Çevirmen : Clumsy 

Bai Xiaochun’un beti benzi tamamen atmıştı ve sebep yalnızca yetişim basamağının etkilenişi değildi, hissettiği korkunun da payı vardı. Çünkü alanda toplanan birkaç yüz kişilik içerisinde birkaç Ruhun Başlangıç yetişimcisi de vardı. Bu Bai Xiaochun’un kaskatı kesilmesine yol açmıştı.

Fakat tam geri çekilmeye başlamışken kalabalığın içerisinde tanıdığı birilerine denk geldi.

“Zhao Long… Usta Tanrı-Kahin…” O ikili de aynı diğerleri gibi kana bulanmış tavşanlara vahşi bir delilikle bakmaktaydı.

Bu noktada Bai Xiaochun ne yapacağı konusunda ciddi bir mücadeleye başladı.

“Zhao Long yıllardır sadık ve iyi bir takipçim. Zamanında savaş alanında kaldığımda bana yetişmek için çok uğraşmıştı…” Bai Xiaochun’un gözleri yavaş ama emin adımlarla kanlanmaya başlıyordu.

“Usta Tanrı-Kahini de hem Dao koruyucum olmaya zorladım hem de askere aldım. Bu ikisinin bugün yüzleştiği sıkıntının tek sebebi benim…” Bai Xiaochun doğru düzgün nefes alamayacak hale gelmişti. Gözleri tamamen kan çanağına dönmüştü ama hala korkuyordu! Ölme düşüncesinin verdiği dehşet tamamıyla boğucuydu.

Önündeki alanın ekstrem bir tehlike barındırdığı kesindi. Eğer şu anda dönüp buradan ayrılırsa muhtemelen güvenle uzaklaşabilirdi. Ama meydana adım atarsa başına bir felaket gelip gelmeyeceğini kim bilebilirdi ki?

O kararsızlığıyla boğuşurken iki yanında iki kişi varmış da biri onu arkadaşlarını kurtarmaya, biri de canını kurtarıp kaçmaya ikna etmeye çalışıyor gibiydi.

Bai Xiaochun yıllar önceki Luochen Klanı vakasını düşünmeden edememişti. Şartlar tam olarak aynı olmasa da benzediği kesindi…

O düşünedururken mumların üzerindeki alevler ansızın delice dans etti ve meydandaki birkaç yüz yetişimci delice bağırışlar eşliğinde kana bulanmış tavşan dolu tabaklara koşturdu. Onların gördüğü şey kana bulanmış tavşanlar değil, yetişimlerini arttıracak, onları sonsuza dek yaşatacak veya bu tarz katkılar sağlayacak farklı harika şeylerdi.

Kısacık bir sürede hepsi deliye dönmüş, bir kana bulanmış tavşan kapmak için birbirleriyle çarpışmaya bile başlamışlardı. Eline bir tavşan geçirebilen kocaman bir ısırık alıyor, sonra da deli gibi gülüyordu.

Tavşanlardan alamayanlarsa öfkesine kapılıp tavşanını çalabileceği birini arıyordu. Önünde sergilenen bu manzara Bai Xiaochun’u korku ve dehşetle tir tir titrer hale getirmişti!

Ayrıca bir dış gözlemci olarak hızlıca fark edebildiği üzere aslında hiç kimse kana bulanmış tavşanları yemiyordu! Onun varsayımına göre tavşanlar gerçek değildi. Yani meydandakiler bir hiç uğruna mücadele ediyordu!

Dahası, tavşanları yediğine inananlar aslında kendi ellerini yiyordu!!

Kimileri çoktan parmaklarını parçalamış, dört bir yana kan sıçratmaya başlamıştı. Ve hala tatmin olmuş değillerdi! Tam bir delilikle avuçlarına geçmişler, ta bileklerine dek hapur hupur yemişlerdi!

Hatta kimileri dirseklerine doğru devam etmiş ve keyif dolu ifadeleri tüm bu süreç boyunca değişmemişti…

‘Kana bulanmış tavşanlardan’ bir tane kapamayanlarsa kapanların ellerini ve kollarını yakalamak için delicesine uğraşmaktaydı. Her tarafta şiddetli bir mücadele başlamıştı.

Kimileri büyülü saldırılarla doğranıyor, etleri ve kanları fışkırıyor, diğerleriyse onları biriktirip ziyafet çekiyordu…

Tüm bunlar yaşanırken iki devasa mumun alevleri dans ediyor ve şarkı söyleyen bir kadın sesi işitiliyordu…

“Yiyin yiyin… Lezzetli, değil mi...?”

Bai Xiaochun zihnine sayısız yıldırım düşmüş gibi hissediyor, önündeki dehşet karşısında fark edilir şekilde titriyordu!!

İşte o sırada Usta Tanrı-Kahinin en sonunda bir ‘kana bulanmış tavşan’ alarak kükrercesine bir kahkaha eşliğinde ellerini ağzına yaklaştırdığını fark etti. Henüz ödüle ulaşamamış olan Zhao Long ise diğer yetişimcilerden birinin cesedi uğruna mücadele vermekteydi…

O anda Bai Xiaochun’un tereddüdü ortadan kalktı. Kan çanağına dönen gözlerle kararını vermişti. Tedbiri elden bırakarak bir adım öne çıktı.

