Çeviri: bebebiskuvisi

Ting Yu da hem şaşırmış hem de heyecanlanmıştı. Chu Mu’ya gülümseyerek baktı. “Bu sonuçtan çok emin olduğun ortadaydı.”

Chu Mu hiçbir şey demedi, sadece gülümsemekle yetindi.

Yan tarafta duran Zhang Ge hâlâ donmuş bir şekilde duruyor, ölü olan On Bacaklı Çıyan’a bakıyordu.

Bu On Bacaklı Çıyan’ı yakalaması çok fazla zaman almıştı ve birkaç gündür her şeyiyle onu eğitmek için uğraşıyordu. Ama en önemli şey, On Bacaklı Çıyanı öldüğünde, yakında gerçekleşecek olan Ölüm Kalım Savaşı’nda ilk ona girme şansının kalmamış olmasıydı. Ve ilk ona giremezse de acımasızca öldürülecekti.

Zhang Ge bunu düşündükten sonra bir anda manyağa bağladı.

“Seni iblis, seni öldüreceğim!”

Zhang Ge’nin elinde aniden bir hançer ortaya çıktı ve beklenmedik şekilde Chu Mu’ya doğru atıldı.

Zhang Ge’nin sürpriz saldırısıyla karşılaştığı hâlde, Chu Mu istifini bozmadan yerinde durmaya devam etti.

“Shuaa!!”

Aniden ay renkli bir gölge havaya sıçradı ve keskin pençeleriyle Zhang Ge’nin karnına saldırdı. Zhang Ge yarı yolu kat etmişti ki, aniden durdu. Korkmuş bir şekilde durdu ve Ayışığı Tilkisi’ne baktı…

Küçük Mo Xie’nin bedeni yarı yarıya yere çömelmişti. Gümüş gözlerinde buz gibi bir bakışla Zhang Ge’ye bakarken ağzındaki diş sırası açığa çıkmıştı. Oldukça vahşi görünüyordu.

“Bir adım daha atarsan ölen sen olacaksın.” dedi Chu Mu duygusuz bir şekilde.

Bir sonraki an, Zhang Ge’nin düşünmeden, aptalca davranmaya cesaret edemediğini gördükten sonra, ruh çekirdeklerinin olduğu yere doğru yürüdü ve ikisini de aldı. Ardından arkasını dönüp gitti.

“Gitmek mi istiyorsun?”

O anda Ge Qing küçümser bir şekilde gülümsedi ve büyülü sözler söylemeye başladı. Yerde mavi bir şablon ortaya çıktı. Ardından, bu ışığın içinden ruh hayvanı ortaya çıktı.

“Sisisisi---”

Işığın içinden, aniden iki metre kadar uzunluğa sahip bir yılan sürünerek çıktı. Yılanın bedeni, parıldayan fosforlu pullarla kaplıydı!

Pullu Yılan!

Yüksek seviye bir ruh hayvanı! Pullarına rengine bakılırsa, bunun dördüncü seviyede olan korkunç bir ruh hayvanı olduğu söylenebilirdi!

Tür seviyesinin yüksek olması ve gücünün dördüncü seviyeye ulaşması, reislerin daha önce onlara saldırttığı Avcı Kurtlar’a oldukça yakın olduğunu gösteriyordu!

Chu Mu kaşlarını çattı. Burasının kamp alanına yakın olduğunu ve Zhang Ge’nin grubunun düşüncesizce davranamayacağını düşünmüştü. Ama beklenmedik biçimde Ge Qing ona saldırmaya cesaret edebiliyordu.

“Ruh çekirdeklerini teslim et ki, seni ruh hayvanından ayırmayayım.” Ge Qing, Chu Mu’ya bakarak soğuk bir sesle konuştu.

Ge Qing bunları söylerken,diğer dört ruh hayvanı eğitmeni de kendi ruh hayvanlarını çağırdı. Ruh hayvanlarının çoğu üçüncü seviyedeydi.

Chu Mu’nun yüzü ciddileşirken yanında duran Ting Yu’nun yüzü de pek iyi görünmüyordu. Bu insanların, kamp alanına bu kadar yakınken sorun çıkarabilecek kadar utanmaz ve gözü pek olacaklarını düşünmemişti.

“Ahhh! Ahh! Ahh! Ahhh!”

Aniden havada acınası bir çığlık yankılandı.

Her an başlayacak olan bu savaş da, bu beklenmedik sefil çığlık tarafından sekteye uğradı.

