Bölüm 1594 - Kendi Mezarını Kazmak

"Büyük... Büyük Kıdemli!"

Yun klan Müritleri beklenmedik olay karşısında şokla bağırdı. Hem ikinci büyük kıdemli Yun Fu hem de üçüncü kıdemli Yun Hua, Yun Jian'ın yaralarını kontrol etmek için aceleyle atıldıklarında kalplerinin titrediğini hissettiler.

Yun klan müritleri daha öncesinde ne olduğunu bilmiyorlardı ama Yun Che'ye söylediklerini hatırladıklarında, Yun Che'nin onlara söylediklerini ve Yun Shang ile olan ilişkisini düşündüklerinde... Kalplerinin içine dev bir taş oturmuş gibi hissettiler. Baskı altında nefes alamadılar.

Yaşlıların geri kalanı ve büyük kıdemliler de kül grisi çehrelere sahiptiler ama kimse Yun Che'ye öfkelerini yönlendirmeye cesaret edemedi.

Kafası karışan yalnızca Yun Klan Müritleri değildi. Dokuz Işıklı Göksel Saray gelişimcileri ve titreyen Issız Şeytani Ejderhalar da şaşırmıştı.

Neler oluyordu?

Onları kurtarmak için Göksel Kulp Yun Klanı tarafından tutulan birisi değil miydi?

Neden kendi insanlarını öldüresiye dövüyordu?

Mavi elbiseli yaşlı adam da açıkça şaşırdı. Yüzündeki gülümseme, konuştuğu gibi daha sevimli bir hale geldi, "Şimdi anlıyorum, ne Göksel Kulp Yun Klanı'nın bir üyesi ne de onların bir arkadaşısın. Hatta onlara karşı kin besliyorsun gibi görünüyor. Şimdi anlıyorum ki her şey sadece bir yanlış anlaşılmaymış.”

Her ne kadar Yun Che yüzlerce Issız Şeytani Ejderha'yı katletmiş olsa da, Issız Göksel Ejderha Şefi'ni öldürmüş, bir saldırıda Dokuz Işık'ın Göksel Egemeni'nin ağır bir şekilde yaralamış ve Yun Klanı'nın büyük kıdemlilerinden birinin hayatının yarısını "kılıçla çarparak" almış olsa bile, yaşlı adam hiçbir şey olmamış gibi kıkırdamaya devam etti. Nedense, en ufak bir şok ya da korkudan yoksundu.

Zarif, tanrısal tavırlarının arkasında korkunç bir baskının gizlendiği bir gerçekti.

Zayıf adam gözlerini aşağıya doğrulttu ve sordu, "Klan Şefi Yun, klanınıza davet ettiğiniz bu uzman kim?"

Yun Ting ağzını açtı ve yaşlı adama doğru derinden eğildi. Sonrasında zorlukla cevap verdi, "Onurlu Boş Zihin, bu... Bu uzmanın adı Yun Che. O bizim... Onur konuğumuz."

"Demek bir onurlu konuk," Yaşlı adam bir gülümseme ile söyledi. "Misafirperverliğiniz o zaman eksik olmalı. Onurlu konuğunuzun çok mutsuz olduğu anlaşılıyor.”

“...” Yun Ting, Yun Che'ye bakmak istedi ama gözlerinin içine bakacak kadar cesarete sahip değildi. Uzunca bir süre hiçbir şey söyleyemedi.

En çılgın rüyalarında bile asla Yun Che'nin bu kadar güçlü olduğunu hayal edemezdi.

Geride kalmasının tek nedeni Yun Shang yüzündendi.

Yun Che ile başarılı bir şekilde ilişkisini kursaydı, Göksel Kulp Yun Klanı'nın durumu bundan daha az kötü olurdu.

Ama onlar... Onlar...

Pişmanlık, kendinden nefret etme ve güçsüzlük, sayısız şeytan gibi kalbini ve ruhunu parçaladı. Bir an öncesinde atalarının tapınağında olanları hatırlamaya bile cesaret edemedi.

Ne yazık ki, bu dünyada pişmanlık için ilaç diye bir şey yoktu.