Ayağı harekete geçer geçmez etrafındaki her şey yavaşladı. Aynı anda frijit qi’si tüm alanı doldurdu. Bir an sonra inanılmaz bir hız ve frijit alanı ışınlanmasının verdiği güçle doğruca Usta Tanrı-Kahinin önünde belirdi. Ve hiç tereddüt etmeden ağzına girmekte olan elini yakalayıp geri çekerek, “Usta Tanrı-Kahin, uyan!!” diye bağırdı.

Bir çat sesiyle birlikte Usta Tanrı-Kahinin dişleri havada birleşti. Ardından bakışlarını Bai Xiaochun’a çevirerek bağırdı; ona müdahale eden kişiyi bir düşmandan farklı görmediği ortadaydı.

Usta Tanrı-Kahinin eli bir büyü hareketiyle bulanıklaşarak Bai Xiaochun’a uzandı. Aynı anda kuduz bir köpek gibi Bai Xiaochun’un tuttuğu eli ısırmaya çalıştı.

Bai Xiaochun cesetlerden birini çekiştirerek delice kahkahalar atan Zhao Long’a baktı. Ne yazık ki Bai Xiaochun’un görüşü bulanıklaşmaya başlamıştı. Hatta gözünün önündeki kana bulanmış tavşanlar yavaşça Sonsuza Dek Yaşa-Asla Ölme Hapına dönüşmeye başlıyordu!

Hapları görmek bile zihnini bulandırmaya yetmişti. Ama zihnini arındırmak için çabucak dilini ısırdı. Alandaki frijit qi’nin silinmeye başlaması zamanının çok kısıtlı olduğunu anlatıyordu.

“Lanet olsun!” diye bağırarak sol eliyle Usta Tanrı-Kahini boğazından yakaladı. Onu tüm mücadelesine rağmen sımsıkı tutarak kanlı etten bir lokma almakta olan Zhao Long’a koşturdu ve onu da kavradı. Sonra da tünelin ağzına doğru aceleyle harekete geçti.

Ansızın mumların alevlerinden ruh ürpertici çığlıklar yükseldi ve iki kadın ortaya çıktı. Birebir aynı görünen orta yaşlı ve karman çorman saçlı kadınların ikisi de doğruca Bai Xiaochun’a bakmaktaydı.

“Ne cüretle bizim işimize karışırsın! Kurban ritüelimizi bozdun, bu yüzden buradan canlı çıkmayacaksın!!”

Bai Xiaochun bu sözlerin karşısında ürperdi. Kafasını çevirdiğinde gördüğü tek şey Sonsuza Dek Yaşa-Asla Ölme Hapı yığınları olmaya başlamıştı.

“Sonsuz yaşam… sonsuz yaşam…” Tam deliliğe kapılmak üzereyken Altın Özündeki İrade Gücünün ufacık bir zerresi hareketlendi.

İrade Gücü zihnine kara dökülen kaynar su gibi dökülürken gördüğü illüzyonlar ortadan kalktı ve frijit qi’sinin yüzde sekseninden fazlasının mumlar tarafından eritilmiş olduğunu fark etti.

Frijit qi tamamen eridiğinde ışınlanamayacak hale gelecek ve kaçmak için sadece beden gücüne mahkum olacak, o da yeterli olmayacaktı…

Bu noktada etraftaki pek çok yetişimci Bai Xiaochun’u fark etmiş ve onu elde edilecek güzel bir şey olarak görmeye başlamıştı! Hızlıca dönüyor ve ona yöneliyorlardı.

Bai Xiaochun kükreyerek elde edebileceği tüm güce başvurdu ve frijit qi’siyle ışınlandı. Qi dağılırken de alanın tam köşesinde belirerek en yakın tünel girişine daldı.

Omzunun üzerinden baktığında mum alevlerinde süzülen iki kadının kendisine doğru bağırmakta olduğunu gördü.

“Öylece kaçabileceğini mi sandın?” diyen kadınlar bir anda Xiaochun’a doğru havalanmıştı.

Onlar tam hızla uçarken farklı bir tünelde dalgalanan havayla birlikte Gongsun Wan’er açığa çıktı. Ve sağ elini iki kadının önünde şiddetle salladı.

“Defolun gidin! Ne cüretle benimkilerden birine bulaşırsınız!”

İki kadın acınası çığlıklar koyuverdi. Gongsun Wan’er’in elini sallayışında ufacık bir büyü gücü dahi olmasa da iki kadın her an silinebilecekmiş gibi titreşmişti. Aynı zamanda suratlarına da beklenmedik bir şok ve dehşet yerleşmişti.

Ardından ikisi de bir milim dahi kımıldamaya cesaret edemeyerek secde etmeye başladı.

“Kurban ritüelinize geri dönün.” dedi Gongsun Wan’er soğukkanlılıkla. “Ve bundan böyle kendi işinize bakın.” Konuşurken gözlerindeki ikinci gözbebekleri gizemli ışıklar saçmıştı.

İki kadını korkudan tir tir titreterek mumlarına geri döndüren şey de tam olarak o ışıklardı.

#Şekerim sayesinde arkamız sağlam, her türlü beladan kurtulabiliyoruz  
Yalnız burası cidden korkunçtu. Herkes en çok arzuladığı şey zannederek kendi bedenini yedi falan. Neyse ki bizimkiler son anda kurtuldu, kahraman kaplumbağamız imdatlarına yetişti!
Daha ne çılgınlıklarla karşılaşacağımızı çok merak ediyorum. Hadi okumaya devam!