Herkes şaşırmıştı ve gözleri, aniden delirmiş olan Zhang Ge’ye yöneldi.

Zhang Ge bilinmeyen bir saldırıya uğramıştı ve tarifsiz bir şekilde göğsünü tutuyordu. Yüzü bembeyaz olmuştu ve yanağından aşağı terler damlıyordu. Tüm yüzü çektiği acı nedeniyle kasılmıştı.

Sefil çığlık devam etti ve Zhang Ge, çığlık atmayı kesmeden yerde yuvarlanmaya başladı. Korkunç acılar çekiyormuş gibi görünmesi, herkesin kanının donmasına neden oldu.

“Kabus...Bu, Kabus…” Bir genç aniden durumu fark etti ve Zhang Ge’nin bedenini kuşatan belli belirsiz şekilde görülebilen gölgeyi işaret etti.

Siyah gölge, durmaksızın büyüyen bir hayalet gibiydi. Korkunç bir şekilde Zhang Ge’nin bedenini sardı ve bedeninin sürekli titremesine sebep oldu. Bedenindeki damarlar ve atardamarlar şişerken göz bebekleri de büyümeye devam etti…

“Kabusu beklenmedik biçimde seviye atlıyor…” Ge Qing’in yüzü çirkinleşti. Bunun olacağını hiç beklememişti.

Konağının ruhunu yutan bir Kabus!

Zhang Ge’nin gücünün, Kabus’un seviye atlayışını karşılamak için yetersiz olduğu açıktı. Bu yüzden tamamlayıcı olarak ruhu devreye girmişti ve hazin bir ölümle karşı karşıya gelmesine neden olmuştu.

Camgöbeği Kabus harekete geçtiğinde, reis bunu fark edebilirdi. Zhang Ge’nin ruhu yutulduğunda, bedenindeki Kabus, efendisiz bir ruh hayvanı olacaktı ve çabucak iki reis tarafından hapsedilecekti.

Chu Mu bu fırsatı, Ge Qing ve grubundan kurtulmak için kullandı.

“Hmph, Zhang Ge’yi öldürdün. Onun intikamını alacağım. Sadece savaş günü gelip çattığında Pullu Yılanım’ın seni mideye indirmesini bekle!” Ge Qing, Chu Mu’nu kolayca ayrılmasına izin vermeyi düşünmüyordu. Bu yüzden Chu Mu ayrılmak üzereyken tehditkâr bir şekilde konuştu.

Ahşap kulübesine döndükten sonra bile, Chu Mu’nun kalbi güm güm atıyordu. Bunun sebebi Ge Qing’in tehdidi değildi, Zhang Ge’nin korkunç ölümüydü.

Bu, Chu Mu’nun Camgöbeği Kabus tarafından ruhu yutulan birini ilk görüşü değildi. Ama böyle bir şeye her tanıklık edişinde, kalbi şeytani bir pençe tarafından sıkıştırılıyormuş gibi hissediyordu.

Chu Mu farkına bile varmadan göğsünü ovuşturdu ve kendi kendine konuştu: “İçimdeki Kabus, şimdiye kadar becerilerin bana ulaşamadı; kesinlikle bana yetişemeyeceksin…”

Aslında, Chu Mu’nun Beyaz Kabusu çoktan beşinci seviyeye ulaşmıştı! Onun adına savaşması için Beyaz Kabus’u çağırırsa, tüm rakiplerini kolayca yenebilirdi. Sonuçta Beyaz Kabus, Camgöbeği Kabuslar’dan tamamen farklı bir seviyedeydi!

Ama sahip olduğu tüm ruh gücünü Beyaz Kabus’u yetiştirmek için kullanmak zorundaydı. Kendi seviyesini arttırmaya devam etmezse, savaşması için onu kullanmasının hiçbir yolu olmazdı. Kalan küçük ruh gücü parçası, anca savaşırken küçük Mo Xie’yi kontrol edebilmesine yetiyordu. Bu durum da, onun savaş sırasında yan tarafta durup savaşı yönlendirmek dışında hiçbir şey yapamamasına sebep oluyordu.

Neyse ki, adadaki ruh hayvanı eğitmenlerinin hiçbiri henüz eğitmen becerisi öğrenmemişti. Dahası, Camgöbeği Kabusları’nın ruh gücü kısıtlamasına sahiptiler. Bunlar olmasaydı, Chu Mu savaşlar sırasında mahvolurdu.