Bu sırada, atalarının tapınağında Qianye Ying'er kavganın başlangıcından bu yana bir inç hareket etmemişti. Hala ayaklarının hemen yanında bilinçsiz Yun Shang ile taş direğe karşı tembel bir şekilde yaslanıyordu.

Kendi kendine fısıldamadan önce ejderha kanı ve cesetlerinin korkunç zeminine bir bakış attı, "Çok fazla nefret... Long Bai muhtemelen Mu Xuanyin'i öldürdüğünde dünyadaki her ejderhayı ölüme mahkum ettiğini fark etmedi.”

Aniden Yun Che'nin kontrolünü kaybettiği ve kendini dışarı attığı anları hatırladı. Bazı zamanlar, hiç olmadık zamanda "usta" diye haykırırdı... Aniden gözlerini daralttı ve soğuk bir şekilde dile getirdi, "Sonunda, Kar Şarkısı Diyarı'nın ünlü 'Kuzey'in Soğuk Ölümsüzü' sadece içinde çapkın bir kadın. Ne şaka ama!"

"Yetişimci kardeşim Yun," Onurlu Boş Zihin bir kez daha bakışlarını Yun Che'ye doğru eğimledi, "Bu sadece bir yanlış anlaşılma olduğu için kesinlikle bir anlaşmaya varabiliyor olmamız gerek, öyle değil mi? Issız Göksel Ejderha Klanı ve Dokuz Işıklı Göksel Saray'ın bugün gelme nedeni tamamen özeldir ve onlar Göksel Kulp Yun Klanı üyeleriyle karşılaşırken yanlışlıkla sana saldırmış olmalılar. Kesinlikle onların hedefi değilsin.”

"Issız Göksel Ejderha Klanı büyük bir kayba uğradı ve ejderha şefi öldü. Eminim ki öfkeni bastırmak için yeterince büyük bir bedel ödediklerini sen de düşünüyorsundur, değil mi? Lütfen yanlış anlaşılmayı çözelim ve onlara biraz merhamet göster. Eminim bu insiyatifini hem Issız Göksel hem de Dokuz Işık unutmayacaktır. Şu anda tüm bu düşmanlık halini bırakıp, geriye yalnızca barışı bıraksak, sence de güzel olmaz mıydı?"

Yun Che gözle görülür rahat haline kavuşmadan önce bir an için onu süzdü, "Ve sen de kimsin?"

Bu yaşlı adamın aurası tanıdık gelmişti, hayır, Dokuz Işık'ın Göksel Egemeni'nden biraz daha güçlüydü. Açıkçası inanılmaz derecede yüksek bir statüye sahip başka bir zirve İlahi Egemen'di. Bununla birlikte hareketlerindeki rahat tavır onun Bin Issızlık Alemi'nde nereden geldiğini de ortaya çıkarmıştı.

"Hehe," Yaşlı adam devam etti, "Bu mütevazi olan İlahi Bin Issızlık Mezhebi'nin baş şef denetleyicisi, Shen Xuzi. Eğer bu sana uygun gelmiyorsa, bana Fanatik Boş Zihin olarak hitap edebilirsin."

"İlahi Bin Issızlık Mezhebi." Kelimenin kendisi, yaratılışı korkutan göksel ağırlık taşları gibiydi, o kişi, Bin Issızlık Alemi'ndendi, bunda bir hata olamazdı. Burada, İlahi Bin Issızlık Mezhebi sonsuz göklerin ta kendisiydi!

On binlerce yıl önce, İlahi Bin Issızlık Mezhebi, Göksel Kulp Yun Klanı yerine yeni Kral Alemi Mezhebi olarak değiştirmek için bir kral alemi olan Yanan Ay Alemi tarafından izni aldığında, konumları sarsılamaz hale gelmişti. Hatta yıldız sistemlerinin eski adı, Göksel Kulp Yun Alemi'nden, Bin Issızlık Alemi olarak değiştirilmişti.

