Bölüm 23: Açgözlü’nün Kabusu!

Güneş tepedeki yerini almışken, savaş alanını kan götürüyordu. Yüzlerce kurdun ölüsü bir altın deniz oluştururken, kanlar bir ona eşlik eden bir okyanus yaratmıştı. Geriye kalan iki yardımcı patron ve bir patron kırktan daha fazla kişiyi zorlukla zapt ediyordu.

Savaş alanından yüzlerce metre uzakta bir mağaranın önünde büyük grup korkudan donmuştu. O anda bir mermi gibi oklar havadan yağdı ve ortalığı kan gölüne çevirdi.

Açgözlü zamanında tepki vererek adamlarının bir çoğunu korumayı korumayı başardı. Ancak karşısındaki kişi bir anda tekrardan kaybolarak dikkatlerin tekrar dağılmasına neden oldu.

Seh!

Kara bir ok Açgözlü’nün göğsüne çarptı ve geriye uçmasına neden oldu. Aynı sürede bir gölge arkasında belirerek uçuşunun momentumunu kullanarak sert bir yumruk geçirdi. Yumruğu yiyen Açgözlü bu seferde gökyüzüne uçmaya başladı.

Açgözlü birçok savaşa katılmış bir veterandı. Ayrıca gerçek dünyada bir yıldızlar arası paralı askerdi. Bu yüzden savaş deneyimi boldu. Lakin göremediği bir şeye savaşıyormuş gibi hissediyordu. Bu yüzden bu kadar zayıf düşmüştü.

Açgözlü havaya yükseldiğinde diğer adamları hızla onu korumak için harekete geçti. Otuz erkek yeteneklerini kullanarak tüm çevreyi sarstı. Kutsal savaşçılardan tut, Kan Savaşçısı’na kadar birçok nadir savaşçı sınıfı vardı aralarında!

Bir Kutsal Savaşçı arkadaşlarını kutsayarak ek bir güç kattı ve kendisi de savaşa katıldı. Mr. Crazy bir lastik gibi duraklamadan hareket etse de bu kutsal savaşçı onun hareketlerini ezberlemişti.

Bu kutsal savaşçının adı Elijah’tı.

Elijah uzun süredir Açgözlü’ye eşlik eden bir savaşçıydı. Yaşı Açgözlü kadar büyük olmasa da yeteneği daha büyüktü. Gözlerini çok iyi kullanabiliyordu ve hafızası oldukça kuvvetliydi. Öyle ki Mr. Crazy’i bir kez bile görmeden hareketlerini tahmin ederek analiz çıkarmıştı.

Hızla Mr. Crazy bir sonraki rotasına bir saldırı gönderdi. Kılıcından çıkan altın renkli hilal Mr. Crazy’den on metre ötedeki kayaya indi. Aynı anda Mr. Crazy kayaya inmeye çalışmıştı, ancak kaya yok olduğundan dolayı başarısız olmuştu. Planına göre gitmeyen bir durum olduğundan kısa süreliğine yalpaladı.

Ancak bu yalpalama kısa sürse de kritikti.

Açgözlü kendisine geldiğinde etrafında demir mızraklar çıktı ve Mr. Crazy’i şişledi. Bu zamanda diğer savaşçılarda Mr. Crazy’i öldürmek için harekete geçmişti. Otuz kişi bir karga sürüsü gibi Mr. Crazy’e saldırdı.

Onu farklı yerlerden kıstırdılar, ve kısa sürede onu bombadırman içinde bıraktılar.

[Öfke Puanları kullanıldı!]

[-1300!]

RAOOOO!

Mr. Crazy herkes ona dokunduğu anda tekrardan güç patlaması yaşayarak hepsini geri püskürttü. Otuz kişi bir anda havaya fırladığında Mr. Crazy en yakınındaki adama fırladı ve onu hançeriyle doğradı.

Derisinde çatlaklar oluşmuştu ve birçok yerinde kırıklar vardı. Düşünme yetisini kaybetmiş bir oyuncu bunların farkında olamazdı. Bu yüzden yaralarının farkında dahi olmadan saldırısını sürdürdü!

Bir oyuncudan diğerine atladı. Tek kişi olduğundan dolayı vurulması çok zordu. Ayrıca attığı yanıltıcı oklar da yakalanmasını zorlaştırıyordu.

Açgözlü o anda ürperdi. Soğuk bir yılan onu sarmalamış gibiydi. Ölümü ensesinde hissetmesiyle arkasını döndü.

“Bu ne böyle?”

Arkasında bir şey yokken kalbi korkudan büzüştü.

Suikast!

