Bölüm 1551: Qianye Qianying (1)

Yun Che'yi tanıyan biri şu anda burada olsaydı, Soğuk Bulut Sıradağlarını dehşet ve kanla ıslatmış olan bu siyah cübbeli adamın, bir zamanlar tüm Doğu İlahi Bölgesi'ndeki bir numaralı Tanrı Çocuğu olarak övülen kişi olduğuna inanmak istemezdi.

Ming Xiao ya korkak ya da gerçekten zeki bir kişiydi. Yun Che, en çok değer verdiği oğlunu ve tarikatının koruyucusu atası Ming Peng'i öldürmüştü, ancak o dizini büken ve aynı zamanda zehirli bir sadakat yemini eden ilk kişi olmuştu.

Ağzını açtıktan sonra sessizliğin ortasında diğerleri de onu takip etti. Ölümcül Güneş Kılıç Ustası ve Ata Ming Peng'in kaderleri herkesin görebileceği kadar açıktı. Eğer Yun Che onları ezmek isteyecek olsaydı, birkaç karıncaya basmasından daha farklı olmazdı.

Bu yabancı topraklardan gelen manyağa karşı kuvvetlerini birleştirdikleri takdirde dahi kazanmalarının imkansız olduğu belliydi.

Hala hayatta olmalarının tek sebebi Yun Che için hala faydalı olmalarıydı... Doğu Alemlerinden ayrılmadan önce bu sıkıntıdan kurtulmalarının tek yolu, onun önünde sürünmek ve onun için yararlı olan insanlar olmak olduğunun daha da farkındaydılar.

“Her on yılda bir Alem Kralı'na ne kadar şeytan kristalini haraç olarak ödüyorsunuz?” Yun Che ufka bakarken soğuk bir şekilde onlara sordu. Konuştuğunda, rüzgarın inlemesi bile tamamen durdu.

Söylediği iki kelime, “Alem Kralı" herkesin yüzüne kurnaz bir ifade yerleşmesine neden oldu. Ming Xiao başını kaldırdı ve şaşkın bir sesle söyledi: ”Yüce olana rapor veriyorum. Bizler her on yılda bir iki yüz kilogram değerinde şeytan kristalini haraç olarak veriyoruz.”

Kuzey İlahi Bölgesi'nin şeytan kristalleri diğer ilahi bölgelerin kaynak kristallerine denkti. Aradaki fark, yoğun bir karanlık kaynak enerji içermesiydi. Kullanımları tam olarak kaynak kristalleri ile aynıydı; para birimi olarak kullanılmasının yanında, formasyon oluştururken, eşya yaparken ve yetişim yaparken de kullanılıyordu.

İki yüz kilogram üst sınıf şeytan kristalleri bu yerde kesinlikle astronomik bir sayıydı.

“Sana yetmiş iki saat vereceğim. Her tarikat Doğu Buz Kraliyet Şehri'ne bin beş yüz kilogram şeytan kristali temin edecek. Belirtilen yetmiş iki saatten sonra gelirseniz veya belirtilen miktardan daha az teslim ederseniz...” Yun Che'nin gözleri hafifçe daraldı. “Ben bizzat almak için kapınıza geleceğim!”

Yun Che'nin sözleri herkesi şok etti. Dokuz Büyük Mezhep her on yılda bir Alem Kralı'na iki yüz kilogramlık şeytan kristalini haraç olarak vermek zorundaydı. Ancak şimdi Yun Che onlardan bin beş yüz kilogram şeytan kristali istiyordu!

“Bu...” Ruh Çığlığı Büyük Kıdemlisi başını kaldırdı ve kederli bir sesle, “Yüce olan, bin beş yüz kilogram şeytan kristali gerçekten... Şu anda karşılayabileceğimiz bir miktar değil.  Bunu zamana yaymak mümkün mü? Aaaagh!”

Konuşmayı bitirmeden önce, vücudu aniden zifiri karanlık bir rüzgar tarafından vuruldu. Yun Che'nin parmakları boğazına sıkıca kilitlendiğinde sadece sefil bir çığlık atabildi. Gözleri genişlerken karşısındaki iki zifiri siyah göz bebeği, onu en karanlık uçurumun derinliklerine doğru boğarak çekiyor gibiydi.