O zamandan beri, İlahi Bin Issızlık Mezhebi, Göksel Kulp Yun Klanı'nı sayısız zalim cezaya tabi tutmuştu... Hatta onlar için nihai kararı verme hakkı da İlahi Bin Issızlık Mezhebi'ndeydi.

İlahi Bin Issızlık Mezhebi yükselmiş ve Göksel Kulp Yun Klanı da düşüşe geçmişti. Şimdi, İlahi Bin Issızlık Mezhebi herhangi bir kral aleminin emri ya da izni olmadan Göksel Kulp Yun Klanı'nın akıbetine son verebilecek bir noktaya kadar büyümüştü.

Bu yüzden Göksel Kulp Yun Klanı, İlahi Bin Issızlık Mezhebi'ne iyilik gösterebilmek için ellerinden gelen her şeyi yapmıştı. Son günlerine yaklaştıkça çabaları birkaç kat daha artmıştı.

İlahi Bin Issızlık Mezhebi belirsiz tutumu da bu umudu daha da beslemişti.

İlahi Bin Issızlık Mezhebi'nin baş denetleyicisi ile karşı karşıya olduklarını fark eden Göksel Kulp Yun Klanı şimdi daha da mütevazi bir dille hareket etti. En ufak bir kabalık veya itaatsizlik dahi göstermeye cesaret edemediler.

"İlahi Bin Issızlık Mezhebi mi?" Yun Che'nin gözlerinin köşeleri hafifçe seğirdi.

"Bu doğru," Fanatik Boş Zihin kıkırdamadan önce sakalını okşadı, "Muhtemelen bizi duymuşsundur. Eğer yetişimci kardeşim Yun bu günahkar bölgeden hoşnut değilse neden İlahi Bin Issızlık Mezhebi'ne gelip seni karşılamamızı istemiyorsun? Kesinlikle sana onur konuğu olarak davranılacaktır.”

"Eğer İlahi Bin Issızlık Mezhebi'nin bir üyesiysen, o halde neden buradasın?" Yun Che kayıtsız bir tonla sordu. Sesinin arkasındaki duyguyu tanımlamak zordu “Eminimki hızlı bir kâr elde etmek için burada öylecesine balık tutmaya çalışıyor olamazsınız, değil mi?"

Fanatik Boş Zihin gülümsedi ve başını salladı. Dedi ki, "Yanan Ay Alemi tarafından günahkar klanı azap etmek için emredilmiş olabiliriz ama asla bu kadar alçalmayız. Bu alçakgönüllü olan buraya koştu çünkü Issız Göksel Ejderha Klanı'nın ve Dokuz Işıklı Göksel Saray'ın günahkar bölgeye indiğini duydu ve bunun büyük bir kaos yaratacağından korktu. Konuşmak için arabulucu olarak hareket etmeye geldim. Yine de Yetişimci Yun ile bu buluşmada karşılaşmak, bunun oldukça iyi bir şans olduğunu düşünüyorum."

Yun Ting bunu duyduktan sonra tekrardan derinden eğildi, "Günahkar klanımız, Onurlu Boş Zihin'in bizi korumak adına bu kadar yol katettiği için çok minnettar. Günahkar klanımız Onurlu Boş Zihin'in nezaketini nasıl ödeyeceğini bilmiyor."

Yun Müritlerinin geri kalanı aceleyle kendi müteşekkir selamlarını ve Onurlu Boş Zihin'e doğru eğilmelerini gerçekleştirdi… Herkes yaşlı adamın muhtemelen dişlerinin arasından yalan söylediğini bilse de, secde etmek ve ona sonsuz şükranlarını ifade etmek için sabırsızlanıyorlardı.

"Anlıyorum," Yun Che sanki yatıştırılmış gibi cevapladı. Sonrasında yavaşça Cennet Cezalandıran İblis İmparator Kılıç'ını indirdi, sanki silahındaki derin karanlık bile biraz inceltilmiş gibiydi.

Yun Che'nin tepkisi, Onurlu Boş Zihin ve diğer herkesin görüşünde gayet normaldi. Yun Che, Issız Göksel Ejderha Şefi'ni ve Dokuz Işık'ın Göksel Egemeni'ni öldürecek kadar cesur olabilirdi ancak baş infazcının kendisinin sadece arkadaş canlısı ve ona hayran olduğunu bir kenara koyarak kendi topraklarında İlahi Bin Issızlık Mezhebi'ni rahatsız etmeye kim cesaret edebilirdi?