Arkasında bir gölge çıktı ve Açgözlü’nün ensesine hançerini yapıştırdı. Siyah ve yeşilin karışımından oluşan hançer Açgözlü’nün ensesinden girip boğazından çıktı. Aynı anda 19 gölge daha ortaya çıktı ve kanlar bir çiçek gibi açtı.

Yirmi adam anında tahtalı köyü boylarken Mr. Crazy öfkeyle patladı. Havaya yükselen insanlar okların onlara saplanmasıyla şiş kebaba döndüler. Ancak burada bitmemişti. Mr. Crazy ismini hak edecek bir şey yaptı ve onlara doğru atıldı. Nefret adamları parçalara ayırdı ve kanlarını içti.

Böyle vahşi bir tavı ona yardım eden suikastçilerin bile midesini bulandırmıştı. Evet, bu suikastçiler Mr. Crazy’e destek için gelmişlerdi.

Engerek bu grubun lideri ve Açgözlü’ye suikast düzenleyen kişiydi. Açgözlü’nün eşyalarını bir çırpıda aldıktan sonra Mr. Crazy bakmadan oradan ayrıldı. Görev 3 tamamlanmıştı. Sırada farklı görevler vardı.

Engerek dağın tepesinden soğukça etrafı süzerken takımı çoktan farklı yerlere dağılarak bir çember oluşturmuştu. Engerek’in takımı Layern ve Gümüş Öküz ile öne çıkan takımdı.

“Durum çok hızlı değişiklik gösteriyor. Çoktan aç köpekler toplandı. Ayrıca o…” dedi Engerek kız mı erkek mi olduğunu belli etmeyen soğuk sesiyle.

Engerek’in ve takımının amacı destek vermek ve durumu kontrol altında tutmaktı.En önde bu kadar az kayıp olmasının asıl sebebi şifacılar değil, Engerek ve takımının muhteşem desteğiydi. Hiçbir kilit oyuncuya kurt yaklaşamıyor, düşmanlar arkadan saldıramıyordu. Çünkü bu kişiler çevreyi gözetleyerek durumu kontrol altında tutuyordu.

Engerek, Gümüş Öküz’ün çevresini dikkatle izlerken sırtında ürperti hissetti ve refleksleri harekete geçti. Ancak çok geçti. Hayali bir ok kalbini deldi ve gökyüzüne doğru devam etti. Engerek dağında üzerinden yuvarlanmaya başladı ve tüm kemikleri ezildi.

Zihni bekleme odasına dönerken Mr. Crazy’in kanlı figürünü gördü. Engerek’in vücuduna bir kez bile bakmadan üzerindekileri yağmaladı ve tekrardan harekete geçti.

Bu da ne böyle? Bu çok mantıksız değil mi? Diye düşünürken mavi ve soğuk odada doğdu.

[Oyuncu Engerek, öldünüz.”

***

Mr. Crazy alandan ayrıldığında yerde yatan Açgözlü’nün gözleri açıldı ve kendini zorlayarak ayağa kalktı. Vücudundan görünmez bir hale yayıldı ve çevresindeki canlı ne varsa hepsinin yaşam enerjisini çalarak kendisinin yaptı.

[Açgözlü’nün Fedakarlığı (Kitap)]

Seviye: Mit.

Açıklama: 7 Büyük Asura Lordu’ndan birisi olan Açgözlü Hükümdar’ın el kitaplarından birisidir. Açgözlü Hükümdar çevresi tarafından her zaman nefret edilen bir varlıktı. Ancak buna rağmen yükselişi kesin ve ani olmuştu. Tüm Asura Irkını şoke ederek kısa sürede en güçlü Asuraların arasına ismini yazmıştır.

*Açgözlü Hükümdar Seti’nin bir parçasıdır.

*Açgözlü’nün Fedâkarlığı isimli eşsiz yetenek kullanılabilir.

*Duruma göre özel etkiler devreye girebilir.

*Kullanıcı değiştiğinde tüm özellikler sıfırlanır ve uyum süreci başlar!

Kullanım koşulu: Bir partinin liderliğini ele almalısınız.

Açgözlü’nün Fedakarlığı: Açgözlü Hükümdar dost olarak gördüğü birkaç kişi için canını feda etmiş ve yaşamalarını sağlamıştır. Ancak bunun karşılığında tüm hayatı gitmiştir. Lakin son anda bir aydınlanma geçirmiş ve Açgözlü’nün Fedakârlığı’nı oluşturmuştur. Açgözlü’nün Fedakarlığı isimli yetenek sayesinde kişi öldükten otuz saniye sonra daha güçlü bir şekilde yeniden doğabilecektir.

Süre kısıtlaması: 1 Yıl.

Açgözlü bunu bir zindan baskınında arkadaşlarına ihanet ederek kazanmıştı. Sadece bir eşya olarak geçiyordu. Yani yetenek kendisine ait değildi, başkaları çalabilirdi.

