Çeviren: Delikurt Düzenleyen: Arthas

Herkes bütün gün meşguldü. Mideleri açtı, bina dışına çıktılar ve dolaşmaya çıktılar.

Binayı terk ettikten kısa bir süre sonra, açık bir alanda düzenlenmiş stantlar  gördüler. Yardım  yemeği dağıtımı yapan birkaç işçi vardı.

Düzinelerce insan uzunca bir süre yemek bekliyordu.

Şişkolardan birisi bir kepçe tutuyordu. Sırası gelen her kişinin kâsesine bir kepçe yulaf lapası cup diye düşüyordu.

Da Gouzi insanlara yaklaştı  ve bir göz attı. Kâselerde, herhangi bir pirinç olmadığını, temel olarak sadece suyun olduğunu gördü. Homurdanmadan edemedi: "Kahretsin, insanlar böyle mi yemek yiyor? Hepsi su! "

Da Gouzi, Always Bright köyünde her gün bir kâse yemek yiyebilir. Always Bright Villagedeki yulaf lapası da bundan daha fazla pirinç içeriyordu.

Yulaf lapasını dağıtan şişko Da Gouzi'ye baktı ve alay etti: "Yemek istemiyorsanız çekip gidin! Birkaç gün aç kalana kadar bekleyin, sonra tekrar düşünürsünüz. "

Diğer hayatta kalanlar hemen hemen tamamı su olan yulaf lapasını kabul etmişti ve hepsi kâselerini temizledi. Ardından büyük kazana açgözlü gözlerle baktılar.

Bu yardım  gıdası pratikte pirinç çorbası olup, lapa değildi. Ancak bu kurtulanlar için yaşama umuduydu.

Chen Zhiguang, Yue Zhong'tan özür diledi: "Kardeş Yue, üzgünüm. Hepiniz sadece buradan yardım yemeğini  alabilirsiniz. "

Yue Zhong, içeride çok fazla pirinç olmayan büyük yardım kazanına baktı. Onun için en ufak bir ilgi bile hissetmiyordu. Chen Zhiguang'a sordu: "Burada bir pazar var mı? Birkaç şey satın almak istiyorum. "

Chen Zhiguang derhal: "Evet! Lütfen beni takip edin." dedi.

Hayatta kalma kampında yol boyunca yürüyen Yue Zhong'un grubu herkesin kıtlık içinde olduğunu gördü. Açıkçası hepsi açlık çekiyordu. Lapa  almak için sıraya dizilmiş mültecilerin bulunduğu birkaç yer vardı.

(Ç.N Suriyeliler burada da varmış aq Allahtan ana karakter Suriyeli değil)

Chen Zhiguang'ın rehberliğinde Yue Zhong bir caddeye geldi. Sokakta her tür şey görüntüleniyordu. Tedarikçilerin cilt rengi kentin diğer kurtulanlarından biraz daha iyiydi.

"Pirinç deposu var. Pirinç için alışveriş yapmak için devlet tarafından çıkarılan yiyecek pullarına ihtiyacınız var. Hükümet işçi maaşları yerine gıda pulları verir. Orduda da aynı. "Chen Zhiguang, dört askerin dolu cephaneliğe sahip olduğu bir dükkâna dikkat çekti ve Yue Zhong'a açıkladı.

"Burası, Phoenix Caddesi, her türlü malın satıldığı yerdir. Gıda maddeleriniz veya gıda pullarınız varsa, birçok şey satın alabilirsiniz. "Chen Zhiguang bir sokağa işaret etti ve Yue Zhong'a açıkladı.

Yue Zhong, Chen Zhiguang'ın tanıtımını duydu ve sonra herkesi heybetli bir şekilde sokağa doğru götürdü.

Bir mağazaya vardıktan sonra Yue Zhong tencere ve tavalarla dolu yere baktı ve sahibine "Patron, ben bu kazan ve kâseleri satın alabilir miyim?" diye sordu.

Sahibi Yue Zhong'a baktı ve hemen gözleri parladı. Alelacele dedi ki: "Kazan için bir ya da iki yiyecek pulu, yirmi kâse  için bir ya da iki yemek pulu, bir mutfak bıçağı için bir ya da iki yiyecek pulu, üç tencere için bir ya da iki yemek pulu. Veya alışveriş yapmak için yiyecek kullanabilirsiniz. "

(DN: La karar versene bir ya da iki ne.)

Chen Zhiguang, Yue Zhong'u ekti, soğukkanlı bir sesle şöyle dedi: "Patron, dolandırılıyorsunuz. Fiyat son derece yüksek. Boş verin kardeş Yue, bir sonraki yere gidelim. "

Yue Zhong hemen ayrılmaya başladı. Dükkân sahibi aceleyle ayağa kalktı. Bağırdı: "Gitmeyin! Gitmeyin! Biraz daha ucuza tamam. Biraz daha ucuz tamam!"