Yun Che, Ruh Çığlığı Büyük Kıdemlisi'nin boğazını kavrayan parmaklarından hafif, siyah bir sis yükselmeye başlarken yavaş ve derin bir sesle “Görüyorum ki ne söylediğimi tam olarak anlamamışsınız...” dedi.

Ruh Çığlığı Büyük Kıdemlisi bu kara sisi içinde mücadele edemedi, tek bir ses bile çıkaramadı. Gözleri yalvarışla doluydu, ancak bu yalvarış gözleri kararırken umutsuzluğa dönmüştü. Sonunda nefes alamadığı için göz bebekleri tam bir gri renge dönüştü.

Yun Che elini gevşettiğinde, parmaklarının arasından akan tek şey birkaç tutam zifiri siyah tozdu.

“Bin... Bin beş yüz... Wan Yıldız Salonu kesinlikle yetmiş iki saat içinde teslim edecek... Hayır, kırk sekiz saat içinde bunu yapacak!” Wan Yıldız Salonu Ustası korkmuş bir sesle konuştu.

“Ruh Çığlığı Kıdemlisi'nin aslında hayatını bağışlayan yüce olanın merhametini kötüye kullanacağını düşünmek...  Ağır cezalandırmayı hak ettiği gibi ölümü dahi günahlarını silmek için yeterli olmayacaktır! İsteğiniz Ruh Çığlığı Manastırı Ustası'na ses iletimiyle bildirilecektir. Eğer hala bu konuda dik kafalı davranırlarsa ben... Ben bu meseleyle ilgilenmesi için bunu yüce olana bırakacağım.” Ming Xiao ter içinde sırılsıklam iken her kelimesini özenle seçti.

Toplanan tüm İlahi Krallar umutsuzca başlarını sallayıp kabul etmişti, tek bir tanesi dahi buna karşı çıkmaya cesaret edemedi.

“Ölümcül Güneş Kılıç Alemi'ni bilgilendir ve yeni Kılıç Ustası'nın sadakatini kanıtlamak için yetmiş iki saat içerisinde iki bin beş yüz şeytan kristalini ve sahip oldukları gizli kılıç sanatlarını sunmasını söyle. Eğer bunu yapmayacak olurlarsa, tarikatlarının yıkımını sağladıkları için kendilerini suçlasınlar!”

“Evet... Evet.” Parçalanmış Ay Manastırı Ustası, Ölümcül Güneş Kılıç Alemi'ne en yakın yer olarak bunu aceleyle kabul etti.

Zayıflara zorbalık eden güçlü... Bunlar Yun Che'nin en çok hor gördüğü insanlardı. Önünde böyle bir şeyin gerçekleştiğini gördüğünde, sık sık zorbalığa maruz kalan kişiyi kurtarmak için işlerine burnunu sokardı.

Ama şu anda, onun eylemleri daha önce tanıştığı herhangi bir kişinin eylemlerinden daha karanlık, daha aşağılık ve daha acımasızdı.

“Kaybolun o zaman.” Yun Che soğukça kükredi. “Sen, kal!”

Şaşırtıcı bir şekilde, aurası Ming Xiao'ya yönlendirilmişti.

Toplanan İlahi Krallar hayatlarını kurtaran bu kelimeleri, donmuş ve uzun süredir kıvrılmış kanları heyecanla kabarıyormuş gibi duymuşlardı. Hızla başlarını eğdiler ve Yun Che'nin olduğu tarafa doğru teşekkürlerini iletirken birbiri ardına yaralı vücutlarıyla yükselip uçtular... Soğuk Bulut Dağı'nın sınırlarından ayrıldıktan sonra dahi bacakları titremeye devam etmişti.

(FN: Teşekkürler yazar, yine saçma sapan cümle yazmışsın. Sefix'e Allah kolaylık versin, böyle sakat cümlelerle uğraşıyor adam. Alkış kıyamet olsa yorumlar ne güzel olurdu.)

Sadece gökler, havada kalan kalın kan kokusunun dağılmasının ne kadar süreceğini biliyordu.

Ming Xiao alnını yerden ayırmamış, Yun Che'ye secde etmeye devam ediyordu. Tek bir kasını dahi oynatmaya cesaret edememişti. Diğerlerinin ayrılmasını isterken onun kalmasını istemişti. Yun Che ağzını açmadığı sürece tek bir kelime söylemeye cesaret edemezdi.

