Seride bir adamın ihanete uğradıktan sonra geçmişe dönüp
hayatına yeniden başlaması işlenmiş. Eh, bu kurgu aşırı fazla görüldüğü için
belki bazı insanları bayabilir ama şahsen, ben okurken sevdim. “Yine mi bu be,
bıktım!” demeden önce bir göz atmanız, şans vermeniz gerektiğini düşünüyorum.
Şimdi gelelim serinin bana göre artılarına:
Ana karakter ‘aptal’ veya ‘saf’ değil. Nerede ne yaptığında
ne sonuçlar alacağını bildiğinden gereksiz hareketler yapmıyor ve güçsüzde
değil.
Betimlemeler oldukça hoş ve açıklayıcı. Kafanızda belirli
imgeler oluşturuyor ve gerisini tamamlamak konusunda size zorluklar
çıkartmıyor.
Yan karakterler konusunda “Bu neden geldi lan şimdi? Bunun hikâyedeki
amacı ne ki?” tarzında düşüncelere yol açan ‘boş’ karakterler görmedim. Aşırı
özgün değiller ama kendilerince kaliteli bir şekilde oturmuşlar.
Kurgu, üzerine düşünülüp oluşturulmuş gibi. Çünkü okuduğum
20 bölüm boyunca öyle mantıksız bir hata, açıklanması zor veya direk olarak
açıklanmamış bir olaya denk gelmedim. Aynı şekilde evrenin kendisi de şimdiye
kadar bayağı iyiydi; daha ilk 20 bölümde olduğumuz için henüz öyle ‘detaylı’
bir açıklama yapılmamış olsa da gelecekte yapılacaktır ve bunu merak etmiyorum
da değil.
Dil bilgisi konusunda söyleyecek tam anlamıyla hiçbir şeyim
yok. Noktalama işaretleri düzgün kullanılmış, yazım hataları yok denecek kadar
az ve paragraflar güzel bir şekilde ayrılmış. Bu yüzden seri oldukça akıcı.
Buraya kadar yazdıklarım artılardı… Şimdi gelelim ‘bana göre’
eksilere:
Ana karakter zeki ve geçmiş hayatında fazlaca zor durumda
kaldığı için iradesi oldukça güçlü. Buna diyecek bir şeyim yok ama geçmişe geri
döndüğünde bunu kabul etmesi, duruma adapte olması çok hızlı gerçekleşti gibi
geldi bana. Yanılmıyorsam ilk bölümde geçmişe döndü ve bölümün daha yarısına
gelmeden “Yaşıyorum, önemli olan bu.” dedi. Karakterin kişiliği düşünülürse geçmişe
nasıl geri döndüğünü bayağı bir sorgulamasını, yer yer düşünmekten
tökezlemesini falan beklemiştim ama öyle olmadı. Bu yüzden bu benim için bir
eksidir.
Bana göre bir diğer eksi ise ilk bölümlerde böyle bir şey
olmamasına rağmen ilerledikçe ana karakterin düşüncelerini sanki karşısında
biri varmışçasına sesli bir şekilde dile getirmesi oldu. Belki eski hayatında
yalnız kurt olduğu için bu onun bir alışkanlığı olabilir ama ilk bölümlerde
böyle olmadığı düşünülürse bana pek öyle gelmedi…
Yukarıdaki iki şey dışında ‘eksi’ olarak
nitelendirebileceğim aklıma gelen başka bir şey yok. Seri güzel, bence şans
verin. Pişman olmazsınız :D
güzel seri günceldeyim neredeyse ama sanırım salmış...