değiştiğini, nasıl bu kadar soğuk olabildiğini, nasıl düşmanlarına karşı bu kadar acımasız olabildiğini anlamasa bile, Chu Mu hâlâ Chu Mu’ydu! On binlerce insanı şaşkınlığa boğmuş olsa bile, yine de abisinin onurunu unutmazdı!

“Chu Mu, abin seni hayal kırıklığına uğratmayacak!” Chu Xing, içten bir şekilde Chu Mu’yu kucakladı ve kararlı bir şekilde savaş alanına yürümeye başladı. Chu Xing hiçbir şey söylemese de, kararlılığından, ölse bile bu savaşta Chu Ailesi’nin gururuna zeval getirmeyeceğini anlamak mümkündü!

Kararlı bir şekilde arenaya çıkan Chu Xing’şn sırtına bakarken, Chu Mu’nun soğuk gözlerinde bir duygu ortaya çıkmaya başladı.

Bir zamanlar, kalbinin içindeki aile onuruyla savaşan abisi, Chu Xing’i izlerken hayranlık duyan seyirciler sayesinde onunla, Chu Xing’le gurur duymuştu. Ama bu sefer, abisi, Chu Xing, Chu Mu’yla gurur duymuştu. Bu, Chu Mu için, on binlerce seyircinin tezahüratından ve alkışından çok daha önemliydi!