Çeviri: bebebiskuvisi

“Tüm o çöplerle ilgilenin!” Wang Keluo acımasızca gülümseyerek takım arkadaşlarına emir verdi.

Feng Gu, daha önce düşmanlara karşı koyamazlarsa ruh hayvanlarını geri çağırmalarını söylemişti. Düşman saldırıları şiddetlendikçe ruh hayvanları teker teker geri çağrıldı ve geriye sadece iki üç ruh hayvanı kaldı.

“Beng!”

Bir ses patlaması meydana geldi ve kumlu savaş alanı boyunca kulak delici yankılar vücut buldu. Li Zhi’nin Beyaz Tüylü Kartalı havada vuruldu ve birkaç ruh hayvanı hemen ona doğru atıldı.

Kişisel güç sıralaması, reisler tarafından kararlaştırılacaktı. Li Zhi bu sebeple biraz daha savaş alanında kalarak daha yüksek bir sıralama kapmak istemişti ama havadayken vurulacağını düşünmemişti. Hemen geri çağırma büyüsünü okumaya başladı!

“Shuashua!!”

Kanla boyanmış beyaz tüyler havada dağıldı. Li Zhi’nin geri çağırma hızı çok yavaş kalmış, Beyaz Tüylü Kartal gökyüzünden düştüğü anda pençeler tarafından parçalanmıştı!

Beyaz Tüylü Kartalı’nın acımasızca katledildiğini görünce, Li Zhi aklı başından uçmuş gibi umutsuz bir yüz ifadesi takınarak yere çöktü.

Diğerleri de Li Zhi’ye baktılar ve ruh hayvanlarını zamanında geri çağırdıkları için içten içe sevindiler. Aynı zamanda Li Zhi için de üzüldüler. Ruh hayvanını birazcık daha erken geri çağırsaydı, bu şekilde sonuçlanmak zorunda kalmazdı.

“Chu Mu, ruh hayvanını geri çekmelisin, onları yenemeyeceğiz!” Feng Gu, Kaya Canavarı’nı geri çağırdıktan sonra Chu Mu’ya seslendi. Feng Gu’nun bu uyarısının sebebi sadece iyi niyetiydi, ama yüzünü ona döndüğü anda Chu Mu’nun yüzünün bembeyaz olduğunu ve soğuk terlerle kaplandığını gördü!

Feng Gu bunu gördükten sonra çabucak bir şey fark etti ve Chu Mu’nun arkasındaki Cao Yi’ye baktı.

Cao Yi de hemen Feng Gu’ya baktı ve soğuk bir homurtu çıkardı. “Başkalarının işine karışma, defol!”

Chu Mu’nun öfkesi tepesine çıkmıştı. Cao Yi’nin andacı onunkinden daha güçlü olduğu için tamamen bastırılmış ve ruh sözleşmesi büyüsünü söyleyemez hâle gelmişti. Üstelik, Feng Gu’nun Kaya Canavarı’nın da geri çekilmesiyle, Gölgenin Ruh Bağlaması tarafından hareketsiz kılınmış Mo Xie, savaş alanında kalan tek ruh hayvanı olmuştu.

“Ne? Ayışığı Tilkisi’nin efendisi, ruh hayvanını henüz geri çekmeyi düşünmüyor mu?”

“Bu koşullar altında ne kadar uzun süre dayanırsa, kişisel güç sıralamasında o kadar iyi bir yer kapar. Ama kontrolü biraz bile zayıf olursa, Beyaz Tüylü Kartal’ın efendisinin yaşadıklarını yaşar!”

“Gölgenin Ruh Bağlaması tarafından yakalandıktan sonra, direnmeye çalışmak sadece enerji kaybıdır!”

Seyirciler arasında bir tartışma patlak verdi ve herkesin bakışları, kendi takımında kalan son ruh hayvanı olan Mo Xie’nin üzerine düştü.

“Wuwuwu!!”

Mo Xie, Chu Mu’nun başka birinin zihinsel kısıtlamasının etkisinde olduğunu fark ederek çığlık attı.

“Wuwuwu!!”

Uluma sesleri yayılırken, Mo Xie’nin gümüş gözleri hemen bir iğrentiyle Cao Yi’ye kilitlendi. Gümüş kürkü garip bir şekilde dalgalanmaya başladı.

“Kaçmak mı istiyorsun? O kadar kolay değil!” Wang Keluo gülümsedi ve Gölgesi’ne hemen kısıtlayıcı gücü arttırmasını emretti.

“WUWUWUWU!!”

Mo Xie’nin gümüş kürkü kontrolsüz bir şekilde dalgalanmaya başladı. Alnındaki gümüş ay şekilli iz beklenmedik şekilde parlamaya başladı. Soluk ay şeklindeki parıltı, Mo Xie’nin bedenini sarmaladı. Bu muhteşem ay imgesi, mükemmel bir şekilde uluyan kafasının üzerinde belirdi.

“Gümüş Aytilkisi’nin Mühür Kırması!”

Bu sahne aniden kalabalıkta bir kargaşa yarattı ve böylesine garip bir yeteneği uygulayan Ayışığı Tilkisi daha fazla dikkat çekti!

Mühür Kırma, ay işaretli Gümüş Aytilkisi’nin eşsiz yeteneğiydi. Tüm ruh hayvanları arasında, sadece Gümüş Aytilkisi bu özel güce sahipti. Gücü rakibininkinden daha düşük olsa bile, gümüş ay işaretine güvenerek zihinsel ya da şeytani kısıtlamaları parçalayabilirdi.