Neyse ki Açgözlü’nün Fedakarlığı’nın özel bir etkisi vardı. Kendisi gerçekten tam olarak kaybetmedikten sonra yere düşmüyordu. Hâlâ depolama alanında duruyordu.

“Onlar gelmeden hızla buradan kaçmalıyım. Kendi adamlarını öldüren bir manyak beni fark ederse kim bilir neler yapar?” Açgözlü yerden kalktığında kendisini yeni bir güç seviyesinde hissetti. Bu onu heyecanlı hissettirse de yoldaşlarını kaybetmesi ve bu yeteneği böyle bir yerde kullanması çok kötüydü.

Açgözlü’nün Fedakarlığı’na beş yıldan fazladır sahipti. İmkansız görevleri bu yetenekle birlikte bitirmiş ve eşsiz bir sınıf için görev almaya hak kazanmıştı. Gerçi hâlâ görevi alacağı NPC’yi arıyordu. Tamamlaması gereken birçok şey vardı. Bundan sonra efsanevi bir sınıfa sahip olacak, kutsallar arasına girecekti!

Açgözlü bir iksir içtikten sonra hızla ayağa kalkıp, yaşam belirtilerini gizledi.

“Hm?” Açgözlü arkasını döndü.

KA-BOOOM!

Altın alevler ile yıkanmış uzun bir ok onun kalbini delip yere çiviledi. Ok normal bir okun üç katı uzunluğundaydı. Bir azcık daha uzun olsaydı yetişkin bir insan boyutuna erişecekti. Bir mızraktan farksız olan bu oku yiyen Açgözlü gökyüzüne bakakaldı. 

Altın alevler vücudunu yakmaya başladı ve elbiseleri anında kül oldu. Açgözlü ne olduğunu idrak edecek kadar hızlı değilken, ayak sesleri duymasıyla kafasını yana çevirdi.

Açgözlü’nün can barı anında dibe vurmuştu. Ancak kullandığı yeteneğin etkisi devam ediyordu. Bu yüzden anında ölmemişti.

Mr. Crazy kendisinden çok daha uzun yayı envanterine soktu. Kan kırmızı gözleriyle soğukça Açgözlü’yü süzdü.

Bu bakışların altında Açgözlü’nün kalbi korkuyla büzüştü. Nedenini bilmediği bir korku kalbini esir almış, zihnini karmaşaya sürüklemişti. Sadece bir oyun olmasına rağmen, her şey sahte olmasına rağmen kalp atışları hızlanmıştı. Bunun bir yetenek etkisi olmadığını biliyordu.

“Beni bırak! Yalvarırım! Çok fazla param var! İstediğin kadar verebilirim! Lütfen!” Açgözlü avazı çıktığı kadar bağırdı ve Mr. Crazy’i ikna etmeye çalıştı. Ancak Mr. Crazy şuan da çok öfkeli ve kanasusamıştı. Dışarıdan gelen herhangi bir uyarı onun zihnine giremiyordu. Aslında şuan da Açgözlü’yü göremiyordu. Sadece içgüdülerine göre hareket ediyordu. Yetenekleri bile içgüdülerine göre kullanıyordu.

Mr. Crazy onun söylediklerini umursamadan ileri atıldı ve Açgözlü’nün kafasını gövdesinden ayırdı. Ardından kafasını dişleri ile parçaladı ve beynini yedi. Neden böyle bir şey yaptığını bilmiyordu ama oldukça lezzetli gelmişti.

Açgözlü’nün kafatasını parçalara ayırdı. İçinden gelen isteğe karşı koymadan beyninin her kısmını çiğ çiğ yedi. Açgözlü artık kesin ölmüştü. Çünkü ana organ artık yoktu.

Mr. Crazy tehdidi öldürdükten sonra arkasını döndü ve ayrılmak için  harekete geçti.

Tink!

O sıradan Açgözlü’nün bedeninden bir şey düştü. Mr. Crazy anında arkasını döndü ve saldırdı. Siyah ve yeşil hançeri gri renkli bir kitaba çarptığında, kitap ortadan kayboldu ve Mr. Crazy’in envanterinde ortaya çıktı.

Mr. Crazy bomboş bir şekilde kitabın kaybolduğu yere baktı. Kan ya da kemik sesi ortaya çıkmamıştı. Keskin hançer sert zemine çarpmış ve tiz bir ses çıkarmıştı. Mr. Crazy bunu anladığında arkasını dönerek oradan ayrıldı.

Açgözlü ise boş boş ona bakarken, kendisini mavi ve soğuk odada buldu.

[Oyuncu Açgözlü, öldünüz.]

“HAYIRRRRRRRRR!”

***