"Bu durumda," Yun Che yavaş ve keyiflice, "Huzur içinde dinlenebilirsin."

Onurlu Boş Zihin'in gülümsemesi dondu. İfadesi değiştiğinde, bir kılıç ışını yüzüne doğru iniyordu, zifiri karanlık, görüş alanındaki tüm ışığı yuttu.

Sürpriz olmasına rağmen Onurlu Boş Zihin başından beri gardını korumuştu. Hemen fırçasını öne doğru salladı; silahtaki her iplikçik, dağları ve denizleri paramparça edecek kadar güçlü siyah ışığı boşalttı.

Ancak bununla birlikte aniden suda çözülen çamur gibi kaybolmadan önce bir an sürdü!

Her ne kadar daha öncesinde Yun Che'nin gücüne tanık olmuş olsa da, ilk elden tadına bakana kadar gerçekten ne kadar korkunç olduğunu fark etmemişti.

Tepkisi son derece hızlıydı. Yun Che'nin saldırısından kaçmayı başardı çünkü savunmasını asla bırakmamıştı ve neredeyse doğal olmayan bir hızla kendini birkaç kilometre uzağa itmişti. Bu sırada bir an öncesinde bulunduğu yerde korkunç karanlık bir girdap belirdi. 

''Yun Che!'' Soğuk bir ifadeyle bakan Onurlu Boş Zihin'in alnından soğuk bir ter patlaması oluştu. Savunmada olmasının tek nedeni, doğası gereği temkinli olmasıydı. Yun Che'nin, İlahi Bin Issızlık Mezhebi'nin baş denetleyicisi olduğunu öğrendikten sonra ona saldırmaya cesaret edeceğini hiç düşünmemişti, "Ne cüretle sen... Uuaah!!”

Booom!

Altın alevler aniden arkasından patladı. Alevler denizi, Yun Che'yi ortaya çıkarmak için ayrıldı.

Her ne kadar Onurlu Boş Zihin'in kararlılığı ve hızı etkileyici olsa da Yun Che'den daha hızlı olmasının hiçbir yolu yoktu.

Onurlu Boş Zihin, Altın Karga Alevlerinin arasında çığlık attı. Kendi enerjisini tekrar tekrar patlattı ve vücudunu yalayan Altın Karga Alevlerinin yarısından fazlasını başarılı bir şekilde bastırdı ama Yun Che tekrar bir hayalet gibi onun arkasında ortaya çıktı ve bu sefer aynı noktada kızıl Anka Alevlerini yönlendirdi.

Saldırı neredeyse oradaki yaşlı adamı yakıyordu.

"Yun... Che!!” Onurlu boş zihin acı ve öfke içinde kükredi, "Kendine bir düşman yapıyorsun... Biz... aaaaah!!”

Onurlu Boş Zihin, alevleri bastırmak ve kaçmak için elinden gelen her şeyi yaptı... Her yer ejderha kanı kokuyordu ve Yun Che'yi yenebileceğini düşünecek kadar aptal değildi.

Ne yazık ki, Yun Che ölmesini isterse nasıl yaşayabilirdi?

Buzz!!

Yun Che onu kovalamaya çalışmadı. Sadece elini yumruk haline getirene kadar sıktı.

Altın Karga Alevleri ve Anka Alevleri o anda Onurlu Boş Zihin'in canlı bedeninde birleşmeye başladılar. Alevler, hızla çok daha güçlü ilahi bir kızıl aleve dönüştü.

“Aaaaaaaaaaaaaaaah!”

Düşmanın gücündeki sert bir artıştan daha korkutucu olan tek şey, kişinin acısının sert bir şekilde artmasıydı. Hatta bir zirve İlahi Egemen'in ağlamaklı acınası umutsuz ulumaları yeterince korkunçtu.

