Çeviri:RassNt  Düzenleme:Fullbringer

Meng Hao’nun ifadesi değişti. Aniden sisin bulandığını gördü ve daha sonra 30 metre civarı ileride bir adamın feryadı koptu. Uzun, eski püskü bir cübbe giyen adam Meng Hao’ya doğru geliyordu.

Adamdan zalim bir öldürme arzusuna dönüşen hararetli bir sıcaklık yayılıyordu. Onun yaklaştığını gören Meng Hao mümkün olduğunca hızlı bir şekilde geri çekildi. Bu ani değişim çok çabuk gerçekleşmişti. Figür hızla ilerliyordu ve göz açıp kapayıncaya kadar 9 metreye kadar yaklaştı. Aniden, Meng Hao’nun elindeki Vorpal Yeşim gözüne çarptı ve onun gözleri korku ve dehşetle doldu.

Meng Hao’nun kalbi çalkalandı. Vücudundaki ruhsal gücü Vorpal Yeşime aktardı ve yeşim aniden kan kırmızısı bir renkle parladı. Bu harap haldeki adamı aydınlatarak Meng Hao’nun onu net bir şekilde görmesine olanak sağladı. O orta yaşlı bir adamdı, sıskaydı, tıpkı bir tür kötü ruh gibiydi.

Adam insanın kanını donduran çığlıklar atarak geri çekildi. İnanılmaz hızla hareket ederek sisin içinde kayboldu.

Meng Hao’nun alnından terler döküldü ve derin bir nefes aldı. Orta yaşlı adamın ona verdiği his tıpkı Büyük Kıdemli Ouyang’ın verdiği hisse benziyordu, sınırsız ve heybetli.

“Onun Temel Kurulumu aşamasındaki bir Gelişimci olduğunu söyleme bana?” Meng Hao tereddüt içinde, tetikteydi. Kan rengi ışığın gösterdiği yönü takip ederek dikkatli bir şekilde ilerledi. Yaklaşık bir saat sonra şok içinde durdu. Bir kaç figür ortaya çıkmıştı ve her biri Büyük Kıdemli Ouyang’a denk Gelişim Merkezine sahip gibi görünüyordu. Hatta bazıları Tarikat Lideri He Luohua kadar güçlü gibiydi.

“Onlar… Otomat olabilir mi?” Yakından incelendiğinde, figürlerin asılında canlı gibi görünmedikleri fark ediliyordu. Meng Hao’nun etrafında çember oluşturuyorlardı ve hiç biri ona yaklaşmıyordu, sanki Vorpal Yeşimden korkuyor gibilerdi.

Bir tütsünün yanma süresi kadar zaman geçtikten sonra figürler yavaşça ortadan kayboldu. Meng Hao uyuşuk bir halde ilerlemeye devam etti, solunum hızı çalkantılıydı, gözlerinde boş bakışlar vardı.

“Bu… Bu…” Mırıldandı. Tam önünde bir dağ vardı, aşağı yukarı üç yüz metre yüksekliğindeydi. Tabii ki bu normal bir dağ olsa Meng Hao bu şekilde tepki vermezdi. Bu dağ... Ruh Taşlarından yapılmıştı!

Sayısız Ruh Taşı bir yığın oluşturarak Ruh Taşı Dağı ortaya çıkmıştı!

Meng Hao hayatı boyunca bu kadar çok Ruh Taşını bir arada görmemişti. Başı döndü ve istemsizce gidip onları almak istedi ama bir adım attıktan sonra durdu. Ruh Taşı Dağının

rengi griydi ve ince bir sisle kaplı gibiydi. Bu herhangi bir şeye dokunmasını önleyen kısıtlama büyüsüydü.

Meng Hao bir süre kendi içinde mücadele etti, vazgeçmeye gönüllü değildi. Ruh Taşı Dağının altmış metre uzağında bir pozisyona geldiğinde, aniden vahşi ve gerçekleşmesi an meselesi olan bir tehlike hissetti. Dağa doğru iç çekerek baktı ve yerinde kaldı.

Biliyordu ki eğer daha yakına giderse vücudu ve ruhu küle dönecekti.

Uzun sürelik bir şaşkınlıktan sonra, kafasını çevirdi ve gönülsüzce Ruh Taşı Dağını arkasında bıraktı.

