Çevirmen : Clumsy 

Ani, yoğun gümbürtü hem yaşlı adam hem de Bai Xiaochun için oldukça ürkütücü olmuştu. Alandaki diğer ruh yetişimcileri ve vahşilerden bahsetmeye dahi gerek yoktu. Henüz hiç kimse tepki veremeden kraterden yeri göğü sarsıcı bir şok dalgası yayılmıştı.

Sonucunda yetişim basamağından bağımsız olarak herkes şiddetle geriye fırlatıldı. Hatta Kuruluş Kadrosundaki bazı kişiler paramparça olmuş ve ruhları bile bu süreçte yok edilmişti.

Bai Xiaochun soluk soluğa kalmıştı, geri kalanlarsa iliklerine dek sarsılmış vaziyetteydi.

“Ne oluyor!?”

“Önce dağ parçalanıp krater oluştu, şimdi de krater parçalanıyor. Bu…”

“Sakın bana dünyaya güçlü bir büyülü hazine geliyor demeyin!!”

Şaşkınlık nidaları yükselirken kraterden yalnızca ruhları etkileyen bir yerçekimi kuvveti yükseldi. Tüm ruhlar titreyerek kratere geri çekilmeye başlamıştı.

Aynı zamanda Bai Xiaochun’un zihnini ürpertecek şok edicilikte bir güç barındıran kükremeler yükselmekteydi.

Yaşlı adam hariç herkes benzer tepkiler veriyordu. Oysa gözlerine inanamamış, hatta heyecandan tir tir titremeye başlamıştı.

“Bu… bu…”  Adam henüz cümlesini bitirememişken yeni bir yoğun gümbürtü daha işitildi ve buna havaya atılan beyaz bir sis öbeği eşlik etti. Öbeğin içerisinde göğe yükselmeye çalışan altın rengi bir varlığın bulanıklığı belli belirsiz seçiliyordu!

Yalnızca bir an sonraysa sisteki altın varlık netleşti, bu varlık altın bir timsahın ta kendisiydi!

Aynı anda metal tipinde bir aura da patlak verdi ve dalgalanmalar hem Bai Xiaochun hem de diğerleri tarafından anında tanındı.

“Bir deva yaratığı ruhu!!” Vahşiler ve ruh yetişimcileri şaşkınlık çığlıkları atmaya başlamış, gözleri delilik ve açgözlülükle yanıp tutuşmuştu. Tabii ki sadece Kuruluş Kadrosunda olanlar buna layık olmadıklarını bilerek hayatta kalmak adına geri çekilmeye başlamıştı.

Öz Formasyondakilerse zevkten dört köşeydi. Yaban Arazilerin güçlü uzmanları olarak doğal düzenin savaşmak olduğu bir mekânda yaşıyorlardı. Her ödül bir risk gerektirirdi ve mücadele bu insanların esas içgüdüsüydü.

Deva yaratığı ruhları nadir bulunurdu, kimileri hayatları boyunca bir tanesine dahi denk gelmezdi. Birini görmek bile büyük bir talihti.

Haliyle yaratığın aniden ve beklenmedik şekilde belirişi herkesi beklentiden deliye döndürmüştü.

Ve her biri hiç tereddüt etmeden altın timsaha doğru harekete geçmekteydi!

Altın timsah pek zekâsı olmamasına, yeni doğmuş oluşuna ve kafa karışıklığına rağmen koca bir grubun ele geçirme arzusuyla kendisine yüklendiğini hızlıca anlamıştı.

Bu esnada bazı Öz Formasyon ruh yetişimcisi ve vahşileri birbirleriyle çarpışmaya başlamıştı. Büyük bir kısmının aynı organizasyondan olduğu barizdi ve onlar, başıboş olanlara karşı takım olmuştu.

Öz Formasyonun büyük çemberindeki üçlü rakipsiz sayılırdı ve deva yaratığı ruhuna giderek yaklaşıyorlardı. Ruh henüz tamamen kendine gelememiş olsa da içgüdüleri sağlamdı ve çabucak geri çekilmeye başladı.

Bu esnada Bai Xiaochun’un gözleri irileşmiş, aklı bulanmıştı. Onun elinde deva ruhları vardı ama bir deva yaratığı ruhunu ilk defa görüyordu. Deva ruhlarına nazaran daha sık görülüyor olmalarına rağmen değerleri astronomikti ve onun karşılığında tümgeneralliğe terfi için gereken miktarın yüzde otuz kadarını elde edebilirdi.

Bu yüzden heyecanının anında deliliğe çevrilmesi şaşırtıcı olmasa gerekti.

“O bana ait!!” diye kükreyerek deva yaratığı ruhuna doğru tam hızla atıldı. Göz açıp kapayıncaya dek ruh yetişimcileri kalabalığına katılmış, parmağını şaklatarak gücüyle insanları yolundan dağıtmıştı.

Aslında ruhsal enerji kullanıyor olsa da maske bunu ruh gücü gibi gösteriyor, gerçek hakkında hiçbir ipucu vermiyordu. Gücünün hedefi olan ruh yetişimcileri çığlıklar eşliğinde, ağızlarından sıçrayan kanlarla Bai Xiaochun’a dehşet dolu bakışlar atıyordu.

Bai Xiaochun bir ejderha gibiydi, ilerlerken hiçbir şeyini esirgemiyordu. Aksi istikamette kaçmakta olmasına rağmen deva yaratığı ruhunun dibine ulaşmayı başarmıştı. Fakat ruh onu fark ediyor gibi bile görünmüyordu.