Onurlu Boş Zihin aniden yere kapaklandı ve mücadele etmeye çalıştı. Ölmekte olan bir larva gibi yere ileri geri yuvarlandı, ancak termitler gibi kemiklerine sarılan kıpkırmızı alevler neredeyse hiç solma belirtisi göstermedi.

Bang!!

Yun Che gökten indi ve sağ ayağı ile Onurlu Boş Zihin'in göğsüne bastı. Güç o kadar büyüktü ki, zavallı adamın göğsü çürümüş ahşaptan yapılmış gibi çöktü.

"Pwah..." kan bir çeşme gibi ağzından döküldü. Onun güven ve zarif görünümü uzun zamandan beri acı ve korku yerini almamıştı, "Sen... Buna cüret…”

İlk başta, o Yun Che'yi tehdit etmek istemişti ve şimdi konuşma sırası ondaydı, "İlahi Bin Issızlık Mezhebi'ni tehtit eden tüm kişiler kendi mezarını kazıyor!" Ama sonrasında hızla yarım kalan fikrini değiştirdi ve yalvardı, "Yetişimci kardeşim... Sen ve ben düşman değiliz... Buna gerek..."

"Ölmek zorunda değildin lakin sonrasında bana yalan söyledin. Suratıma yalan söyleyen birinden daha fazla nefret ettiğim neredeyse hiçbir şey yok.” Yun Che şimdi Onurlu Boş Zihin'in kafatasına basıyordu ve bakışları direk olarak gözlerine çevrilmişti. “En başından beri burada saklanıyordun, ama bana yalan söyledin ve burada bir arabulucu olarak bulunduğunu söyledin. Aptal olduğumu düşündüğün için seni hayatından kurtarmaktan başka seçeneğim yok.”

"Merhamet et... Yetişimci kardeşim..." Yalnızca tek bir yalan, İlahi Bin Issızlık Mezhebi'nin baş denetleyicisini sefil ve sakil bir şekilde öldürmesi için yeterli sebebi mi olmuştu? Yaşlı adam ne kadar direnirse dirensin, mümkün olan en alçakgönüllülükle yalvarırken hiçbir şey düşünemedi, "Ben, Shen Xuzi... Senin arkadaşın olacağına yemin ederim... Hayır... Senin hizmetkarın olacağına yemin ederim... Emirlerine kesinkes itaat edeceğim... Lütfen... Onurlu olan... Merhamet et..."

“Yun Che... Yun Che!” Yun Ting, genç adama doğru yarı sürünerek panik içinde bağırdı. Arkasından takip eden Yun Klan Üyelerinin yüzleri kansız görünüyordu. Kollarını açtı ve titreyerek yalvardı, "Lütfen... Lütfen merhamet göster... Lütfen onu öldürme, yoksa Göksel Kulp Yun Klanı…”

Çatırt!!

Yun Che tekrar Onurlu Boş Zihin'e bastı ve bu kez korkunç bir halde yanmış olan yaşlı adam siyah bir parlama içinde patladı. Vücudunun bazı uzuvları en az birkaç kilometre uçtu.

“Ugh!” Yun Ting sendeleyerek dizlerinin üzerine düştü. Yüzü ölüm solgunluğundaydı.

Yun Che, ona karanlık gözlerle bakmak için dönmeden önce bacağını yavaşça geri çekti. Patlamadan kaynaklanan kan veya tozun hiçbiri üst gövdesine dokunmayı başaramamıştı. "Göksel Kulp Yun Klanı'nın kaderinin benimle ne s*kim ilgisi var?"   

Sefix: -Tuhaf Notlar Serisi- [Fen Juechan'ın Yun Che hakkında Xiao Lingxi'ye söyledikleri]: "Yorgunluk? Acı? Bunlar neye yarar... Bugünkü halime onun yüzünden geldim! Onu öldürecek ve intikamımı alacak gücü elde etmek için hayal edemeyeceğin acılara katlandım! Şu an bile devasa, bitmez tükenmez bir acı içindeyim! Ve her nefesimde çektiğim acı bu kinimi asla unutmamamı sağlıyor!"  (Bölüm 680)