“Kuzey İlahi Bölgesi'nde üç kral alemi ve iki yüz üst kademe yıldız alemi vardır.” Yun Che devam etti. Sesi çok yumuşaktı ve sadece belli bir mesafeye kadar gitti. Sadece Ming Xiao ne dediğini duyabilirdi. “Her biri hakkında eksiksiz bir rapor istiyorum... Hepsi tam olmalı, anladın mı?”

“Ben... Anlıyorum.” Kral alemleri ve üst yıldız alemleri için onlar birer karıncadan farksızdı, tek bir bakışlarını dahi hak etmedikleri yerlerdi, bu yüzden Ming Xiao bunu merak etse de herhangi bir şey söylemeye cesaret edemedi.

“Öte yandan, bunun dışında senin için daha önemli bir görevim var.” Yun Che devam etti. “Orta yıldız alemlerinden üst yıldız alemlerine kadar bin yaşın altında olan ve İlahi Kral Alemi'nden daha yüksek bir yetişime sahip olan evlenmemiş kadınlar... Onların hakkındaki her şeyi istiyorum, isimlerini arka planlarını ve kaldıkları yeri... Her bir detayı bana bildireceksin.”

(FN: Tam adam oldu derken gözü yine karıya kıza dikti bu.)

“On beş günün var. Anlıyor musun!?”

“Evet... Kesinlikle yüce olanı hayal kırıklığına uğratmayacağım.” Ming Xiao ciddiyetle yemin etti.

İlahi Kral Alemi üstündeki yetişim... Yani en azından İlahi Egemen Alemi'nde bulunan biri olmalıydı! Dahası bin yaşından daha genç ve kadın olma şartı da vardı. Bütün Kuzey İlahi Bölgesi'nde böyle pek çok insan yoktu.

Yun Che'nin gereksinimlerine uyan kadınların her biri ilahi bölge boyunca ünlüydü, hepsi bir klanın başı olan Ming Xiao'nun bile bakmak için yeterli niteliklere sahip olmadığı göksel tanrıçalardı.

Yun Che'nin ona neden böyle bir emir verdiğini bilmiyordu ama sormaya cesaret edemedi.

Bununla birlikte Yun Che'nin ona böyle bir “önemli görev” vermesi aslında bir “onay” biçimiydi.

Ming Xiao'nun bedeni kan ve terle ıslanmıştı. Yun Che'nin kendisine emanet ettiği görevlerin tek bir kelimesini unutmaya cesaret edemedi.

Dokuz Büyük Mezhep gururla doluydu ancak burayı hayatlarıyla terk etmek için tüm onurlarını feda etmek zorunda kalmışlardı. Bugünden itibaren aniden inmiş olan bu şeytandan ne zaman kaçabileceklerini bilmiyorlardı ve bundan önce, kendilerini sadece kadere bırakıp teslim ediyorlardı.

Kalplerindeki dehşetin yanı sıra, sınırsız üzüntü hissettiler.

Ancak şu anda durum buydu.

En çılgın rüyalarında, gelecekte... Aslında o kadar da uzak olmayan bir gelecekte, Yun Che'nin ayaklarına ilk bakanlar, bu kölelik eyleminin hayatlarının en büyük onuru olacağını ve sonsuza dek sürmesini dileyeceklerini hayal edemezlerdi.

————

Soğuk Bulut Dağı savaşı doğu alemleri üzerinde gürlemeye devam eden tıpkı karanlık bir gök gürültüsü gibiydi.

Birkaç günün ardından Soğuk Bulut Dağlarının üzerinden şiddetli bir yağmur fırtınası geçti, ancak kanın kokusu ve görünümü aynı kalmaya devam etti. O andan itibaren, hiç kimse Soğuk Bulut Dağı'na yaklaşmaya cesaret edemedi ve onu uzaktan gördüklerinde, omurgalarından aşağı inen bir ürperti hissettiler.

Doğu Buz Ulusu da tamamen değişmişti.

