Çevirmen : Clumsy 

Bai Xiaochun Bai Lin’in sözlerini idrak etmekte, hiç değilse amacını anlamakta zorlanıyordu. Fakat elinden öylece durup dinlemekten başka bir şey gelmezdi.

“Beş lejyonun da bir generali ve on tümgenerali var.” diyen Bai Lin devam etti. “Her tümgeneralin altında on albay var, onların altında da teğmenler ve yüzbaşılar!  

“Ben Deri Yüzücülerin şu anki generaliyim.” Bai Lin Bai Xiaochun’a bakıyordu ve bakışları daha da keskinleşmişti. “Ben lafı geveleyecek tipte bir adam değilim. Sözlerimi doğrudan söylemeyi severim ve ne söylediklerimden farklı bir şeyi kastetmem. Tuhaf bir kişiliğim vardır. Kimileri saatimin saatime uymadığını söyler, kimileriyse kana susamış olduğumu.

“Yine kimileri bir gün mutlaka deva olacağımı söyler, kimileri de doğuştan gelen inanılmaz yeteneklerimden bahseder. İnsanlar bana zeki der ve strateji ile taktikler konusunda derin bir anlayışım olduğu söylenir. Bu tarz bir sürü söylem var.

“Bunlardan hoşnut değilim. Bunları duymakla ilgilenmiyorum ve doğrusu insanlardan duymak istediğim tek bir şey var. Onun ne olduğunu biliyor musun?”

Bai Xiaochun, Bai Lin’in bu boş konuşmalarının bayağı garip olduğunu itiraf etmeliydi. Adam aklına ne gelirse rastgele söylüyor gibiydi. Mesela az önce söyledikleriyle şu anda söyledikleri arasında en ufak bir ilişki yoktu.  

Bu yüzden Bai Xiaochun öylece durup gözlerini kırpıştırmaya devam etmiş ve en sonunda Bai Lin’in kaşları çatılmıştı.

“Sana bir soru sordum. İnsanlardan ne duymak istediğimi biliyor musun?” Gözlerindeki bakış Bai Xiaochun’dan bir yanıt beklediğini anlatıyordu.

“Umm... hayır?” diyen Bai Xiaochun, bu Bai Lin de cidden tuhaf bir herif diye düşünüyordu.

Bai Lin gözlerinde soğuk ışıklar titreşerek karşılık verdi: “Bilirsin, insanların yarım ağızla bir şeyler söylemesinden nefret ederim!”

Bai Xiaochun içten içe lanetler okusa da Bai Lin’in yetişimi kendisininkinden çok daha yüksek olduğu için seçim şansı yoktu. Bu yüzden suratına derin düşüncelere dalmış gibi bir ifade yerleştirdi. Ve uzunca bir süreden sonra uyluğuna tokadı geçirerek ışıldayan gözlerle şöyle dedi: “Biliyorum! Kıdemlim, ileride insanların arkalarına dönüp de bir zamanlar Bai Lin isimli bir yetişimci vardı, ordularına liderlik ederek tüm yaratımları aştı ve ömrü boyunca Büyük Seti korudu demelerini istiyorsunuz!” Bai Xiaochun bunun kusursuz bir övgü olduğu kanaatindeydi ve tam kendisiyle gurur duymaya başlayacakken Bai Lin’in ifadesinin sertleştiğini fark etti.

“Yanlış!” diyen Bai Lin kollarını sıvadı, gözleri ışıldamaya başlamıştı. “İnsanların Bai Lin’in harika bir dedesi olduğundan bahsetmesi hoşuma gidiyor. Çünkü babamın babası Yıldızlı Gök Dao Polarite Tarikatının yarı tanrı başpapazından sonraki en önemli kişi. O… bir deva ulu kıdemlisi!

“Peki bu ne anlama geliyor? Koca Yıldızlı Gök Dao Polarite Tarikatında hiç kimsenin beni kışkırtmaya cüret edemeyeceği anlamına geliyor! Ayrıca ben de insanları gönlümce kışkırtmakta özgürüm! Bundan da öte, Büyük Set Şehrindeki herkese ve her şeye hükmedebilirim! Dahası Deri Yüzücülerin de sırtlarını yaslayabilecekleri şok edici bir destekçileri var. Deri Yüzücülerin generali olduğum günden bu yana dilediğim her şeye erişebildim. Bir eksiğim olduğunda tarikattan istemem yeterliydi!