Bai Xiaochun bundan son derece hoşnut kalarak ve yaratığın kendisini maske sayesinde görmediğinin farkında olarak içten bir kahkaha patlattı, sonra da ruhu yakalamak için elini uzattı. Fakat o anda yaşlı ruh yetişimcisi deliler gibi bağırdı: “Emrime kulak asın ve şu maymunu engelleyin! O ruhu Dev Hayalet Krala bir ödül olarak vermek istiyorum!” 

Tepesi atan yaşlı adam iki elli bir büyü hareketi gerçekleştirdi. Aynı zamanda komutası altındakiler de pervasızca hücuma geçerek, delilikten kızaran gözlerle Bai Xiaochun’un yoluna çıktı.

Onu aşkın kişinin ortak saldırısı söz konusuydu ve bu kişilerin ikisi Öz Formasyonun büyük çemberinde, dördü son evresinde, kalanlarsa başlangıç ve orta evrelerdeydi.

Fakat buna rağmen Bai Xiaochun’a denk değillerdi ve ilerleyişini engellemeleri mümkün olmamıştı. Yine de çılgınca hücumları deva yaratığı ruhunu ürkütmeye yaramıştı.

Bai Xiaochun’u göremese de diğerlerini görebilen ruh anında kaçmaya başlamıştı. Sonuç olarak Bai Xiaochun'un eli boşluğu yakaladı ve hemen ardından onu aşkın yetişimcinin ilahi kabiliyetleriyle büyü tekniklerinin hedefi oldu.

Sarsılmış ama yara almamış, ne olursa olsun deva yaratığı ruhunun kaçışını izlemekten başka bir şey yapamamıştı. O esnada yaşlı ruh yetişimcisi ruhları yakalamak adına tasarlanmış bir büyülü hazine olan parlak kırmızı bir küre fırlattı. Küre elinden çıkar çıkmaz kocaman bir ağa dönüşerek kaçmakta olan deva yaratığı ruhunu güzelce sarmaladı.

Tepesi atan Bai Xiaochun ise Frijit Abidesi gücü salarak on Öz Formasyon ruh yetişimcisine gönderdi.

Yetişimciler kaşla göz arasında cansız buz heykellere dönerken tam 30,000 metrelik alan donuk bir araziye döndü!

Yaşlı adamın aklı çıkmıştı. Bai Xiaochun’un bu kadar korkunç olacağını nereden bilecekti ki? Bu kriz anında elinden gelen tek şey ağı kavramak ve elini kafasının tepesine vurarak dev bir hayalet heykeli belirtmek oldu.

İki boynuzlu, yeşil tenli ve teninden sayısız kinci ruh fışkıran bir hayalet heykeliydi. Hem eşsiz bir gaddarlıkta görünüyor hem de korkunç bir beden kuvveti yayıyordu. Gözleriyse yeraltından tırmanıp gelmişçesine kıpkırmızı ışıldıyordu! Bu heykel efsanelerde tarif edilen, çılgın hayaletleri aşan bir şeydi. Bir dev hayaletti!

Heykel yeşil ışıklar yayıyor, uğursuz, öldürücü aurasıysa Deva Alemine dair dalgalanmalar barındırıyordu.

Bai Xiaochun’un Frijit Abidesi alanı bu öldürücü aura yüzünden anında yavaşlamış, yaşlı adama deva yaratığı ruhuyla birlikte kaçacak zaman kazandırılmıştı.

Buna rağmen buz kaplanmış ve kan öksürmeye başlamıştı. Kanının ve iç organlarının negatif etkilendiği barizdi. Yine de şu şekilde bağırmayı başardı: “Ben Marquis Lan’ın yedinci çırağı, Dev Hayalet Kralın doğrudan astıyım! Burada bir görevim var! Ne cüretle bana zarar verirsin!!” 

Yaşlı adam içerisinde bulunduğu tehlikenin de Bai Xiaochun’un öfkesinin de farkındaydı. İçten içe tir tir titreyerek dev hayalet heykelini işaret etmiş ve heykel kuvvetle gümbürdemeye başlamıştı. Ardından içerisinden elli gölgemsi figür çıktı ve hepsi de birer vahşi deve dönüştü. İfadesiz suratlı ve parlak kırmızı gözlü devler hızla uzayarak 30ar metreye ulaştı. Beden gücü dalgalanmaları Öz Formasyonda olduklarını gösteriyordu.

En şok edici olansa hepsinin dev hayalet imgeleri işli zırhlar giyiyor oluşuydu! Bu zırh onları normalden de güçlü kılıyordu. Ayrıca yaşlı adamı korumak için formasyon almışlardı!

Sayelerinde frijit qi’den korunan yaşlı adam rahat bir nefes alarak hızla uzaklaşmaya başladı, hatta gözlerinde titreşen bir nebze öldürme güdüsüyle arkasını dönüp Bai Xiaochun’a bakmayı da ihmal etmedi.

#Bizimkinin şanslı olmasına alışkın olduğumuz için kesin ruhu alır, bir güzel cebe atar demiştim. Elinden çalıp gitmelerini beklemiyordum valla. Kimmiş, neyin nesiymiş bu dev hayalet kralı acaba? Yaban Araziler hakkında daha bilmediğimiz ve görebileceğimiz öyle çok şey var ki... Tabii benim en merak ettiğim bizimkiyle irtibat kuran ve maskeyi gönderen grup. Keşke onlarla bir karşılaşabilsek... 
Hadi okumaya devam!