(ÇN: Aklıma yurtdışındaki turistlik alandaki herifler geldi bak mısırlıydı elemanlar ‘’just for you, just for you diyip kaktırıyolardı insanlara aq )

Yue Zhong, tezgâhtaki kazan  ve tencere setini belirtti: "Bunların hepsini beş paket anlık erişte ile satın alacağız. Aksi halde onları satamayabilirsiniz. "

Dükkân sahibi dişlerini gıcırdattı: "Anlaştık!"          

Şu anda Long Hai şehrindeki gıda maddeleri oldukça azdı. Bu kapların ve tavaların değeri son derece düşüktü. Beş paket anlık erişte, sahibinin iyi bir yemek yemesi için yeterli olurdu.

Yue Zhong elini salladı. Da Gouzi, anında şehriyelerden oluşan iki torbayı çıkardı ve mağaza sahibine verdi. Lin Jun ve diğerleri tencere ve tavaları toplamışlardı.

"Patron! Burada iyi şeylere sahibiz! Buraya alışverişe bir daha gel! "

"Patron, gel ve bir göz at!"

Yue Zhong’un cömertçe alışveriş yaptığını  gören, çevredeki mağaza sahipleri onu mağazalarına davet etti.

"Kaptan Yue! Taşıtları onarmak için araçlar var! "araba  tamircisi Chen Dalei, bir satıcıya doğru yürüdü. Satıcıdaki  malzemeleri gören gözleri parlaktı.

Chen Dalei, yeterli bir araç teknisyeni idi ancak  kaçarken takımlarını fırlatarak yükünü hafifletmek zorunda kaldı. Satıcının takımlarını görünce de dayanamadı. Yue Zhong'un grubundaki görevi son derece açıktı. Atılmaması için yeteneklerini oynayıp kendini kabul ettirmeliydi.

Yue Zhong onayını alan Chen Dalei, üreticiye gitti ve araçları satın almak için dört paket anlık erişte kullandı.

"Patron! Buraya gel ve bir şeyler satın al. Sana daha ucuza vereceğim! "

Satıcılar, Yue Zhong'un bu kadar cömert olduğunu gördükten sonra daha samimi davrandılar.

Gıda şu anda Long Hai şehrinde en çok talep gören şeydi. Bu sokakta pek müşteri yoktu. Sonuçta, şu anda en önemli şey yemek yeme idi. Çok az insan bir şeyler satın almak için yiyecek kullanabilirdi.

Long Hai şehri Always Bright köyünden  farklıydı. Burada her türlü araç vardı. Bunların birçoğu Always Bright köyünde bile yoktu. Yue Zhong'un grubu yol boyunca yürüdü ve Always Bright köyüne geri götürmek için çeşitli eşyalar aldı.

Yue Zhong yolda yürürken, son derece kısa Jean şort ve sarı bir beyaz tişört giymiş genç bir kadın Yue Zhong'a doğru koştu. Genç enerjiyle doluydu ve Yue Zhong'a şunları söyledi: "Kardeşim! Benimle oynamak ister misiniz? Geçmişte lisedeydim. Bir çanta anında erişte bir gece için uygun. Tam bir hafta boyunca yemek yemedim. Benimle oynaman için yalvarıyorum! Açım!!"

Yirmi yaşında olmayan güzel görünüşlü kızı gördü. Yue Zhong'un gözlerinde karmaşık bir ışık parladı. Hükümetin kontrolü altındaki Long Hai Şehrinin hayatta kalma üssünün bu durumda  olacağını hiç düşünmemişti.

Guo Yu ve Lu Wen o genç kadına baktılar. Gözleri merhamet ve kutlama ile doldu.(ÇN: kutlama ne alaka amk o Yue ile ilişkiye gircen hadi iyisin falan mı) Genç kadının kaderi hakkında merhametliydiler ve Yue Zhong'u bulmada iyi şansını kutladılar. Açlık yüzünden kendilerini satıp satmayacaklarını bilmiyorlardı.

Chen Zhiguang gidecek herhangi bir yeri olmayan genç kadına baktı. Dönüp Yue Zhong'a: "Kardeş Yue, ona dikkat etmeyin! Bu tür eşyalarla oynamak için anında erişte çantasına ihtiyacınız yok. Anında erişte çantası üç fahişe satın alabilir, ayrıca Z-Çağından önce hala lise öğrencisi olacaklar. Eğer oynamak istersen, onlara götürürüm. "

"Büyük kardeş! Her şeyi yaparım! Nasıl oynamak istiyorsan sorun değil! Sana yalvarıyorum, benimle oyna! "Lise öğrencisi Yue Zhong'a yalvarmadan önce diz çöktü.

Yue Zhong ona bir daha göz atmadı. Sadece insanları ile yürümeye devam etti.

Lise öğrencisi Yue’nun önünde diz çökmüş yalvarırken cebinde bir şey hissetti. Bir daha hissedince cebini yokladı ve cebinde sıkıştırılmış bir bisküvi buldu. Yanından geçip giden Yue’nun arkasından bakarken yiyeceğini sıkı sıkı tuttu. Guo Yu ve Lu Wen'in Yue Zhong'un yanında görünce gözleri gıpta ile parladı. Sonra bir yan sokağa girdi ve sıkışmış bisküviyi ağlarken yedi.