“Söylemek istediğim şey özetle şu, Deri Yüzücülere katıldıktan sonra Deva Alemi Kıdemlisi Chen dışında bu şehirde benden daha güçlü biriyle karşılaşamayacaksın!” Bu sözlerle Bai Xiaochun’a havalı bakışlar attı. “Anlaşıldı mı?!”

“Ahh… hı hı…” diyen Bai Xiaochun Bai Lin’e şaşkın bir şekilde bakakalmıştı. En sonunda generalin buraya gelme amacının yalnızca ailesiyle gösteriş yapmak olduğunu anlamıştı… Tabii ki bu durumla kendisinin sık sık yaptığı gösterişler arasında pek bir fark yoktu…  

Kıdemli Chen derken kastettiği kişinin Chen Yueshan’ın babası olan üç gözlü Chen Hetian olduğundan da haberdardı.

Bai Lin onaylayıcı bir şekilde başını salladı. İki yanındaki Ruhun Başlangıç uzmanlarının suratlarıysa tamamen ifadesizdi, Bai Lin’in kişiliğine ve konuşmalarına çoktan alışmış gibi bir halleri vardı.

Bai Lin son derece ciddi bir şekilde devam etti: “Peki, artık insanlardan ne duymak istediğimi anladığına göre benimle çalıştığın sürece tüm ihtiyaçlarının giderileceğini de anlamışsındır. Ve senden ne istediğimi de anlamış olmalısın! Senden hizmet istiyorum!!” Bu noktada gözleri tutkuyla ışıldamaya başlamıştı.

“Lejyonumuz için çalışmanı, vahşileri öldürmeni, kinci ruhları mağlup etmeni ve bize yeni görevleri başarıyla sonuçlandırmamız için yardım etmeni istiyorum!

“Seni Deri Yüzücülere alma sebebim bu. İlaç yapımı konusunda sıkı çalışmanı istiyorum. Büyük Setteki mücadelemize yardımı dokunacak ilaçlar yapacaksın. Bunu yaptığın sürece Büyük Set Şehrinde istediğin her şeye sahip olabilirsin. Hatta senin için tarikatta da değişiklikler yapabilirim.

“Mesela Yıldızlı Gök Dao Polarite Tarikatına daha çok Nehre Meydan Okuyan Tarikat yetişimcisinin katılabilmesini ister misin?

“Rehine statünün kaldırılmasını ister misin?

“Ben bunu şahsen yapamasam da büyükbabam yapabilir. Beklediğim tek karşılık askeri hizmetlerin!

“Bu yüzden, Bai Xiaochun, senden daha önce kullandığın haptan üretmeni istiyorum. Ondan bir sürü istiyorum. Ne kadar çok, o kadar iyi. Ve mümkünse onları daha da güçlendirmeni istiyorum!” 

Genel anlamda güçlü ailelerin çocuklarından korkmaya gerek yoktu. Ama doğuştan yeteneklilerden korkulurdu. Ve hırslı olanları daha da korkutucuydu. En korkuncu onlardı…  

Bai Xiaochun Bai Lin’den biraz etkilenmişti. Fakat Bai soyadını paylaşırken Bai Lin’in bu kadar güçlü bir destekçisinin olup da kendisinin olmaması azıcık sinir bozucuydu.

Tabii ki Bai Lin’in bu talepte bulunmasını bekliyordu. Ayrıca ilaç yaparken başına gelenleri düşününce muhtemelen bu olasılıktan bahsetmenin de iyi olacağında karar kılmıştı.

Bahsetmez ve kötü bir şey olursa Bai Lin’in bir sonraki görüşmelerinde öfkeli olacağı kesindi.

Burası canı ne isterse yapacağı Nehre Meydan Okuyan Tarikat değildi. Du Lingfei’nin güvenliğini sağlıyor olduğu Yıldızlı Gök Dao Polarite Tarikatı da değildi.

Savaşın ön cephesinde olduğunu biliyordu. Büyük Setin ötesinde ne kadar cinayet olduğunu görmüştü, tüm şehri dolduran öldürücü aurayı da hissedebiliyordu. Bir felaket doğurduğu takdirde zavallı küçük canını elinde tutmakta zorlanacağını ve şehirden kaçmaktan başka şansı kalmayacağını hayal edebiliyordu.

Bu yüzden Bai Lin’e derin ve çok ciddi bir bakış attı.

“General, sizin için kesinlikle pek çok Ruh Yaklaştırma Hapı üretebilirim. Hiç sorun değil. Fakat o hapı ben icat ettim ve üretim süreci esnasında doğabilecek istikrarsızlıklara aşinayım. Dürüst olmak gerekirse ben bile o şeylerin neden yaşandığını açıklayamıyorum.”