Kan kırmızısı parıltıyı takip ederken daha fazla zaman geçti, bir tütsünün yanma süresi kadar sonra önünde sislerin içinde puslu bir görünüme sahip bir bina belirdi. Binanın avlusu çürümüş bitkiler ve otlarla doluydu. Avlunun ortasında bir taş duruyordu, bir insanın boyutunun yarısı kadardı. Bu taş görüş alanındaki tek ne siyah ne beyaz olan şeydi, ayrıca yakınında sis de yoktu.

Vorpal Yeşim büyük taşa doğru süzüldü, daha sonra onun üzerinde durdu. Kan kırmızısı parıltı sönmeye başladı.

Bunun üzerine Meng Hao ilerledi ve taşın etrafını inceledi. Bu aydınlanma bölgelerinden biri olmalıydı. Taşın üstüne bacaklarını çaprazlayarak oturdu ve önünde uçan Vorpal Yeşime baktı. Gözleri ışıldamaya başladı.

“Geçen yıllar boyunca birçok kişi buraya geldi ve hiçbiri aydınlanma kazanmayı başaramadı. Kan kırmızısı parıltının sönmesi aydınlanma girişimi vaktinin geldiği anlamına geliyor.” Meng Hao kaşlarını çattı. Qi Yoğunlaştırma El Kitabının sırlarını elde etmek için kalbinde güçlü bir arzu yanmaya başladı. Normalde bu şans Wang Tengfei’ye verilecekti. Ama Meng Hao onun saklı yeteneğinin basit ve sıradan olduğunu biliyordu ve başarı şansı çok az olacaktı.

Meng Hao Vorpal Yeşimin sönmesine izin vermedi, bunun yerine ona baktı, gözlerinde tuhaf bir ışık parlıyordu. Biraz zaman geçtikten sonra, dişlerini sıktı ve onu inatla kavradı.

“Bu sefer, ne olacağı umurumda değil; Yüce Ruh Yazıtından aydınlanma kazanacağım!” Sesindeki kararlılıkla birlikte çantasına vurdu ve bakır aynayı çıkardı. Bir avuç dolusu Ruh Taşını da kavrayarak kopyalama işlemine hazırlandı.

Meng Hao bir aydır İç Tarikatın bir üyesiydi. İç Tarikat öğrencileri Dış Tarikata göre önemli ölçüde daha fazla Ruh Taşı alıyordu. Dükkândan kazandığı kârın yanı sıra Dış Tarikat öğrencilerinin ona yaranmak için verdiği hediyelerle birlikte, çantasında oldukça fazla Ruh Taşı vardı.

Ama aniden, Vorpal Yeşimi kopyalamak için Tarikatın dağıttığı Ruh Taşlarının yetersiz olduğunu fark edince ifadesi değişti. Bu bakır aynanın tesirini kaybettiğinden değil, yeterli Ruh Taşı olmamasından kaynaklıydı. Orta derece Ruh Taşları bile işe yaramıyordu.

Vorpal Yeşime bir süre baktıktan sonra aniden, daha önce sakladığı 7-8 tane sıra dışı büyüklükte Ruh Taşlarını çıkarttı. Bir süre tereddüt ettikten sonra dişlerini sıktı. Gözlerindeki kızarıklık artarken Ruh Taşlarından birini aynaya koydu ve sonra daha ikincisini koyamadan önce Bakır Ayna kör edici bir ışıkla parladı ve aniden 15 parça Vorpal Yeşim ortaya çıktı. Meng Hao bakakaldı, sersemledi. En başta bunun işe yaraması için birçok Ruh Taşı koyması gerekeceğini düşünmüştü. Ama sonuç olarak 15 Kan Kristaline sahip olmuştu.

Bunlar Patrik Reliance’ın kendi kanından pıhtılaşmış Kan Kristalleriydi. Aynı anda 15 tane ortaya çıkınca Meng Hao afallamıştı.

“Ne… Bunlar ne tür bir Ruh Kristali böyle?” Şaşkın bir şekilde oturuyordu, geçen seferinde nasıl iki bin tanesini kullandığını düşününce başına ağrılar girdi.