Başlangıçta sadece Doğu Alemlerinde sıradan bir ülke olmuştu, ancak son birkaç gün içinde, Doğu Alemlerindeki tüm ülkeler ve büyük güçler onlara saygılarını sunmak için çabalamıştı. Onlara karşı bir miktar düşmanlık duyanlar, gece gündüz Doğu Buz Ulusu'na gitmek için seyahat ettiler... Doğu Buz Ulusu'nun geçmişte rahatsız etmeyi göze alamadığı büyük güçler bile acele ettiler ve Doğu Buz Hükümdarı'nı gördükleri an, ona saygılarını gösterdiler.

Son birkaç gün boyunca, Doğu Buz Hükümdarı bir rüya görmüş gibi hissetti.

Yun Che, Doğu Buz Ulusu'nda kalmayı seçmişti.

İnsanlar, Yun Che'nin geçmişi ve Doğu Buz Ulusu'yla olan ilişkisi hakkında temkinli bir şekilde daha fazla bilgi edinmeye çalışıyorlardı. Ama Doğu Buz Hükümdarı sadece başını sallamış ve acı bir gülümseme sunabilmişti... O bile Yun Che'nin geçmişini ve onun Doğu Buz Ulusu'nda kalma sebebini bilmiyordu.

Yun Che'nin büyük tehditleri altında yetmiş iki saat bile geçmeden, büyük mezheplerden sekizinin mezhep ustası bin beş yüz kilogram şeytan kristalini Yun Che'ye sunmak için kişisel olarak gelmiş ve kasalarını boşaltmaktan çekinmemişti.

Ölümcül Güneş Kılıç Alemi inanılmaz bir hızla yeni bir kılıç ustası seçmişti. Yeni kılıç ustası, ilk fırsatta Yun Che'ye iki bin beş yüz kilogram şeytan kristali sunmak için koşmuştu, ancak Yun Che'yi görmeyi dahi başaramamıştı.

Bir zamanlar Doğu Alemlerine hükmetmiş olan Dokuz Büyük Mezhep, en şiddetli ve acımasız şekilde öylece ortaya çıkmış biri tarafından ezilmişti ve Doğu Alemlerinin geleceği şimdi karanlık ve yoğun bir sis tabakasıyla bulutlanmıştı. Aynı zamanda herkes meselenin bu kadar büyüdükten sonra Alem Kralı'nın bundan haberdar olmayacağı gerçeğine de kendini inandırmak istemedi.

Doğu Harabeleri Alemi'nde, o gerçek hükümdardı.

Yun Che'nin Doğu Alemlerine hakim olmak gibi bir planı varsa dokuz mezhebin boyunlarına basması yeterli olmayacaktı. Alem Kralı tarafından kabul edilmesi çok daha mühim bir meseleydi.

Kimse Alem Kralı'nın şu anda ne düşündüğünü ya da ne yapacağını kestiremiyordu.

Ancak bundan önce, Yun Che'nin adı sadece Doğu Bölgesi'nde yaşayan insanların kalplerinde büyük korku uyandıracak uğursuz bir kelime haline gelmekle kalmamış, aynı zamanda Doğu Harabeleri Alemi'nin tamamına hızla yayılan bir isim olmuştu.

Ne de olsa bu orta yıldız aleminde onuncu seviyede bulunan iki İlahi Kralı öldürebilecek biri kesinlikle tüm alemi sarsabilecek bir varlıktı.

Zaman yavaş yavaş aktı, görünüşte nihayet Doğu Alemleri sakin havasına geri dönmüştü. Yun Che bu süre içinde bir kez dahi görünmemişti. Her gününü Ebedi Karanlığın Felaketi'ne harcıyordu. Jie Yuan'ın kanını bedeniyle sessizce birleştirirken İblis İmparatoru'nun Sanatı'nı yetiştiriyordu.

Jie Yuan'ın kanını birleştirme sürecinde, bir gerçek iblisinkine daha yakın hale gelen sadece onun gücü değildi, bedeni ve ruhu bile aynı dönüşümden geçiyordu.

Sadece birkaç kısa hafta olmasına rağmen karanlık, onun mevcudiyetini bulanıklıktan arındırmış gibiydi. Bu tür bir ilerlemeyi Jie Yuan bile görecek olsaydı şok olurdu ama Yun Che hala bunun yeterli olmadığını hissediyordu.