Biraz gergin olsa da gerçeği gizlemek istemeyerek devam etti: “Daha güçlü Ruh Yaklaştırma Hapları istiyorsanız daha çok araştırma ve deney yapmam gerekecek. Yapamam demiyorum ama çok genç olduğum günlerden bu yana her ilaç yapışımda büyük olaylara sebebiyet verdiğimi belirtmek zorundayım…”

“Önemi yok.” diyen Bai Lin elini salladı. “İlaç yaparken ne terslik çıkabilir ki?”

“Ciddiyim, General.” dedi Bai Xiaochun temkinli bir şekilde. “Ruh Akımı Tarikatındaki bir seferimde tüm tarikatın üzerine asit yağmuru yağdırdım. Bir sürü kişinin kıyafetleri eridi… Bir başka seferde bir sürü hayvanı mutasyona uğrattım. Ne kadar korkunç olduğunu hayal dahi edemezsiniz.

“Yine başka bir seferde gökten tüm mağaramı yok edecek yıldırımlar indirdim… Sonra 10,000 Yılan Vadisindeki tüm yılanları isyan ettirdim ve benim yüzümden tarikatı işgal ettiler.” Bai Lin’in arkasındaki iki Ruhun Başlangıç uzmanının bakışları biraz korku dolmuştu.

Bai Lin ise anlık bir tereddütten sonra bir kez daha sorun yok dercesine elini salladı. “Bunlar ufak problemler. Kimsenin canı yanmamış ki!” 

Biraz utanmış görünen Bai Xiaochun devam etti: “Daha bitirmedim…

“Umm… Kan Akımı Tarikatındayken fırınlarım sürekli patlayıp duruyordu… ve bir defasında dağdaki herkese ölümcüle yakın bir ishal veren bir duman ürettim… İnsanlara türlü türlü halüsinasyonlar gördüren Fantezi Hapımdan bahsetmiyorum bile… Oh, doğru ya. Bir defasında da neredeyse tüm kutsal dağı patlatacaktım…”

Ruhun Başlangıç uzmanları aslında ordunun tümgenerallerindendi ama onlar bile korkudan tir tir titremeye başlamıştı. Bai Xiaochun’un canlı tarifleri nasıl bakarlarsa baksınlar kulağa felaketten farksız geliyordu…

En kötüsüyse Bai Xiaochun’un yalan söylemediğini görebiliyor olmalarıydı… Gerçekten de ilaç üretiminin sonuçlarını anlatıyordu.

Bai Lin’in gözkapakları bir nebze seğirmiş, uzun süreli bir tereddüde düşmüştü. Fakat en sonunda elini daha da kuvvetli bir şekilde salladı.

“Önemi yok. O hapları orduya temin etme sorumluluğunu üstlenmen yeterli. Ne istersen talep edebilirsin. Üretim sürecinde doğabilecek problemlerin sorumluluğunu ben üstleneceğim!”

Bai Xiaochun en sonunda rahat bir nefes alabilmişti. Ona kalırsa o dürüst bir şekilde uyarısını yapmıştı, artık kötü bir şey olursa onu ilgilendirmezdi.

“Gerçi,” diye mırıldandı kendi kendine, “daha önce benzer şeyleri söyleyenlerin hepsi pişman olmuştu…” Ne zaman ilaç üretim süreçlerini düşünse kendisini iç çekerken buluyordu. Bu noktada Bai Lin’in ne isterse alabileceğini söylediğini fark etti ve kibarlık ederek kendisini tutmamakta karar kıldı.

“Peki. En iyi, en pahalı hap fırınlarınızdan yüz tanesine ihtiyacım var! Her biri başarıyla otuz parti hap üretebilmeli, yüksek kalite tıbbi aromalara sahip olmalı ve tıpatıp aynı görünmeli. Aksi takdirde her birine alışmaya çalışarak çok vakit ziyan ederim…” dedikten kısa bir süre sonra da şunu ekledi, “…ve bu da askerlik süremin israfı olur!” 

#Bu adam gerçekten biraz tuhafmış. Ehh, arada bir tuhaf insanlar ve bizim kahramanın ağzından çıkmayan böbürlenmeler de lazım tabii 
Peki adamın 'ilaç yaparken ne terslik çıkabilir ki' demesi... Ah canım yaa bu cümleyi kimler kimler kurdu da pişman oldu bir bilsen... 
O zaman bakalım o da pişman olacak mıymış, okumaya devam!