Çeviri: bebebiskuvisi

Chu Mu, umutsuzca Zhou Shengmo’yu öldürmek için bir fırsat bulmayı istedi. Ne de olsa, pusuya düşürerek kazanma ihtimali, bir düelloda kazanmaktan daha fazlaydı. Ama Zhou Shengmo’nun yanında iki kişi varken, Chu Mu başka bir fırsat kollamak zorundaydı.

Silüetler ve sesler, yoğun orman içinde uzaklaştı. Tamamen ortadan kaybolduklarında Chu Mu saklandığı yerden çıktı, son bir kez daha gittikleri yöne baktı ve ardından Gyokuro Pungen’e doğru yoluna devam etti.

Enerjisini korumak için, geçen sefer buraya geldiğinde bıraktığı izleri takip ederek ruh hayvanlarıyla savaşmaktan kaçındı. Yarım saat sonra, nihayet Gyokuro Pungen’i birkaç ağacın altında buldu, elbette yanında Yüz Gözlü Palmiye de vardı.

Yüz Gözlü Palmiye, birçok muz yaprağı iç içe geçmiş gibi büyük ve kalındı. Birçok göz şeklinde deseni vardı, gerçekçi ama korkutucu görünüyordu.

“Yüz Gözlü Palmiye’nin yaprakları iki katmanlı olmalı, yani yaprakları oldukça sağlam olacaktır. Köküne saldırmaya çalış.” Chu Mu sessizce küçük Mo Xie’yi uyardı.

Zeki Mo Xie başıyla onayladı ve gümüş gözlerini Yüz Gözlü Palmiye’ye dikip dikkatle onu izledi.

Chu Mu iki aydır Mo Xie’yi hayvan tipi ruh çekirdekleri ile beslemekteydi, bu yüzden Mo Xie’nin dişleri, pençeleri ve uzuvları artık daha güçlüydü.

Ayışığı Tilkileri’nin ana saldırı yöntemi pençeleriydi. Dişleri sadece tamamlayıcıydı, dişlerini kullanarak yaptıkları hiçbir teknik yoktu.

“Hadi başlayalım!” Chu Mu çabucak bir dala tırmandı ve küçük Mo Xie’ye Yüz Gözlü Palmiye’ye yukarıdan saldırmasını emretti.

Küçük Mo Xie’nin hareketleri, her zamanki kadar çevikti. Onun için, yirmi metre yüksekliğindeki bir ağaca tırmanmak, düz bir zeminde yürümek kadar kolaydı. Bir dalın kenarına geldikten sonra sağlam bir şekilde durdu ve yeşil yaprakların arasından hızla atladı.

“Ceng!” Patilerindeki keskin pençeleri çıkardı ve yakındaki birkaç yaprağı yarı yarıya dilimledi.

Soğuk bir ışık hüzmesiyle birlikte hızla aşağı düşmeye başladı. Pençelerini uzattı ve çabucak Yüz Gözlü Palmiye’nin büyük yapraklarından kaçınarak köküne doğru ilerledi!

Yırtan Pençe! Mo Xie artık Yırtan Pençe’yi kullanma konusunda çok becerikliydi. Hareketi hem çok hızlı hem de çok şiddetliydi!

Ama Yüz Gözlü Palmiye, çabucak kalkana benzer yapraklarını indirerek savunmaya geçti ve Mo Xie’nin saldırısını engelleyerek daha narin olan kök kısmını korudu.

“Shuaa!!” Yırtan Pençe, Yüz Gözlü Palmiye’nin yapraklarıyla çarpıştı ve yapraklardan birinin üzerinde derin izler bırakarak yoğun özsuyun dışarı sızmasına neden oldu!

Sekizinci seviyede olan Yüz Gözlü Palmiye üç yaprağa sahipti. Yapraklarından biri Mo Xie tarafından yaralansa da hemen kendini kaybetmedi, yaprak saplarını hemen döndürerek keskin yapraklarıyla ölümcül bir türbin oluşturdu!

“Üçlü Yaprak Bıçağı, Mo Xie, beş metre uzağında kal!” Chu Mu hemen emrini iletti.

Mo Xie yavaşça yere indi ve indiği gibi zıpladı, ardından iki kez daha zıplayarak havada döndü ve araya mesafe koyarak buz gibi gümüş gözleriyle Yüz Gözlü Palmiye’ye baktı.

“Huahuahuahua!”