Belki de bir başkası için on bin yıl içinde Ebedi Karanlığın Felaketi'ni tamamen geliştirebilmek, hayal etmeye bile cesaret edemedikleri ilahi bir mucizeydi. Ama Yun Che için bin... Hayır, yüz yıl bile çok uzun bir süreydi!

Tüm Soğuk Bulut Dağı'na taze kan yağdırması, kalbindeki öfkeyi şiddetli bir şekilde açığa vurmasıydı... Ancak öfkesini bu şekilde açığa vursa da kalbindeki nefret ve öfke biraz bile azalmamıştı.

Çünkü Doğu İlahi Bölgesi yerine yalnızca küçük Soğuk Bulut Dağı'nı kanla yıkamıştı!

Dongfang Hanwei sessizce Yun Che'nin gece gündüz zaman geçirdiği yetişim odasının önünde durdu ve orayı terk etmeye cesaret edemedi. Yun Che'nin talimatlarına hemen uyacaktı. Eğer Yun Che bir şey söylemezse, onu rahatsız etmeye cesaret edemezdi.

Sessizce orada dururken, Yun Che'nin varlığını hafifçe hissediyordu. Dongfang Hanwei'nin güzel gözleri şaşkınlık ve çaresizlikle doluydu. Herkes Yun Che'nin Doğu Buz Ulusu'yla derin bir ilişkisi olduğuna ikna olmuştu ama o böyle bir şeyin hiç var olmadığını çok iyi biliyordu. Bu yerde kalmasının tek nedeni, rastlantısal olarak seçtiği bir yer olmasıydı.

Bu yüzden Doğu Buz Ulusu'nun kaderi onun için hiçbir zaman önem taşımamıştı.

BOOOM!

Aniden uzaktan, kraliyet şehrinin kapılarının olduğu taraftan düzensiz bir patlama sesi geldi. Rüyalara dalmış Dongfang Hanwei aniden sarsıldı. Patlamadan sonra şiddetle büyüyen kaos sesleri her yönden gelmeye başladı.

“Tam olarak neler oluyor!?” Dongfang Hanwei hızla ses iletim yeşimine sarılmasına rağmen duyduğu tek şey ölen insanların feryatlarıydı.

Dongfang Hanwei'nin ifadesi şoktan dolayı dramatik bir şekilde değişti. Şu anda, Doğu Alemlerinde hiç kimse Yun Che'nin Doğu Buz Kraliyet Şehri'nde olduğunu bilmiyordu, ancak birisi aslında kendi yolunu zorlamaya ve ayrım gözetmeden öldürmeye cesaret etmişti. Yoksa bu...

Alem Kralı'nın emrindeki biri mi geldi!?

BOOOM!

Başka bir patlama yankılandı ve tüm kraliyet şehrinin titremesine neden oldu... Dongfang Hanwei'nin ifadesi tekrar değişti. Yetişimi sığ olmasına rağmen şehir kapılarının olduğu yerden yayılan korkunç ruhsal baskıyı hala hissedebiliyordu.

Mesafeden gelen korkunç baskının ruhunun üzerindeki etkisi azımsanmayacak derecede büyük bir boyuttaydı. Bu, o zamanlar Soğuk Bulut Dağı'nda Yun Che'nin kızıl kaynak enerjisinden yayılan ruhsal baskıdan daha aşağı değildi!

Dongfang Hanwei hızla Yun Che'nin bulunduğu odaya doğru döndü ve yetişim odasının içindeki Yun Che'nin sırlanmış kapısına yaklaştı. Bariyeri kaldırdığı gibi kapıları açtı ve başka bir şeyi umursamadı. Endişeli bir sesle bağırdı, “Kıdemli Yun, Alem Kralı'nın emrindeki biri... Muhtemelen Alem Kralı'nın emrindeki biri geldi!”

Aniden siyah bir parlamayla Yun Che tıpkı bir hayalet gibi odadan dışarıya çıktı. Dongfang Hanwei'nin yumuşak göğüsleri, onunla çarpıştığı sırada Yun Che'nin göğsüne bastırdı. Kolları refleksif olarak göğsünü kapattı ve geriye doğru sarsıldı.

Yun Che başını kaldırdı ve şehir kapılarına doğru baktı. Aynı anda hem tanıdık hem de yabancı görünen bir aura hissettiğinde, gözleri yavaş yavaş daralmaya başladı.