Bu büyük Ruh Taşları kesinlikle bir çeşit sıra dışı nesnelerdi.

Şuan Meng Hao için en önemli şey Yüce Ruh Yazıtıydı. Dişlerini sıktı ve iki bin Ruh Taşı olayını bir kenara bıraktı. Bir Kan Kristalini uzatmasıyla onun renginin solmasına neden oldu. Bunu yaptığında kan rengi parıltı Meng Hao’nun etrafına yerleşti ve belli belirsiz bir ses duyuldu. Meng Hao hayal gibi bir hipnoz durumunun içine çekildi, zamanın akışının farkında değildi.

Aynı sırada, Xu Qing ve Chen Fan da kendi kişisel aydınlanma bölgelerinde kan kırmızısı parıltıyla sarılmıştı. Onların saklı yeteneği alışılmışın üstündeydi, bu yüzden aydınlanma kazanma şansları biraz daha yüksekti. Patrik Reliance’ın meditasyon alanında her şey saklı yetenek temelliydi. Sözde şans buydu.

Tayini mümkün olmayan bir süre zarfından sonra, Meng Hao’nun etrafındaki kırmızı parıltı söndü ve Meng Hao algısını yeniden kazanmaya başladı. Biraz şaşkın gibiydi. Biraz zaman geçtikten sonra tamamen kendine geldi fakat zihni hala boştu. Yüce Ruh Yazıtına dair herhangi bir bilgi zerresi bile yoktu.

Meng Hao iç çekti, başından beri bir beklenti içindeydi. Başka bir Kan Kristali daha çıkardı ve aydınlanma aramaya devam etti. Zaman geçti ve 14 tane Kan Kristali kullanmasına rağmen başarı sağlayamadı. Artık başı ağrıyordu ve devam edebileceğinden bile emin değildi. Dişlerini sıktıktan sonra bir tane daha büyük Ruh Taşı çıkardı ve daha fazla Vorpal Yeşim Kan Kristali kopyaladı. Bir kez daha kan kırmızısı parıltıyı etkinleştirmesiyle birlikte, parıltı tüm vücudunu sardı ve aydınlanma aramaya başladı.

Bu süre zarfında, Xu Qing ve Chen Fan’ın etrafındaki kan kırmızısı parıltı sönmüştü. Fakat kalkmamışlardı, bunun yerine meditasyonda kalmayı seçtiler. Aydınlanmanın ne zaman ortaya çıkabileceğinden emin değillerdi.

Meng Hao ise deliye dönmüş gibiydi, sürekli Kan Kristallerini etkinleştiriyor, sürekli aydınlanma elde etmeyi deniyordu. Bu sahneyi biri görse kesinlikle kıskançlıktan deliye dönerdi.

27 tane Kan Kristali etkinleştirdikten sonra, Meng Hao aniden rüya benzeri hipnoz dünyasında kulağına bir şeyler mırıldandığını işitti. Bu iki kelimeyi net bir şekilde duymuştu.

“Yüce... Ruh…”

Meng Hao gözlerini açtığında, gözleri kararlılık vardı. Hiç tereddüt etmeden 28. Vorpal Yeşim Kan Kristalini çıkarttı ve bir kez daha aydınlanma arayışına girdi.

Bu sırada, Xu Qing ve Chen Fan sunaklara geri dönmüş Meng Hao’yu bekliyordu. Meng Hao’yu göremeyince biraz şaşırmışlardı, ama onun hangi yöne gittiğini bilmedikleri için aramaya çıkmak kolay olmayacaktı. Bu yüzden sunağın önünde oturup onu beklemeye karar verdiler.

Üçüncü gün geldiğinde artık sabırsızlanmaya başladılar ve biraz da endişelendiler. Tabii ki onun aydınlanma kazanmış olabileceğini hesaba bile katmadılar, endişelendikleri şey başına bir tür kaza gelmiş olabileceği düşüncesiydi.

“Küçük Kardeş Meng’e bir şey mi oldu acaba?” Chen Fan endişeli bir biçimde konuştu.

Xu Qing cevap vermedi ama o da endişeli görünüyordu.

Bir süre tartıştıktan sonra onu aramaya karar verdiler. Fakat otonomların sık sık ortaya çıkmasından dolayı arayışları oldukça yavaşlıyordu.