Yüz Gözlü Palmiye’nin Üçlü Yaprak Bıçağı, yapraklarının hızla dönerek kaotik bir türbülans yaratmasına ve yakınlardaki ufak tefek şeylerin havaya kalkmasına neden oldu.

Yüz Gözlü Palmiye’nin yapraklarını döndürerek oluşturduğu Üçlü Yaprak Bıçağı saldırısı dört metreye kadar etki edebilirdi. Bu mesafede olan bir ağaç, yaprakların gücüyle birlikte çatırtılar çıkararak hemen yere devrildi.

Yüz Gözlü Palmiye saldırısını bir an daha sürdürdü. Hemen ardından Mo Xie’nin menzilinin dışına çıktığını hissetti ve yeteneğini durdurdu.

“Tam zamanı!” Chu Mu Üç Yaprak Bıçağı’nın sona ermesini fırsat bilerek hemen emir verdi.

Mo Xie emri aldığında ne yapacağını belli etmeyecek şekilde zikzak çizerek koşmaya başladı ve pençelerini çıkararak yıldırım gibi atıldı. Sıçradı ve yine Yırtan Pençe’yi kullandı!

“Shuashua!” Mo Xie’nin çapraz şekilde savurduğu pençeleri tam isabetle Yüz Gözlü Palmiye’nin yaprak saplarına geldi ve bariz bir çıtırtı ses çıkardı.

“Yüz Gözlü Zehirli İğneler’e dikkat et!” Chu Mu yarı bükülmüş göz desenlerini görünce hemen uyardı.

Beklendiği gibi, Palmiye tam düşmek üzereyken yapraklarındaki gözler açıldı ve siyah iğne sıraları ortaya çıktı.

Yüz Gözlü Zehirli İğneler Mo Xie’ye kilitlendi ve ilk yapraktaki keskin ve sıkışık iğneler fırladı.

“Pupupupu!”

Mo Xie hemen geri sıçradı ve iğneler az önce durduğu yere gelerek binlerce delik açtı!

İkinci yapraktaki iğneler ateşlendiğinde Mo Xie bir ağaca tırmanmak zorunda kaldı ama iğneler kuyruğunu sıyırarak ağaca saplandı.

“Gezhi!”

Ağaç oldukça kırılgandı. İğneler tarafından delindikten sonra hemen çatırdamaya başladı ve sonrasında devrildi.

Üçüncü yaprak, en çok iğnenin olduğu yapraktı ve on metre dahilinde Mo Xie’nin saklanacağı bir yer yoktu; iğnelerin saldırı menzilinin içinde tamamen açıkta kalmıştı!

“Pupupupupupu!”

Yüzlerce iğne yıldırım sağanağı gibi fırladı ve saplanacak bir şeyler aradı!

“Ay Gölgesi!”

Mo Xie sakince oturuyordu ama bedeninde belli belirsiz bir gölge görünmeye başladı…

Tüm zehirli iğneler bulanık gölgenin içinden, hiçbir dirençle karşılaşmadıkları bir sisin içinden geçip gidermiş gibi geçti.

Ay Gölgesi, Ayışığı Tilkileri’nin kaçınma yeteneğiydi. Mo Xie ay olmasa bile bunu yapabilirdi, ama ay yokken etkilerinin azalacağı da bir gerçekti!

Elbette iyi bir kontrol ile, ay olmasa bile, birçok güçlü saldırıdan kolayca kaçınabilirdi.

Küçük Mo Xie, daha birinci seviyedeyken bile Ay Gölgesi’ni biliyordu. Şimdi bunda ustalaşmıştı ve ayışığı olmasa bile, bu yeteneği kullanarak saldırılardan kaçınması bir problem değildi.

“Tamam, bitir işini!” Chu Mu’nun yüzünde kendine güvenen bir gülümseme ortaya çıktı.

Küçük Mo Xie’nin silüeti, yavaşça yeniden belirdi. Çömeldi ve hızla atılarak hiçbir yetenek kullanmadan Yüz Gözlü Palmiye’nin sapına vurdu.

Palmiye’nin gövdesi zaten bükülmüştü. Bu pençe saldırısıyla birlikte sap ve yapraklar birbirinden ayrıldı ve Mo Xie tarafından sertçe yere düşürüldü.

Chu Mu ağaçtan aşağı atladı. Yüz Gözlü Palmiye’nin cesedine bakarak Mo Xie’yi okşadı ve gülümseyerek konuştu: “Sen onun ruh çekirdeğini bana getir, ben de Gyokuro Pungen’i alayım.”