Ayışığı Tilkisi ve Gümüş Aytilkisi farklıydı. Bu nedenle herkes, bir Ayışığı Tilkisi’nin Gümüş Aytilkisi’nin özel yeteneği olan Mühür Kırma’yı kullanabilmesini anlamakta zorlanıyordu.

Mo Xie’nin ilk türü Gümüş Aytilkisi’ydi, devamlı tür mutasyonlarının ardından bir Ayışığı Tilkisi olmuştu. Alnındaki gümüş ay işareti, asıl kimliğinden kalan tanımlanamaz bir izden ibaretti!

Onu sarıp sarmalayan gölge, gümüş parıltı tarafından tamamen temizlendi. Mo Xie, Gölgenin Ruh Bağlaması’ndan kurtuldu ve gümüş bir parıltıya dönüşerek Cao Yi’ye doğru atıldı!

“Beng!”

Mo Xie’nin ufak bedeni, tüm kalkanın titremesine neden olarak on metre yüksekliğindeki koruyucu kalkana şiddetle çarptı.

“Wuwuwuwu!!” Mo Xie’nin pençeleri, bu hapishaneye benzer savaş alanından kaçma ve Cao Yi’yi parçalara bölme isteğiyle çılgınca kalkana vurmaya başladı.

“Mo Xie, Ay Gölgesi’ni kullan, çabuk!” Chu Mu Mo Xie’ye bakarak binbir güçlükle de olsa telepatik bağlantısıyla bir mesaj iletti.

Mo Xie, hiçbir zaman Chu Mu’un komutlarına uymakta tereddüt etmezdi, bu sebepten kalkana vurmayı hemen bırakarak bedenini hemen bulanıklaştırdı ve üç belirsiz gölgenin ortaya çıkmasına sebep oldu!

“Huhu!”

Mo Xie Ay Gölgesi’ni uyguladığı anda, ısı dalgalarının kalkanın savunmasını bile aştığı bir alev patlaması meydana geldi.

Kızıl ateş etrafta dans etmeye başladı. Şiddetli alevlerin içinde, Mo Xie’nin diğer iki gölgesi hemen kayboldu ve gerçek vücudu alevlerin kenarında belirdi. Alevler yüzünden, Mo Xie’nin bedeni derhal parlak bir kırmızıyla parlamaya başladı. Gözleri bile alev kızılına boyandı!

“Mo Xie, benim için endişelenme. Benim üzerimde Zihinsel Kelepçe uyguladı, bu yüzden önümüzdeki on dakika boyunca hiçbir şey yapamam. Amaçları seni öldürmek, kendini korumak için her şeyi yapmalısın!” Chu Mu güçlükle mesajını Mo Xie’ye iletti.

“Wuwuwu!!”

Alevlere dayanan Mo Xie, yüzü bembeyaz olmuş Chu Mu’ya baktı. Ateşi yansıtan gözleri alev almış gibi görünüyordu, ama kalkanı kendi gücüyle kıramayacağını bildiğinden beklenmedik bir soğukkanlılıkla ona saldıran ruh hayvanlarına yöneldi!

Alev Patlaması’nı yapan, ikinci evre birinci seviyede olan Alevkuyruk’tu. Ama şu anda Mo Xie’nin öfkesi boyunu aşmıştı. Genelde zarif ve güzel olan yüzü, şu anda inanılmaz bir şekilde çatılmıştı ve gözlerinde soğuk öldürme niyeti parlıyordu.

Chu Mu da hâlâ öfke doluydu. Mo Xie savaş alanında kalan tek ruh hayvanıydı ve on rakibiyle yüzleşmek zorundaydı! Mo Xie’nin başına bir şey gelirse, Chu Mu tüm ruh gücünü harcaması bile gerekse, Chong Mei’yi uygulayarak Cao Yi’yi oracıkta öldürürdü!

“Kaptan, bu Ayışığı Tilkisi’ni bana bırak!” Alevkuyruk’un sahibi Mo Xie’yi küçümseyerek gülümsedi.

Alevkuyruk zaten Mo Xie’ye kilitlenmişti. Ateşten kuyruğu iyice alev alırken küçük Mo Xie’yi daha küçük parçalara ayırmak isteyerek onun üzerine doğru koşmaya başladı.

Mo Xie sakin bir şekilde yerinde durdu ve gerilmiş bir yay gibi yarı çömelmiş bir pozisyon aldı!

“Barbekü tilki eti harika olmalı!” Alevkuyruk’un sahibi acımasız kahkahalar atarak Alevkuyruk’a Mo Xie’ye ateş püskürtmesini emretti!

Ateş hızla kuru kum taneleri yakarak, kızıl bir topun tüm savaş alanı boyunca ilerlemesine ve kalkanın bile kıpkırmızı olmasına neden oldu!

Ateş ve ışık keşmekeşi içinde, Mo Xie’nin zarif ama güçlü bedeni, her şeye rağmen ayakta kaldı ve gümüş kürkü hemen harici bir kızıla dönüştü!

Ateş çılgınca dağılmaya devam ederken, Mo Xie Acınası Görünüş’ü tamamen kaldırdı ve alevlerin içinde, zarif ve gururlu bir ikinci evre dördüncü seviye Ayışığı Tilkisi ortaya çıktı!