Bu arada, Meng Hao saçları darmadağın olmuş bir şekilde oturuyordu, gözleri kan çanağı gibiydi ve kendi kendine mırıldanıyordu. Ağzından çıkan kelimelerin bir anlamı yoktu sadece Yüce Ruh Yazıtına karşı olan arzusunu ifade ediyordu. 43. Kan Kristalini çıkardı ve kalın, kırmızı parıltı bir kez daha etrafını sardı. Aslında içinde bulunduğu alanın etrafından kırmızı parıltı hiç eksik olmuyordu. Meng Hao aydınlanma arayışı için her şeyini ortaya koyuyordu. Eğer Kan Kristalleri azalırsa hemen daha fazla kopyalıyordu.

Şu an için kulağından o sesi net bir şekilde duyabiliyordu, ama sadece hafızasına işleyemiyordu. Sürekli yeni girişimde bulunuyordu.

Ne Chen Fan’ın ya da Xu Qing’in, ne de çıldırmış Meng Hao’nun fark edebildiği bir şey vardı. Kan Kristali parıltısı, dindikten sonra zar zor fark edilebilen kan kırmızısı bir ışığa dönüşerek yere doğru giriyor ve yer altı mezarlarının altındaki gizli bir odaya geçiyordu.

Orada bacaklarını çaprazlayarak oturmuş, çürümüş bir vücut vardı ve cansız gibi görünüyordu. Odayı bir ölüm hissi kaplamıştı.

Kan kırmızısı ışık her odaya girdiğinde, vücut onu özümsüyor ve hafiften değişim geçiriyordu. Üç ışık vücuduna girdiğinde, biraz canlılık belirtisi kıpırdandı.

Gerçi hayat ışığı çok sönüktü ve orada oturmaktan başka bir şey yapabilecek durumda değildi.

Bu Patrik Reliance idi. Vorpal Yeşim Kan Kristalleri onun kendi kanından pıhtılaşmıştı ve içinde onun aurasını barındırıyordu. Etkinleştiklerinde, ona geri dönüyorlar ve hayatı da devam ediyordu. Onlar olmadan tam anlamıyla bir ölüden farksız olacaktı.

En başta, zalim ve hırslı hayatının son kıvılcımı da sönene kadar bu şekilde ölümünü ertelemeyi planlamıştı. Bunun ardından ölümü kabul edecekti. Zaten umutsuz bir durumun içindeydi. Zamanının çoğunu derin uykuda geçiriyor, sadece ara sıra uyanıp kısa bir sürenin ardından tekrar uykuya dalıyordu. Gereksiz meselelere ayıracak enerjisi yoktu.

Vorpal Yeşim ise, yıllar önce hazırladığı bir plandı. Eğer onlar olmasaydı, yüzlerce yıl önce çoktan ölüme ulaşmış olurdu.

“Bunlar son üç Vorpal Yeşim parçasıydı…” Şimdi onlar geri dönerek bilincini tekrar kazanmasını sağlamıştı. Patrik iç çekti ve muhtemelen bir daha uyanamayacağını bildiği uykuya geri döndü.

Fakat aniden, dördüncü bir kan kırmızısı ışık gizli odaya girdi ve onun vücuduyla birleşti. Tekrar uyanarak şok oldu.

“Benim… Vorpal Yeşimlerimin bitmiş olması lazımdı. Yanlış mı hatırlıyorum yoksa… Hm?” Tam kendi kendine konuşurken beşinci kan kırmızısı ışık da ortaya çıktı ve onun vücuduna doğru yol aldı.

Patrik şaşkınlıkla olayı izlerken altıncı, yedinci, sekizinci kan kırmızısı ışık da belirdi… Üç gün boyunca sayısız kan kırmızısı ışık ortaya çıkmış ve arka arkaya onun vücuduyla birleşmişti. Patrik Reliance’ın kalbinde bir heyecan kabardı ve yüzü umutla doldu. Aniden gözlerini açtı.

“Bunlar… Bunlar belli ki benim kanım değil, ama kesinlikle benim Kan Kristallerim. Neler oluyor? Cidden neler oluyor?”

Fullbringer Notu: Meng Hao krize girdi. Hap falan verin müptezel kardeşimize.